Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Μια κωμικοτραγική ανασκόπηση του 2014

Το 2014 ήταν μια χρονιά που λίγα καλά έφερε και πολλούς καλούς πήρε...
Πολλά έχουμε να θυμηθούμε αλλά θα περιοριστούμε στα πλέον ευτράπελα, αφήνοντας στην άκρη τις εκλογές και τα "σοβαρά"...
Ξεκινώντας ανάποδα την χρονιά, αξίζει να πάμε στις αρχές του Δεκέμβρη και στην ακατάσχετη ονοματολογία για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας- προερχόμενη από διάφορους καλοθελητές...Ένα από τα ονόματα που "έπαιξαν" (προωθημένα από διάφορα ΜΜΕ) ήταν και αυτό της Μαριάννας Βαρδινογιάννη (διαβάστε λεπτομέρειες εδώ). Η καθ' όλα συμπαθέστατη φιλάνθρωπος σύζυγος του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, ξεγύμνωσε κυριολεκτικά τους αυλοκόλακες που την προωθούσαν αφού σίγουρα δεν είχε τα προσόντα για το αξίωμα του ΠτΔ. Σε μια άλλη χώρα το όνομά της θα αναφερόταν μόνο την ημέρα της Πρωταπριλιάς...Στη δική μας συζητήθηκε σοβαρά...
Προσπερνώντας Νοέμβριο και Οκτώβριο, στα τέλη του Σεπτέμβρη είχαμε την επανέναρξη των "ενημερωτικών εκπομπών" και την επανεμφάνιση του Πρετεντέρη...Ο γνωστός σχολιαστής-υποστηρικτής της κυβέρνησης, εμφανώς φάνηκε να περνάει από την αρχή ένα βαρομετρικό χαμηλό, παρά την υποστήριξη του γνωστού συρφετού που συμμετέχει στα πάνελ των εκπομπών του, με "limit down" τις εκπομπές για τις καταλήψεις των σχολείων, όπου οι μαθητές Λυκείων τον έβαλαν κυριολεκτικά στη θέση του. Διασκεδάσαμε αφάνταστα, ως κακοπροαίρετοι που είμαστε...
Τον Αύγουστο ως γνωστόν δεν έχουμε ειδήσεις, ενώ ο Ιούλιος έκλεισε με το ανέκδοτο της "Νέας Μεταπολίτευσης". Την εποχή εκείνη η κυβέρνηση υπόσχονταν "μνημονιακούς λαγούς με πετραχήλια" και προσπαθούσε να μας πείσει για την "Νέα Ελλάδα" που μας προετοίμαζε...Ας όψονται οι εκλογές όμως...
Τον Ιούλιο είχαμε την σπουδαία είδηση των "μη επανδρωμένων αεροσκαφών" τα οποία θέλησε να αγοράσει η Ελληνική Αστυνομία...Γελάσαμε γιατί σκεφτήκαμε ότι κανείς σοβαρός υπεύθυνος δε θα τολμούσε να ζητήσει κάτι τέτοιο, σε εποχές που η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει χρήματα για βενζίνη στα περιπολικά...
Τον Ιούνιο βγήκε στην επιφάνεια η είδηση για την αποκατάσταση ορισμένων πολιτικά ορφανών, ακροδεξιών τέκνων από πλευράς  της κυβέρνησης. Τον Μάιο ενδιαφέρον υπήρξε για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές - πολλά τα αστεία και κωμικοτραγικά τα οποία είδαμε και τα οποία είχαμε μαζέψει εδώ αλλά και εδώ.

Τον Απρίλιο διαβάσαμε για την πίστα Φόρμουλα 1 στην Δραπετσώνα - μια είδηση που θα μπορούσε να ήταν πολύ ελπιδοφόρα αλλά και σοβαρή, αλλά παρουσιάστηκε με μια φαιδρότητα και χωρίς την απαραίτητη υποστήριξη - γι' αυτό και την περιλαμβάνουμε εδώ.

Τον Μάρτιο είχαμε την φαιδρή επανάσταση του γάλακτος που "ταρακούνησε" την κυβέρνηση. Και την χαρακτηρίζουμε "φαιδρή" αφού οι επαναστάτες βουλευτές της συγκυβέρνησης, πολλά είπαν και λίγα τόλμησαν, υποχωρώντας πλήρως στο τέλος...(Τον ίδιο μήνα είχαμε κι ένα ακόμα περιστατικό για γέλια και κλάματα από την Βουλή).

Τον Φλεβάρη διαβάσαμε για την πρόθεση της τρόικας να επιβάλει φόρο "λίπους" (!!!) και τον Σαμαρά να κυνηγά Ροντούληδες για να μαζέψει ψήφους..

Όσο για τον Ιανουάριο...Είχαμε την αποχώρηση του Τατσόπουλου από τον ΣΥΡΙΖΑ - μια αποχώρηση που έβγαλε αβίαστα πολύ γέλιο...

Για το 2015, ας ευχηθούμε τα καλύτερα - με την ελπίδα τα πράγματα να πάνε τόσο καλά, ώστε να γελάμε με περιστατικά που εξαρχής να είχαν σκοπό να μας κάνουν να γελάσουμε...

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Και τώρα εκλογές...

Σημειώνει το "Ποντίκι" στην επιφυλλίδα του: "Μετά το ναυάγιο Σαμαρά το Σάββατο, οι κάλπες ήταν μονόδρομος. Οι 168 ψήφοι υπέρ του Σταύρου Δήμα δεν αυξήθηκαν ούτε κατά μία στην τρίτη ψηφοφορία και πλέον «τον λόγο έχει ο κυρίαρχος λαός».

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τώρα την ευκαιρία να επιτύχει αυτό που δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις: μια μεγάλη εκλογική νίκη, την πρώτη αριστερού κόμματος σε βουλευτικές εκλογές στην ελληνική πολιτική Ιστορία, και να σχηματίσει κυβέρνηση – είτε αμιγώς δική του είτε σε συνεργασία με άλλο κόμμα. Το σχέδιό του για μπλοκάρισμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας πέτυχε και τώρα πρέπει να διεκδικήσει, εν μέσω σκληρής πόλωσης, όχι μόνο τη νίκη, αλλά και την αυτοδυναμία.

Για να συμβεί αυτό, είναι αναγκαίο, πέρα από την εκλογική κεφαλαιοποίηση της οργής, να πείσει – πέραν των ήδη πεπεισμένων – τον ενδιάμεσο πολιτικό χώρο, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η κινδυνολογία της Ν.Δ. είναι αβάσιμη και ότι την επομένη των εκλογών η χώρα θα έχει κυβέρνηση με πρόγραμμα και... όραμα.

Για τη Ν.Δ. η ήττα στη Βουλή αποτελεί προανάκρουσμα της ήττας στην κάλπη. Ο στόχος της εκ των πραγμάτων είναι να χάσει με τη μικρότερη δυνατή διαφορά και να αποσπάσει το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό, προκειμένου είτε να εμποδίσει την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ είτε να διατηρήσει το στάτους του μεγάλου κόμματος και ισχυρό ρόλο στις μετεκλογικές πολιτικές διεργασίες. Για τον Αντώνη Σαμαρά, σε προσωπικό επίπεδο, ο στόχος είναι επιπλέον να μην αμφισβητηθεί η προεδρία του στο κόμμα.

