Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να γίνει η "αριστερή" κυβέρνηση, κυβέρνηση κωλοτούμπας;

Μετά την αρχική ευφορία - προερχόμενη από τις πρώτες ανακοινώσεις και από τις πρώτες επαφές εντός και εκτός Ελλάδας - παρουσιάστηκε ένα πάγωμα σε όσους εκείνους που πίστεψαν τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι βλέπουν μια υπαναχώρηση στα όσα μας είχαν υποσχεθεί...
Κυβερνητικές διαρροές περί "σκανδιναβικού μοντέλου διαχείρησης της δημόσιας περιουσίας" και "τήρηση 67% του προγράμματος μεταρρυθμίσεων" σίγουρα δε βοηθούν την αρχική χαρά από μια διαφορετική διαχείρηση από μια κυβέρνηση της "αριστεράς".
Γιατί αλήθεια τι ουσία θα υπάρχει αν αλλάξει όνομα το ΤΑΙΠΕΔ και γίνει π.χ. ΤΑΙΠΔΠ; Και το ΤΑΙΠΕΔ σε πολλές περιπτώσεις δεν πωλούσε αλλά "νοίκιαζε" περουσιακά στοιχεία για 99 χρόνια. Έτσι κι αλλιώς και τώρα τα έσοδα του Δημοσίου από την δημόσια περιουσία δεν πάνε στα έξοδα του Δημοσίου ένα μεγάλο κομμάτι των οποίων είναι για το ασφαλιστικό; Επομένως ποια αλλαγή φέρει μια τέτοια μετονομασία; Εξάλλου για τους Σκανδιναβούς (και κυρίως τους Νορβηγούς) τα έσοδα προέρχονται κυρίως από τους υδρογονάνθρακες, και τα δικαιώματα που προκύπτουν από τη διαχείρηση τους, κάτι το οποίο εμείς ως χώρα έχουμε μόνο ως θεωρητικό προϊόν και όχι εκμεταλλεύσιμο.
Από κει και πέρα τι σημασία θα έχει αν αλλάξει όνομα το Μνημόνιο και γίνει "Πρόγραμμα Σταθερότητας"; Αν παραμείνει ο στόχος των 150000 απολύσεων; Είναι οι απολύσεις από αριστερούς καλύτερες απ' αυτές που γίνονται από τους δεξιούς; Ακόμα και διαβάζονται μηνύματα συμπαράστασης ή ποιήματα του Καβάφη στους απολυμένους ή οργανώνονται συναυλίες αλληλεγγύης, έχουμε συναίσθηση ότι είναι το ένα και το αυτό. Μπορεί επίσης να δηλώνει ο κύριος Βαρουφάκης ότι "υποχωρήσεις στα εργασιακά και τις αποκρατικοποιήσεις δε θα έχουμε" αλλά αυτό αφήνει έξω το ασφαλιστικό (το οποίο επίσης είναι ένα σοβαρότατο θέμα). Από κει και πέρα τι μένει που να ΜΗΝ καλύπτεται από το Μνημόνιο; Η παιδεία (που κατά ένα περίεργο τρόπο μπήκε στις Μνημονιακές αλλαγές), το φορολογικό και το "άνοιγμα των αγορών". Πιστεύει κανείς ότι ακόμα και αν πάνε οι συντάξεις στα 100 ευρώ θα ευαρεστηθεί η Γερμανία με αυτά; Σοβαροί να είμαστε...
Και φυσικά έχουμε το άλλο θέμα...Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μια αναντιστοιχία δηλώσεων ακόμα και από εκείνους που θα έπρεπε να είναι σοβαροί. Δηλαδή...Δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε ως χώρα συγκεκριμένη συστοιχία προτάσεων, εκτενώς δημοσιευμένων όσο αφορά του τι θέλουμε να γίνει. Από την μία μιλάμε δημόσια για διαγραφή, μετά υπάρχει διαρροή για ελάφρυνση, μετά έχουμε δημοσιεύματα για κατάργηση του Μνημονίου...Προφανώς και δεν αλλάζουμε (ελπίζουμε δηλαδή) αλλά μήπως να ξέρουμε ως λαός του τι ζητάμε; Γιατί αν υποχωρούμε πριν από την επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων αλίμονό μας... 
Κλείνοντας δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε ότι αρχικά υπάρχει μια σκληρή στα λόγια αλλά μαλακή στις πράξεις στάση απέναντι στους χρόνια φοροδιαφεύγοντες. Οι εφοπλιστές, οι μεγαλοσχήμονες εργολάβοι κ.λπ. φαίνονται εφησυχασμένοι - οι πρόσφατες δηλώσεις της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών θα πρέπει να μας ανησυχούν. Ας ελπίζουμε ότι και εδώ η κυβέρνηση σκοπεύει να εφαρμόσει τα όσα έλεγε περί φορολογικής δικαιοσύνης...Γιατί όταν ακούμε περί "εθελοντικής συνεισφοράς" και "διατήρηση θέσεων εργασίας" από τους εφοπλιστές που πληρώνουν αναλογικά λιγότερα και από ιδιοκτήτη καφενείου στο ορεινό Ζαγόρι και έχουν 2 Έλληνες σε πληρώματα 50 ατόμων, μάλλον το δούλεμα πάει σύννεφο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: