Μερικές σκέψεις για το κλείσιμο του εργοστασίου της Πίτσος στην χώρα μας...

Η είδηση του κλείσιμου του εργοστασίου της Πίτσος στην χώρα μας σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής. Μια εταιρεία που ξεκίνησε να λειτουργεί στα 1865 και από το 1959 κατασκευάζει ηλεκτρικές συσκευές στην χώρα μας, εξαγοράστηκε στα 1977 από την Siemens και από τότε λειτουργεί ως θυγατρική της, αλλάζοντας αρκετές ονομασίες τα τελευταία 40 χρόνια.

Παρέμεινε όμως ένα βασικό "όνομα" ηλεκτρικών συσκευών και κατείχε για πολλά χρόνια ένα σημαντικό μερίδιο αγοράς, κατασκευάζοντας παράλληλα συσκευές και για την μητρική της εταιρεία, προς εξαγωγή.

Η αλήθεια είναι όμως ότι η Siemens είχε για κλείσιμο το εργοστάσιο εδώ και καιρό και απλά, ήρθε η στιγμή αυτό να συμβεί, έστω και αν όπως σημειώνει η ανακοίνωση της εταιρείας υπήρξε παράταση ενός έτους (τέλος του 2018 αντί για το 2017) αφού "μεταφέροντας στο εργοστάσιο της Αθήνας παραγωγή μικρότερου εύρους, που είχε αρχικά προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί σε άλλη χώρα, η εταιρεία επιχειρεί να μετριάσει τις συνέπειες για το προσωπικό από την ολοκλήρωση του παραγωγικού κύκλου του εργοστασίου της Αθήνας."

Ως εδώ καλά. Μπορούμε να κατηγορήσουμε την κρίση, την παγκοσμιοποίηση, τους Γερμανούς που προτιμούν να επενδύσουν και να ενισχύσουν το εργοστάσιο που έχουν στην Τουρκία, αντί γι' αυτό στον Ρέντη...Εκεί αυτόματα, κάποιοι άλλοι θα πεταχτούν και θα πουν ότι η εξαγορά της εταιρείας από τους Γερμανούς ίσως να της έδωσε κάποια χρόνια ζωής, αφού άλλες εταιρείες του κλάδου - που δεν εξαγοράστηκαν - έκλεισαν νωρίτερα..."Στην Ελλάδα όλα είναι καταδικασμένα" θ' ακούσουμε. 

Θα στεναχωρηθούμε λίγο και θα πάμε παρακάτω...Εξάλλου τόσες και τόσες επιχειρήσεις κλείνουν στην χώρα μας.

Είναι όμως τα πράγματα τόσο απλά;

Η απάντηση είναι φυσικά αρνητική και εξηγούμαστε: Με τη περίφημη συμφωνία-συμβιβασμό του Ελληνικού Δημοσίου και της Siemens στα 2012 (μια συμφωνία επωφελής για την εταιρεία, για την οποία η τότε κυβέρνηση είχε κατηγορηθεί - και δικαίως - από ολόκληρη την Αντιπολίτευση), η Siemens ήταν υποχρεωμένη μέσω των θυγατρικών της να πραγματοποιήσει επένδυση ύψους 60 εκατ. ευρώ στις εδώ δραστηριότητές της. Μπορεί μεν η συμφωνία να μην είχε ρητή αναφορά στο εργοστάσιο της Πίτσος στον Αγ. Ιωάννη του Ρέντη, αλλά στην ουσία το φωτογράφιζε, αφού αποτελούσε τη μεγαλύτερη παραγωγική διαδικασία του ομίλου στην χώρα μας, η οποία μάλιστα- όπως φαίνεται ξεκάθαρα σε δημοσίευμα του 2014 (από την "Καθημερινή") - βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο. Τότε βέβαια ο επικεφαλής της Siemens A.E. είχε προσπαθήσει να καθησυχάσει τις έντονες αντιδράσεις μιλώντας για "ανυπαρξία προβλήματος βιωσιμότητας του εργοστασίου" (την ίδια ώρα που προσπαθούσε ν' αλλάξει τη συμφωνία προς το χειρότερο για την χώρα μας).

Μερικά χρόνια μετά το εργοστάσιο κλείνει, παρά το ότι οι εργαζόμενοι είχαν ενημερώσει τον πολιτικό κόσμο με επιστολές τους αρκετά νωρίς, με το που έλαβαν την ενημέρωση της εταιρείας για το επικείμενο κλείσιμο. Η αλήθεια είναι - και είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε αυτό - ότι υπήρξαν έντονες πιέσεις (από πολλούς κυβερνητικούς και μη παράγοντες) για ανατροπή της απόφασης, οι οποίες όμως το μόνο που κατάφεραν ήταν η μεταφορά της ημερομηνίας κλεισίματος του εργοστασίου κατά ένα χρόνο και το θελκτικό πακέτο αποχώρησης (με αποζημιώσεις και bonus) - κατά τα πρότυπα της Coca Cola (και του εργοστασίου της στην Β. Ελλάδα).

Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα και έρχονται στο μυαλό μας ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα (ορισμένα από τα οποία έθεσε ακόμα η Ντόρα Μπακογιάννη (!!!) για το συγκεκριμένο θέμα τον Οκτώβρη του 2017: α) γιατί η χώρα μας δεν μετέφερε το ζήτημα εκεί που του αρμόζει - δηλ. σε διακυβερνητικό επίπεδο, ζητώντας από την Γερμανική κυβέρνηση να παρέμβει ώστε η "άτυπη" συμφωνία να τηρηθεί;

β) Γιατί δεν υπήρξε δημοσιοποίηση του προβλήματος και των ενεργειών της κυβέρνησης όταν διαφάνηκε η αδιαλλαξία της μητρικής Siemens ώστε να υπάρξουν πιέσεις από την κοινή γνώμη, στην οποία η Siemens υπολογίζει ιδιαίτερα;

γ) Υπάρχουν ρήτρες για τη μη τήρηση της συμφωνίας και αν ναι πότε θα ξεκινήσει η ενεργοποίησή τους;

δ) Υπάρχει έλεγχος για τις υπόλοιπες υποχρεώσεις της εταιρείας απέναντι στο Ελληνικό Δημόσιο; Τις έχει τηρήσει/πραγματοποιήσει; 

Όμως υπάρχει και ένα βασικό ερώτημα που αφορά τους εμπνευστές της συμφωνίας:

Γιατί δεν υπήρχε απόλυτη αναφορά του εν λόγω έργου και αντ' αυτού υπήρξε στη συμφωνία μια αόριστη αναφορά επιπλέον επένδυσης με σκοπό την αύξηση του αριθμού των εργαζομένων; Κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να οδηγήσει σε αμφισβήτηση του έργου σε καμία περίπτωση - κάτι που συνέβαινε ήδη από τα 2014, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τις δηλώσεις του τότε επικεφαλούς της Siemens στην Ελλάδα ("μέτοχος της BSH Hellas είναι η γερμανική Siemens κι όχι η ελληνική Siemens με την οποία έγινε η συμφωνία").

Τελικά οι κραυγές για απόδοση ευθυνών καταλήγουν δίκοπο μαχαίρι...Είναι πολύ εύκολο οι κατήγοροι να γίνουν κατηγορούμενοι...

Τι θα μείνει στο τέλος; Μάλλον μόνο το σύνθημα ότι "Πίτσος σημαίνει εμπιστοσύνη", σαν ανάμνηση μιας εποχής που στην Ελλάδα κατασκευάζονταν ψυγεία και κουζίνες...