Το ΠΑΣΟΚ, εκτός από τη βέβαιη συρρίκνωση των ποσοστών του σε σύγκριση με το 2012, αντιμετωπίζει και τη σχεδόν σίγουρη διάσπαση με τη δημιουργία κόμματος από τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν προσθέσουμε την πρώτη παρουσία του Ποταμιού στον εσωτερικό εκλογικό στίβο, τα στελέχη της πολιτικά ανύπαρκτης ΔΗΜΑΡ, αλλά και τους «άστεγους» του χώρου, που θα κινηθούν προς διάφορες κατευθύνσεις, τότε η Κεντροαριστερά αποτελεί ήδη έναν από τους σημαντικότερους εκλογικούς γρίφους.

Ποιος κεντροαριστερός σχηματισμός θα επιβιώσει στην εκλογική θύελλα και ποιος θα ναυαγήσει θα το δούμε πολύ σύντομα.

Το ΚΚΕ – εν μέσω της συντριπτικής πόλωσης – θα έχει στόχο να ορθοποδήσει από το κακό εκλογικό αποτέλεσμα του 2012 και να αποφύγει τις διαρροές, κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, κινούμενοι δημοσκοπικά στην κόψη του ξυραφιού, θα παλέψουν να αντιρροπήσουν τις δικές τους διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ με τυχόν διαρροές από τη Ν.Δ. που δεν θα στραφούν στη Χρυσή Αυγή, αλλά και προσελκύοντας ψήφους από το ναζιστικό κόμμα που μπούχτισαν από τις αποκαλύψεις για την εγκληματική του δράση. Η ίδια η Χ.Α. αποτελεί έτσι κι αλλιώς ένα μεγάλο εκλογικό ερωτηματικό...

Εκλογές λοιπόν! Εδώ που είχαν φτάσει τα πράγματα, ήταν αναπόφευκτες, όσο και αν πολλοί διαφωνούσαν ή τις απεύχονταν. Η χώρα ήταν πρακτικά ακυβέρνητη, χαμένη σε μια προεκλογική περίοδο πολλών μηνών, η οποία είχε αρχίσει πολύ πριν από τις ευρωεκλογές, και εγκλωβισμένη στην αβεβαιότητα, πηγή της οποίας ήταν η κυβέρνηση και η επιλογή της να πάει σε εκλογές εν μέσω.

Τώρα τον λόγο έχει, έτσι κι αλλιώς, ο «κυρίαρχος λαός». Οψόμεθα για τις 25 Ιανουαρίου. Όσο για την κινδυνολογία, παραπέμπω στις δύο τελευταίες αράδες του πρωτοσέλιδου άρθρου του Σταύρου Ψυχάρη στο «Βήμα της Κυριακής», με τίτλο «Κινδυνεύει η Ελλάς»: «Καθώς όλοι γνωρίζουμε τα όριά μας, λογικό είναι να περιμένει κανείς ότι μετά τις εκλογές, ψήφω και αποφάσει του Λαού, όλα θα πάνε καλύτερα...».

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Η συνέντευξη Σαμαρά, η σύμπραξη της ΝΔ με την Χρυσή Αυγή και το γάντζωμα στην εξουσία

Η τηλεοπτική εμφάνιση Σαμαρά λίγες ώρες πριν την τελευταία ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας αποτέλεσε το επιστέγασμα μιας σχεδόν διετούς παραληρηματικής διακυβέρνησης της χώρας, που ξεκίνησε στραβά, συνεχίστηκε κουτσά και καταλήγει ανάποδα.

Δεν σχολιάζουμε τις κατηγορίες ότι διάβαζε τις απαντήσεις (στις ερωτήσεις) από auto-cue (το θέμα ξεσήκωσε στο διαδίκτυο η γνωστή τηλεκριτικός-δημοσιογράφος Ντέπυ Γκολεμά), ούτε το ότι έκανε αποφώνηση στον εαυτό του.

Αυτό που αξίζει όμως να σχολιαστεί ήταν το ότι με τα όσα δήλωσε ήρθε σε αντιπαράθεση με το ίδιο του το κόμμα και μ' εκείνους - μεταξύ των οποίων και τον ίδιο τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας - που "αρνιούνται" (έστω και σε θεωρητικό επίπεδο) την συμπόρευση με την Χ.Α. - έστω και στο θέμα της εκλογής Προέδρου. Το ότι "έθεσε τους βουλευτές προ των ευθυνών τους", καταδεικνύει το ότι τα όσα διακινούνταν ως σενάρια περί "κυβερνητικής συνεργασίας" με την Άκρα Δεξιά δεν ήταν ούτε επιστημονική φαντασία, ούτε κακίες. Ήταν μια διαρροή για να "ελεγχθούν" οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης που απλώς δεν έγινε πράξη, λόγω του "απρόβλεπτου" περιστατικού που οδήγησε στη δολοφονία Φύσσα.

Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στο ότι ο Σαμαράς προκειμένου να γίνει Πρωθυπουργός, παραλίγο να θυσιάσει τη σωματική του ακεραιότητα, υπουργοποίησε ή βόλεψε ακραιφνείς και σεσημασμένους ακροδεξιούς (όπως τον Μ.Βορίδη που με βάση τη δράση του, και αν βρισκόταν σε άλλη χώρα θα είχαν "στίγματα" στο ποινικό του μητρώο ή τον Θ.Πλεύρη που κατέληξε να μπει στην Βουλή από το παράθυρο), συμπορεύτηκε με τα συμφέροντα και ανέχτηκε συμπεριφορές τύπου Φούχτελ ο οποίος έχει τον τελευταίο λόγο στη υπογραφή όλων των αναπτυξιακών δράσεων στην χώρα μας.

Τα όσα δήλωσε στη συνέντευξη χθες δεν τον τιμούν. Ούτε τα όσα είπε για την χώρα (στην οποία κατά την άποψή του πάνε όλα καλά). Το χειρότερο απ' όλα όμως είναι το τραγικό γάντζωμα στην εξουσία. Ως Πρωθυπουργός απέτυχε παταγωδώς. Θα έπρεπε να το έχει συνειδητοποιήσει, άσχετα αν φέρει ολόκληρες ή απλώς μέρος των ευθυνών. Η χώρα χρειάζεται αλλαγή πολιτικής κάτι που ούτε αυτός, ούτε η παρέα του μπορούν να φέρουν. Θα πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ; Άγνωστο. Μπορεί όμως να κάνει μια καλύτερη αρχή για την χώρα - τουλάχιστον στην θεωρία. Και γι' αυτό και μόνο αξίζει μιας ευκαιρίας...

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Ο Παπαδημούλης, οι άδειες των καναλιών και το MEGA

Παραμονή Χριστουγέννων και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι "ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη". Δεν εξηγείται αλλιώς ότι διάλεξε παραμονές της 3ης ψηφοφορίας για την προεδρική εντολή να "συγκρουστεί" ανοιχτά με το "μηντιακό" κατεστημένο και να δηλώσει ότι "ένα από τα πρώτα πράγματα που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κάνει κυβέρνηση θα είναι ο ανοιχτός διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες". Η δήλωση έγινε στο MEGA και προκάλεσε μια μικρή αναστάτωση στο στούντιο με την Όλγα Τρέμη να δηλώνει ότι το βήμα του καναλιού (της) είναι ανοιχτό για την προβολή ΚΑΙ των απόψεων του ΣΥΡΙΖΑ (υποδηλώνοντας ότι δεν χρειάζεται να γίνεται "κακό" το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης).

Η δήλωση του κ. Παπαδημούλη βέβαια είναι προφανώς σωστή και δίκαια: τα κανάλια νέμονται χωρίς ντροπή ένα δημόσιο αγαθό, πουλώντας εκδούλευση στον πρώην δικομματισμό και επιτρέποντας στους ιδιοκτήτες τους να κάνουν κερδοφόρες "business" με το Δημόσιο, χωρίς να έχουν πληρώσει 1 ευρώ ενοίκιο, λειτουργώντας υπό το καθεστώς των "προσωρινών" αδειών. Έτσι λοιπόν είναι η ώρα να πληρώσουν - ιδιαίτερα εφόσον βρίσκονται πίσω και από την Digea οδηγώντας το πέρασμα της χώρας μας στην ψηφιακή εποχή (διαβάστε εδώ αναλυτικά), βγάζοντας δηλαδή χρήματα εις βάρος του Δημοσίου από δύο πλευρές. Γιατί μπορεί τα κανάλια καθεαυτά να μην είναι κερδοφόρα, αλλά τα έμμεσα οφέλη των διαφόρων μεγαλό-επιχειρηματιών από την εμπλοκή τους με αυτά είναι τεράστια.

Με βάση τα όσα λοιπόν γίνονται (διαβάστε τι γράψαμε εδώ για την "καταστροφή της Ελλάδας" και τον ΣΥΡΙΖΑ), η απειλή ότι θα υπάρξει "χρέωση" για τις άδειες, το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι ακόμα μεγαλύτερος πόλεμος του συστήματος απέναντι στην αξιωματική αντιπολίτευση, με δικαιολογία αυτή τη φορά τη "φίμωση" της ελευθερίας του λόγου (των καναλιών). Δεν τους έφτανε δηλαδή ένας Πρετεντέρης (ο οποίος έχει πάρει το καριοφίλι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό) και η παρέα του, αλλά αναμένεται γενίκευση των επιθέσεων, εν όψη των εκλογών.

Το μόνο όφελος που μπορεί να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επιδοκιμασία του "νοήμονος" κόσμου. Αλλά αυτό θ' αρκέσει; Ο χρόνος θα δείξει...

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Οι καταγγελίες Χαϊκάλη και το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας

Οι καταγγελίες Χαϊκάλη για απόπειρα χρηματισμού, προκειμένου να υπάρξει ψήφιση του κ. Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν είναι οι πρώτες και ούτε οι μόνες επώνυμες. Είχαν προηγηθεί άλλες, αλλά δεν αντιμετωπίστηκαν με τη δέουσα σοβαρότητα - αν και θα έπρεπε. Δημιούργησαν όμως τεράστιο θόρυβο, για ένα και μόνο λόγο: το ποσό ήταν τεράστιο, παρουσιάστηκε οπτικοακουστικό υλικό, το άτομο που φέρεται να κάνει την απόπειρα είναι από τον τραπεζικό χώρο - και σύμβουλος Πρωθυπουργών και υπήρξε έγκαιρη ενημέρωση της αστυνομία και του Εισαγγελέα. Η απόφαση του Σαμαρά να "μηνύσει" τον Χαϊκάλη, γιατί τον ενέπλεξε στην καταγγελία του, αποτελεί απλώς το "κερασάκι" στην "τούρτα".

Το αν το υλικό είναι αξιόπιστο ή όχι, αυτό θα το δείξει η εισαγγελική και αστυνομική έρευνα. Το ότι όμως καταλήξαμε στο σημείο ώστε μια τέτοια καταγγελία να προκαλεί θόρυβο μεν αλλά χωρίς να προκαλεί έκπληξη είναι αποτέλεσμα των όσων ζούμε τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας. Είναι δυνατόν, αναρωτιούνται όλοι, να βρεθούμε 25 επιπλέον βουλευτές και να ψηφίσουν ένα άχρωμο, και κομματικά χρωματισμένο υποψήφιο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εν μέσω κρίσης και εν αναμονή του επίσημου, 3ου Μνημονίου; Φυσικά όχι. Πως θα υπάρξουν άνθρωποι να ψηφίσουν κάτι τέτοιο, που θα δώσει πνοή στην κυβέρνηση και θ' ανοίξει το δρόμο για καινούργια μέτρα και ολοκλήρωση του ξεπουλήματος της χώρας στους δανειστές της; Όχι λογικά, όχι φυσιολογικά. Κάτι θα πρέπει να "παρουσιαστεί", που θα τους αλλάξει γνώμη.

Και αυτό δεν μπορεί να είναι πολιτικό. Γιατί η κυβέρνηση είναι αναξιόπιστη, γιατί οι το φαγοπότι μεταξύ των δικών της παιδιών συνεχίζεται, γιατί ο κόσμος δεν αντέχει. Δεν αντιδρά, αλλά δεν αντέχει. Απλώς έχει παραιτηθεί.

Γι' αυτό και δεν εκπλήσσεται κανείς. Γι' αυτό και η καταγγελία του Π. Χαϊκάλη έκανε μεν άνω-κάτω το πολιτικό σκηνικό αλλά την ίδια στιγμή αντιμετωπίστηκε ως κάτι μάλλον "αναμενόμενο" απ' όλους. Αλλά χρειαζόταν. Για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, είτε έτσι, είτε αλλιώς...

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Ο ΣΥΡΙΖΑ και "η καταστροφή της Ελλάδας"

Έχει γίνει γραφικό το να διαβάζουμε όλη μέρα δηλώσεις στελεχών της ΝΔ που προσπαθούν να εκφοβίσουν τον κόσμο και τους βουλευτές. Τους μεν να ψηφίσουν ΝΔ όταν γίνουν εκλογές και τους δε τον κ. Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στην προσπάθεια αυτή βγήκαν στην επιφάνεια τα γνωστά πλην "μεγάλα" όπλα: ο Γιάννης Στουρνάρας (ξεχνώντας ότι πλέον έχει θεσμικό ρόλο και επιβάλλεται να κρατάει το στόμα του κλειστό), ο κ. Γιούνκερ (ξεχνώντας και αυτός ότι είναι ενάντια στο ρόλο του η δημιουργία κλίματος στο εσωτερικό των χωρών-μελών της Ε.Ε.), το ΤΑΙΠΕΔ (που εκφράζει φόβους για το τι θα κάνουν οι "επενδυτές" στην χώρα μας) και φυσικά οι δημοσκόποι (οι οποίοι εμφανίζουν την ψαλίδα να κλείνει τη στιγμή που αυτή πλησιάζει το 7-8%, ενώ παρουσιάζουν τον Σαμαρά ως "καταλληλότερο" Πρωθυπουργό).

Η δε περίπτωση των "επενδυτών" έχει ξεπεράσει τα όρια της γελοιότητας - και όλα ξεκίνησαν με μια δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, ότι "κάθε αποκρατικοποίηση θα ελεγχθεί για να δούμε αν υπάρχει πραγματικό όφελος του Δημοσίου και αν τηρήθηκε η νομιμότητα". Αμέσως, το ΤΑΙΠΕΔ, η Βούλτεψη, ο Άδωνις και όλος ο συρφετός βγήκαν να εκφράσουν τους "φόβους" τους, ότι τέτοιες δηλώσεις "αποθαρρύνουν" τους "επενδυτές". Αν βέβαια οι "επενδυτές" ήταν κανονικοί επενδυτές, αντί να φοβούνται θα έπρεπε να χαίρονται: κάθε σωστός επενδυτής θέλει να λειτουργεί μέσα στην νομιμότητα, σε κράτη που σέβονται τους νόμους τους και που δε κάνουν τα στραβά μάτια σε ότι "περίεργο" γίνεται. Επομένως αν τα πράγματα είναι όπως διατείνεται το ΤΑΙΠΕΔ (δηλ. ότι όλες οι αποκρατικοποιήσεις είναι προς όφελος του Δημοσίου και μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας) τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και κανείς δεν έχει να φοβηθεί τίποτα...Είναι όμως έτσι; Αμφιβάλουμε, αλλά θα δείξει...

Το περίεργο με όλες αυτές τις δηλώσεις είναι η απαίτηση των συστεμικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και των κυβερνητικών στελεχών του να μην απαντάει κανείς από την αντιπολίτευση. Θεωρούν ότι το Άγιο Πνεύμα τους φώτισε και πως ό,τι (βλακεία) λένε είναι θέσφατο στο οποίο δεν χωράει καμία αντιπαράθεση. Δικαιούνται να λένε ότι η "χώρα θα βγει από ευρώ", "θα χαθεί η ρευστότητα από τις τράπεζες", "θα χαθούν οι συντάξεις", "ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει που δε γίνεται σωστή διαπραγμάτευση" (μακράν η μεγαλύτερη βλακεία που έχει ειπωθεί μεταπολιτευτικά στην χώρα μας από Έλληνα υπουργό Οικονομικών) χωρίς κανείς να μιλάει από την άλλη πλευρά. Έτσι όταν δήλωσε ο Α.Τσίπρας ότι το κλίμα είναι τεχνητό και το ότι μπορεί ο Α.Σαμαράς να "σκηνοθετήσει" ένα bank-run (μέσω δημιουργίας κλίματος) έγινε στόχος της κυρίας Βούλτεψη ότι "θέλει το κακό της χώρας". Προφανώς κατά την κυβέρνηση, οι δηλώσεις Στουρνάρα και Χαρδούβελη για "έλλειψη ρευστότητας" αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν κίνηση "αγάπης" προς την χώρα...

Θα έχει επιτυχία η καταστροφολογία; H κυβέρνηση πιστεύει πως ναι (διαβάστε το σχετικό δημοσίευμα του Guardian, όπου Έλληνες αξιωματούχοι της κυβέρνησης θεωρούν πως σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση θα βγει "νικήτρια" αφού για το όποιο χάος θα κατηγορηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ). Είναι έτσι τα πράγματα όμως; Κυριακή - κοντή γιορτή, που λέει και ο λαός...

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Νέο δεξιό κόμμα - αντίπαλο δέος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων;

Η ΝΔ φοβάται τη πιθανή μετεκλογική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - Ανεξαρτήτων Ελλήνων και κάνει τ' αδύνατα-δυνατά να τη διεμβολίσει. Δεν είναι τυχαίες εξάλλου οι τεράστιες πιέσεις που δέχονται οι περισσότεροι, πρώην νεοδημοκράτες, βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ. να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή έστω να "αποστατήσουν" λίγο πριν τις εκλογές. Οι περιπτώσεις Μαρκόπουλου, Μελά κ.λπ. είναι μόνο μερικές απ' αυτές που είδαμε τον τελευταίο χρόνο, με την περίπτωση του τελευταίου να είναι η πλέον φαιδρή, αφού ο εν λόγω βουλευτής πήγε κανονικά στο συνέδριο του κόμματος, υπερψήφισε δια βοής τα πάντα, για ν' αποχωρήσει αργότερα μετά βαϊων και κλάδων.

Πολλά απ' αυτά τα στελέχη θα γυρίσουν στην ΝΔ, αλλά αρκετά θα βρουν νέα στέγη στο κόμμα που ετοιμάζουν οι κύριοι Καπερνάρος και Μπαλτάκος, οι οποίοι με την ευλογίες του κυρίου Σαμαρά, βρίσκονται σε προχωρημένες συζητήσεις για δημιουργία νέου, δεξιού κόμματος που στοχεύοντας στο κοινό των ΑΝ.ΕΛ. φιλοδοξεί να κόψει στους τελευταίους την είσοδο στην Βουλή. Δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στα ονόματα των όσων συζητούν για ένταξη στο κόμμα είναι πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., οι οποίοι απογοητευμένοι από τις αποκαλύψεις για το κ. Καρατζαφέρη, στρέφονται προς το νέο φορέα.

Επισήμως στην ΝΔ δηλώνουν "ενοχλημένοι" από την κίνηση Μπαλτάκου. Όσοι γνωρίζουν όμως καλά τα πράγματα, υπενθυμίζουν τη στενή σχέση του τελευταίου με τον κύριο Σαμαρά (θυμηθείτε τα όσα έχουμε γράψει σχετικά, εδώ), και τονίζουν ότι παρά την αποπομπή του κύριου Μπαλτάκου από το στενό κύκλο του Πρωθυπουργού, διατηρούν στενή επαφή και υπενθυμίζουν ότι πάντα οι όποιες κινήσεις έκανε ο κύριος Μπαλτάκος ήταν πάντα σε γνώση του κ. Σαμαρά, κάτι που συμβαίνει και σ' αυτή την περίπτωση. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι σε δεξιούς κύκλους η τοποθέτηση του κ. Μπαλτάκου περί "καλής Χρυσής Αυγής" με την οποία θα μπορούσε η ΝΔ να συγκυβερνήσει (διαβάστε σχετική ανάρτηση εδώ), δεν ακούγεται καθόλου παράταιρη. Άρα ένα κόμμα από τον τελευταίο στο οποίο θα συνταίριαζε και ο πρώην "αντιμνημονιακός" και νυν "πάνω απ' όλα το καλό της χώρας" κ. Καπερνάρος, θα έφερνε και ψήφους από τους ΑΝ.ΕΛ. (κυρίως) αλλά και από την Χρυσή Αυγή (δευτερευόντως). Μπορεί το κόμμα αυτό να μην έπιανε το 3% αλλά θα έκοβε ψήφους και βουλευτές, τους οποίους θα καρπωνόταν η ΝΔ ως δεύτερο κόμμα.

Πολιτικές ιστορίες συνωμοσίας; Ο χρόνος θα δείξει...  

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Τρεις θεωρίες πολιτικής συνωμοσίας του τελευταίου εξαμήνου με μεγάλο ενδιαφέρον

Με αφορμή την επίσπευσης της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, θ' ασχοληθούμε με τρεις θεωρίες πολιτικής συνωμοσίας των ημερών μας. Παρουσιάζουν ενδιαφέρον μόνο και μόνο ως παράδειγμα του πόσο τα πράγματα πολλές φορές είναι πολύ πιο απλά απ' όσο φανταζόμαστε...

Θεωρία Συνωμοσίας 1η: Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με την Γιάννα Αγγελοπούλου και την Μαριάννα Λάτση στο  Salon de Bricolage στο Κολωνάκι. Συζήτησαν θέματα υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ από τις εν λόγω κυρίες.

Υποστηρίχθηκε: από σημαντικό αριθμό - μη σοβαρών - στελεχών της συγκυβέρνησης. Κορυφαίος στο χορό της κωμωδίας ο Πάρις Κουκουλόπουλος, ο οποίος στη συζήτηση του προϋπολογισμού στην Βουλή, δήλωσε τα εξής:
"ΠΑΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:... Από το Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ακούσαμε πολλά για τη διαπλοκή. Στο Salon de bricolage, συνάδελφε, απεμπλοκή κάνατε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ: Σε ποιο;
ΠΑΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στο Salon de bricolage. Εκεί που δείπνησε ο Πρόεδρός σας με δυο κυρίες.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ: Ποιος; Τι έκανε με δυο κυρίες;
ΠΑΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν δεν το ξέρετε, κύριε συνάδελφε, να σας πω ότι υπάρχουν φωτογραφίες. Υπάρχουν φωτογραφίες, ώστε εάν δεν ξέρετε, να το μάθετε!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κάνουμε αίτημα να έχει μεταφραστή η Βουλή!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Εγώ κατάλαβα πάντως.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Να τις καταθέσετε εάν τις έχετε αυτές τις φωτογραφίες, αλλιώς είναι συκοφαντία.
ΠΑΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να διαψεύσει το βράδυ ο Πρόεδρός σας ότι δεν έγινε ποτέ αυτό το δείπνο. Πρώτα να διαψεύσει εδώ από το Βήμα της Βουλής και μετά οι φωτογραφίες."

Τι ισχύει τελικά: η συνάντηση διαψεύστηκε απ' όλους και ζητήθηκαν επιμόνως οι φωτογραφίες. Ο κ. Κουκουλόπουλος δήλωσε τελικά ότι δεν υπάρχουν φωτογραφίες, και όταν μιλούσε στην Βουλή μιλούσε υποθετικά (!!!).

Θεωρία Συνωμοσίας 2η: η τρόικα θ' αποδεχθεί τις θέσεις της κυβέρνησης και δε θα επιβάλλει καινούργια μέτρα, ώστε να την υποστηρίξει στην προσπάθεια εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα της δώσει (με τη σειρά της) χρόνο να "ολοκληρώσει" το έργο της.

Υποστηρίχθηκε: απ' ολόκληρη την κυβέρνηση, που ανακοίνωσε το "τέλος του Μνημονίου" και από τα κυβερνητικά ΜΜΕ.

Τι ισχύει τελικά: η τρόικα με τη στάση της, οδηγεί την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στην έξοδο.

Θεωρία Συνωμοσίας 3η: Η κυβέρνηση θα φέρει πρόσωπο κοινής αποδοχής στο τραπέζι των συζητήσεων ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό θα της έδινε τους απαραίτητους ψήφους από τη "δεξαμενή" των "ανεξάρτητων" ώστε να συνεχίσει να κυβερνά την χώρα.

Υποστηρίχθηκε: Από πάρα πολλούς - μαϊντανούς των τηλεοπτικών παραθύρων (βλ. Γεωργιάδης) και μη. Τα δε ονόματα που ακούστηκαν περιλάμβαναν από τον Αβραμόπουλο και την Μαριάννα  Βαρδινογιάννη (διαβάστε σχετικά εδώ), μέχρι τον Κώστα Γαβρά και την Ελένη Γλύκατζη-Άρβελερ.

Τι ισχύει τελικά: Προφανώς και δεν υπήρχε η περίπτωση ο Κώστας Γαβράς ή κυρία Γλύκατζη-Άρβελερ να δεχτούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το όνομα που όντως συζητήθηκε ήταν αυτό του κυρίου Πικραμένου, ενώ πρόταση έγινε και στον κύριο Διαμαντούρο. Για την περίπτωση του Αβραμόπουλου, οι κακεντρεχείς λένε ότι αυτοπροτάθηκε, λίγο πριν αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες - στην πραγματικότητα του προτάθηκε, αλλά αρνήθηκε γιατί γνώριζε ότι το όνομά του θα "καιγόταν" μια κι έξω, αφού το μάζεμα 180 ψήφων θα ήταν πολύ δύσκολο. Εξάλλου έχει ακόμα Πρωθυπουργικές βλέψεις, αναμένοντας υποστήριξη από τον Α.Σαμαρά, σε περίπτωση που αυτός αποχωρήσει από την αρχηγία της Ν.Δ.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Tο παρασκήνιο της επίσπευσης της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας

Το παρασκήνιο της επίσπευσης της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας περιγράφει δημοσίευμα της εφημερίδας "Ποντίκι". Στα όσα διαβάζουμε σ' αυτό, προσθέτουμε μερικές δικές μας πληροφορίες στο τέλος της ανάρτησης:

"Τελικά Χριστούγεννα στη Βουλή θα κάνουν οι βουλευτές προκειμένου να πιεστούν αυτοί που "παλινωδούν" να ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Εξαπολύοντας κάθε "πολιτικό" όπλο και μέσο πίεσης η κυβέρνηση μεθόδευσε την κρίση με την τρόικα και εκμεταλλεύεται το "χρονοδιάγραμμα" που έδωσε το Γιούρογκρουπ προκειμένου να ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη φάση των μνημονίων.
 
Τα σενάρια κυκλοφορούσαν από χτες στους διαδρόμους της Βουλής και φαίνεται ότι παρότι κάποιοι πίστευαν ότι η αποχώρηση του Αντώνη Σαμαρά αμέσως μετά την ομιλία Τσίπρα, ήταν ακριβώς προκειμένου να εκκινήσει δημόσια και από το βήμα της Βουλής τη διαδικασία εκλογής Προέδρου πριν τα Χριστούγεννα, όμως η επαφή με Βενιζέλο και τους συνεργάτες του τον έπεισαν να περιμένει τις εξελίξεις στις Βρυξέλλες και την απόφαση του Γιούρογκρουπ, ώστε η όποια "διαπραγμάτευση" με την Τρόικα να περιλαμβάνει την πίεση στους βουλευτές "ψηφίστε για Πρόεδρο" προκειμένου να μην μπει η χώρα σε περιπέτειες.
 
Έτσι νωρίς το βράδυ και αφού είχε προηγηθεί μυστική συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου και είχαν ανακοινωθεί τα αποτελέσματα του Γιούρογκρουπ η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εκκίνηση της διαδικασίας.
 
Πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ιδίως ο στενός συνεργάτης του Βενιζέλου Πάρις Κουκουλόπουλος κατέθεσε και σήμερα την συγκεκριμένη άποψη, θέση που διατύπωσαν και βουλευτές της ΝΔ, που εκτιμούσαν ότι οι πολιτικές εξελίξεις και η μεγάλη εκκρεμότητα είναι τέτοια που δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να βρεθούν οι 180.
 
Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έλεγαν χτες ότι ως τώρα είναι σίγουροι οι 174 και το θέμα είναι αν κάποιοι σιωπηλοί ή αμφιταλαντευόμενοι θα...συρθούν να ψηφίσουν.
Η ανακοίνωση της Σοφίας Βούλτεψη δείχνει και το δρόμο του διλήμματος που θα θέσει η κυβέρνηση, προκειμένου να κατορθώσει το...ακατόρθωτο.
 
"Ήδη το Eurogroup αναγνώρισε τις προσπάθειες και τα επιτεύγματα της χώρας μας και συμφώνησε  για την «αλλαγή σελίδας» και  για τη μετάβαση της Ελλάδας στο νέο θεσμικό πλαίσιο της προληπτικής πιστωτικής γραμμής (ECCL). Αυτό αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη. Αλλά θα αποτελέσει και το θώρακα προστασίας της χώρας έναντι των αγορών.

Το Eurogroup συμφώνησε επίσης ότι όλες οι σχετικές διαδικασίες πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέσα στους δυο πρώτους μήνες του 2015.

Έτσι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι κρίσιμο: για την ολοκλήρωση της νέας συμφωνίας  και για την διευθέτηση όλων των θεμάτων, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος του χρέους.

Η Ελλάδα πρέπει να είναι απολύτως έτοιμη  να παρατάξει όλες  τις δυνάμεις και όλα  τα επιχειρήματά της σε συνθήκες εθνικής συσπείρωσης και πολιτικής σταθερότητας.

Δυστυχώς η ανοικτή και απροκάλυπτη προτροπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς τους βουλευτές,  να αποτρέψουν την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και να οδηγήσουν την χώρα σε πρόωρες εκλογές, υπονομεύει τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας  και εκπέμπει μηνύματα αβεβαιότητας στις αγορές. Υπονομεύει ακόμα την εθνική οικονομία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για επιχειρήσεις και νοικοκυριά, εργαζόμενους και ανέργους.

Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτρέψει αυτή την  ανοικτή υπονόμευση. Η πολιτική αβεβαιότητα πρέπει να τελειώσει τώρα!"
 
Στο ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την ώρα γίνεται σύσκεψη υπό τον Αλέξη Τσίπρα στην Κουμουνδούρου προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση, ενώ ο ίδιος πριν λίγο εξερχόμενος από εκδήλωση αφιερωμένη στο Γιάννη Μπανιά, εκτίμησε ότι δεν πρόκειται να βρεθούν οι 180 σημειώνοντας "ότι η αναμενόμενη κίνηση της κυβέρνησης δίνει ημερομηνία εκλογών".
 
Η διαδικασία όπως ανακοινώθηκε θα ξεκινήσει στις 17 Δεκεμβρίου και με βάση το Σύνταγμα η επόμενη ψηφοφορία θα γίνει στις 23 του μήνα και η τρίτη και τελευταία τη Δευτέρα στις 29 Δεκεμβρίου. Οι δύο πρώτες ψηφοφορίες απαιτούν 200 ψήφους για την εκλογή και 180 στην τρίτη. Αν δεν επιτευχθεί η εκλογή η Βουλή διαλύεται αμέσως και προκηρύσσονται εκλογές."
 
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Αντώνη Σαμαρά ήταν το όνομα του υποψηφίου Προέδρου. Αυτό λύθηκε και ανακοινώθηκε ως ο Σταύρος Δήμας - πρόσωπο χωρίς την αύρα της διακομματικής αποδοχής, ούτε χωρίς κάποια ιδιαίτερη πολιτική ιστορία που ν' άφησε κάτι στον τόπο: ίσα-ίσα ήταν βουλευτής και διαχειριστής της εξουσίας όσο το σύστημα "έκανε τη δουλειά" του οδηγώντας την χώρα ως εδώ που βρίσκεται τώρα.

Η ερώτηση όμως που πλανάται είναι άλλη: πως θα μαζευτούν 180 βουλευτές; Είναι δυνατόν κάποιοι βουλευτές ("ανεξάρτητοι" και μη) να θεωρούν την κυβέρνηση ανίκανη για το ελάσσον (δηλ.
να συντάξει ένα αληθινό προϋπολογισμό) αλλά ικανή για το μείζον (ικανή για βοηθήσει την χώρα να ξεπεράσει την κρίση); H απάντηση είναι "μάλλον ναι". Οι περισσότεροι απ' αυτούς δύσκολα θα επανεκλεγούν, οπότε υπάρχει και η σχετική ιδιοτέλεια πίσω από μια θετική ψήφο. Όλοι αυτοί όμως χρειάζονται το "κάτι"¨που θα τους εξιλεώσει στα μάτια του εκλογικού σώματος. Και αυτό - σύμφωνα με πληροφορίες - θα μπορούσε να είναι μια "θετική" είδηση για το ελληνικό χρέος. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, "προτείνοντας" παράλληλα το γεγονός ότι το δίδυμο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι "αξιόπιστο" τόσο για τη διαχείρηση της κατάστασης, τόσο για τους εντός όσο και για τους εκτός...Εξ ου και η προβοκατόρικη στάση της αστυνομίας στα επεισόδια των τελευταίων πορείων, εξ ου και οι δηλώσεις Χαρδούβελη ότι "αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε θα διαπραγματευόμουν καλύτερα" (αν είναι δυνατόν κιόλας).

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

"Δεκαεπτά σκουλήκια, θα πεθάνετε" - εκφοβισμοί και απειλές για ένα γήπεδο ποδοσφαίρου

Στην χώρα μας γίνονται πολλά που αν συνέβαιναν αλλού, οι αρχές θα είχαν επέμβει και τα πράγματα θα είχαν μπει στη θέση τους. Αλλά στην Ελλάδα ο καθένας λειτουργεί για τον εαυτό του και η κυβέρνηση - σε αγαστή συνεργασία με τους δικούς της και αντίθετους της μπαχαλάκηδες - είναι απλώς απασχολημένο στο κρατήθεί στην εξουσία όσο περισσότερο μπορεί.

Τελευταίο παράδειγμα η υπόθεση των 17 κατοίκων της Νέα Φιλαδέλφειας που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά διατάξεων του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, που αφορούν το γήπεδο «Αγια-Σοφιά» της ΑΕΚ και το Άλσος Φιλαδέλφειας. Σε μια πρωτοφανή κίνηση η ΠΑΕ δημοσιοποίησε τα πλήρη στοιχεία τους στη ιστοσελίδα της αφήνοντας τους βορά στον κάθε κάφρο, που θεωρεί ότι μια ομάδα - οποιαδήποτε ομάδα - έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει και να οικειοποιείται δημόσια περιουσία προς όφελός της. Αντί ο εισαγγελέας λοιπόν να καλέσει τους υπεύθυνους της πράξης αυτής για εξηγήσεις και να κληθούν αυτεπάγγελτα για έκθεση σε κίνδυνο, και η αστυνομία να φροντίσει για την προστασία τους, έχουμε επανάληψη των φαινομένων του προηγούμενου καλοκαιριού (όπου "επαγγελματίες" οπαδοί εκφόβισαν και απειλούσαν όσουν συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις του συντονιστικού της κίνησης).

Οι υπογράφοντες - λίγα 24ωρα μετά τη στοχοποίησή τους από την ΠΑΕ ΑΕΚ -δέχτηκαν ευθείες απειλές. Όπως αναφέρει η "Εφημερίδα των Συντακτών", το βράδυ της Παρασκευής 5 Δεκεμβρίου βρήκαν στις πόρτες των σπιτιών τους απειλητικά φυλλάδια που κατέληγαν:  «17 σκουλήκια θα πεθάνετε».

Το πλήρες κείμενο των  απειλών έχει ως εξής: "ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ....ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ... ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΚΡΥΒΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ... ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ GAY ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΑΣ. ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ???? 17 ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΣΑΣ - ΚΙΤΡΙΝΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ». (τα σημεία στίξης του πρωτότυπου).

Οι κάτοικοι κατήγειλλαν το περιστατικό στο Α.Τ. Νέας Φιλαδέλφειας, όπου έγινε καταγραφή στο βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων (το οποίο μάλλον αποτελεί εγγύηση προστασίας και αποτροπής κάθε περιστατικού σύμφωνα με το σκεπτικό των διωκτικών αρχών). Κατέθεσαν ότι θεωρούν ύποπτη την ΠΑΕ ΑΕΚ, ενώ επιφυλάσσονται να καταθέσουν μήνυση - το οποίο κατά την άποψή μας αποτελεί λάθος, αφού χωρίς αυτή δεν υπάρχει μια τυπική δικαιολογία ώστε να βρεθούν οι υπεύθυνοι και κυρίως να κινηθούν διώξεις ενάντια στους ηθικούς αυτουργούς.

Έτσι μπορεί μεν να είναι γενναία η στάση τους αλλά αφήνεται έδαφος για να συνεχιστούν οι απειλές και ο εκφοβισμός. Εξάλλου τα λεφτά είναι πολλά για μην υπάρχουν αντιδράσεις, στις αντιδράσεις για το γήπεδο της ΑΕΚ.

Είναι αυτή η καινούργια Ελλάδα που ευαγγελίζονται οι κύριοι Σαμαράς και Κικίλιας; Μπορεί οι κύριοι Μελισσανίδης (όπως εξάλλου και ο κύριος Μαρινάκης - για να τα λέμε όλα) να είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στην κυβέρνηση και να περνάνε νόμους που τους συμφέρουν (διαβάστε σχετικά εδώ κι εδώ), αλλά δεν υπάρχουν όρια πουθενά άραγε;

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Μη γέλασετε: Η Μαριάννα (Βαρδινογιάννη) για Πρόεδρος (της Δημοκρατίας)!

Η σύγχυση που επικρατεί στην κυβέρνηση δεν έχει μεταπολιτευτικό προηγούμενο...Οι συνθήκες βέβαια είναι ειδικές, η τρόικα πιέζει για καινούργια Μνημόνια, ο Πρωθυπουργός διαισθάνεται το πολιτικό του τέλος (έχουμε σημειώσει εδώ το γιατί) ενώ υπάρχει ανοιχτό και το θέμα της Συνταγματικής αναθεώρησης (το οποίο είναι η τελευταία πολιτική ευκαιρία να ξεπληρώσει τους ανοιχτούς της λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις της η συγκυβέρνηση).

Ο μόνος τρόπος για να γίνουν όλα αυτά όπως θέλει η κυβέρνηση είναι απλός: πρέπει να ψηφιστεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Πως θα γίνει αυτό όμως όταν η κυβέρνηση δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών; Οι "εξαγοράσιμοι" και οι "φοβισμένοι" δεν αρκούν. Άρα δύο είναι τα όπλα τα οποία θα βγουν από την φαρέτρα: α) οι δημοσκοπήσεις του λαού που "επιθυμούν" ψήφιση του Προέδρου και β) η εύρεση ενός "δημοφιλούς" και "υπερκομματικού" προσώπου, που θα "συσπειρώσει" βουλευτές.

Το αποτέλεσμα απλό. Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα. Και αυτό γιατί είναι προφανές βέβαια ότι κανένα πρόσωπο, πραγματικά σημαντικό, που να ζει στην Ελλάδα ή στον πλανήτη Γη και να έχει πρόσβαση στην ελληνική ειδησεογραφία, δε θα δεχτεί να "δεθεί" με το μαύρο χάλι που μας κυβερνάει και μια κυβέρνηση ΠΑΝΤΕΛΩΣ ανυπόληπτη.

Έτσι τα ονόματα που ακούγονται βγάζουν άφθονο γέλιο. Στην αρχή είχαμε τον Κώστα Καραμανλή (που "πέτυχε" με Βατοπέδια, φωτιές, "νόμιμες άρα και ηθικές" off-shore, ταβέρνες στην Ραφήνα και Pro στο Playstation), μετά περάσαμε στον Μεϊμαράκη, πήγαμε στον Αβραμόπουλο (που σύμφωνα με το "Έθνος" που τον προωθεί με πατρική αγάπη έχει "γνωριμίες στα διεθνή φόρα και είναι γνωστός στο εξωτερικό") και φτάσαμε στην Μαριάννα Βαρδινογιάννη (!!!), η οποία ναι μεν είναι γνωστή φιλάνθρωπη (με τα λεφτά του συζύγου της) αλλά πέραν τούτου ουδέν. Πολιτική σκέψη και τοποθετήσεις μηδενικές, συμβολή στον πολιτισμό καμία, για να μη μιλήσουμε για αυθόρμητο λόγο ή για παρουσία ή επίσης για τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω της (τον κ. Βαρδινογιάννη). Μπορεί το Mega να έχει το πεντάλεπτο της Μαριάννας κάθε βράδυ (παίζοντας όλες τις παρουσίες της σε φιλανθρωπινές οργανώσεις) αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η Μαριάννα πρέπει να γίνει ΠτΔ στην Ελλάδα...Η παρουσία της στα δελτία του καναλιού του συζύγου της δε νομίζουμε ότι αποτελεί πραγματικό "προσόν".

Η ιδέα "Μαριάννα για Πρόεδρος" βέβαια δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε σαν αστείο (σχεδόν) από τα δημοσιογραφικά γραφεία του Mega, ως αντιστάθμισμα της αγάπης του "Έθνους" για τον Αβραμόπουλο και γρήγορα βρήκε σειρά γνωστών ανεγκέφαλων να την υποστηρίξουν. Κάπου το όνομα "χάθηκε" (όταν παρουσιάστηκε στο προσκήνιο η περίπτωση Καραμανλή) για να εμφανιστεί πάλι όταν ο "κουρασμένος" άφησε να εννοηθεί ότι κάτι τέτοιο δε θα τον ενδιέφερε.

Έτσι ο αξιαγάπητος σε όλους μας Άδωνις, βγήκε στην εκπομπή της γνωστής ποντικοουράς (του Θέμου Αναστασιάδη) και έκανε πολιτικές δηλώσεις υψηλού περιεχομένου όπου όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του "Ποντικιού" "μίλησε με θερμά λόγια για το έργο της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, ειδικά στον τομέα της υγείας μέσω του Συλλόγου ΕΛΠΙΔΑ, και αποκάλυψε ότι θα την ψήφιζε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας." Η σοβαρότητα του δε ξεχείλισε παρακάτω όταν αποκάλεσε την Γιάννα Αγγελοπούλου "κομμουνίστρια", ο οποίος είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν θα τη ψήφιζε (για Πρόεδρο της Δημοκρατίας πάντα).

Ένα είναι το σίγουρο: μέχρι να έρθει η ώρα της ψηφοφορίας, έχουμε ν' ακούσουμε πολλά ονόματα ακόμα και αναμένεται να γελάσει ο κάθε πικραμένος...

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Ο Βαρβιτσιώτης στην Αμερική για την παράνομη μετανάστευση - και οι Σύριοι πρόσφυγες στην Ιεράπετρα

Η είδηση θα μπορούσε να προκαλέσει γέλιο αλλά είναι σοβαρή: "Με σκοπό την ενημέρωση της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για την έξαρση του φαινομένου της μετανάστευσης από τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας, επισκέφθηκε τη Δευτέρα τα γραφεία της στη Ν. Υόρκη ο υπουργός Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης όπου και συναντήθηκε με τον διευθυντή της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού για το μεταναστευτικό Udo Janz."

Δηλαδή ο Υπουργός Ναυτιλίας της χώρας (θυμίζοντας κυρία του καλού κόσμου - πρέσβειρα καλής θέλησης ενός σκοπού ή φιλανθρωπικού οργανισμού) έφυγε από την χώρα μας και πήγε στην Νέα Υόρκη για να "ενημερώσει" τον διευθυντή της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για ένα πρόβλημα για το οποίο και ο πλέον άσχετος αξιωματούχος του ΟΗΕ γνωρίζει τα πάντα. Αν αυτό δεν είναι η απόλυτη δικαιολογία για να επισκεφτεί ο αξιαγάπητος Μιλτιάδης την Ν. Υόρκη - δεν ξέρουμε τι είναι.

Μα θα μας πείτε: "να μην τους ενημερώσει;" και η απάντηση θα είναι απλή: "και τι μπορεί να κάνει ο ΟΗΕ για να σταματήσει το πρόβλημα; Θα σταματήσει τους πολέμους στην Μέση Ανατολή και τον εμφύλιο στην Συρία;"

Αντί λοιπόν ο κ. Βαρβιτσιώτης να τρέχει στην Ν.Υόρκη, θα μπορούσε να ζητήσει συνάντηση με τον κύριο Σαμαρά - γιατί στην Βουλή δεν πρόκειται να τον πετύχει ποτέ αφού δεν πατάει ποτέ - να τον ενημερώσει για το πρόβλημα, ενώ παράλληλα θα μπορούσε να στην επόμενη σύνοδο κορυφής να φέρει προ τον ευθυνών τους τους συναδέλφους του στην Ε.Ε. Και επειδή μπορεί να τον κοιτούν και να νομίζουν ότι τους κοροϊδεύει - λόγω άγνοιας - θα μπορούσε πολύ απλά, την επόμενη φορά που θα περάσει από την Βουλή συνθήκη τύπου "Δουβλίνου 2" απλώς να την καταψηφίσει...

Από την μία έχουμε τα "ενημερωτικά" ταξίδια του Μιλτιάδη και από την άλλη έχουμε την άλλη είδηση, αυτή που κάθε νοήμον άνθρωπος διαβάζει και γίνεται έξω φρενών. Άνθρωποι του Δήμου Δραπετσώνας βρήκαν 22 ("λαθραίους") μετανάστες - απ' αυτούς που ξεβράστηκαν στην Ιεράπετρα πριν 3 μέρες- να περιφέρονται στην Δραπετσώνα (!!!), χωρίς φαγητό, στέγη και νερό. Δηλαδή ενώ ο Μιλτιάδης πάει στην Ν.Υόρκη για να "ενημερώσει" τον ΟΗΕ (τα e-mail και το Skype δεν έχουν φτάσει στο Υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα), κάποιοι εκπρόσωποι του κράτους, πήραν ορισμένους από τους μετανάστες, τους έφεραν στην Αττική (γιατί η Ιεράπετρα είναι μικρό μέρος και 600 άτομα-πρόσφυγες με την μία δεν "κάθονται" καλά) και τους παράτησαν στην μοίρα τους. Ευτυχώς που βρέθηκε η δημοτική αρχή εκεί και ο ΟΛΠ και τους έδωσαν στέγη και φαγητό. Για πόσο - άγνωστο.

Το ερώτημα είναι βέβαια απλό: τόσο αδιαφορεί το κράτος γι' αυτούς τους ανθρώπους; Τόσο αδιαφορεί για όλους τους υπόλοιπους; Δεν έπρεπε να τους έχει σ' ένα ανθρώπινο περιβάλλον, να τους παρέχει στέγη και τροφή, διεκπαιρεώντας τα αιτήματά τους και είτε επαναπροωθώντας τους είτε δίνοντας τους χαρτιά για να πάνε στις χώρες που επιθυμούν είτε επιστρέφοντάς τους στις χώρες προέλευσής τους; Τι περιμένουμε αλήθεια απ' αυτούς όταν είναι πεινασμένοι και διψασμένοι; Είτε θα γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης κάποιων επιτηδείων είτε θα κλέψουν για να επιβιώσουν... Το ανεχόμαστε αυτό ως κοινωνία; Δεν θα έπρεπε - όχι μόνο γιατί δεν είναι ανθρωπιστικά (ή και χριστιανικά αν θέλετε) σωστό αλλά γιατί δεν μας συμφέρει...

Αλλά δεν ανησυχούμε. Πήγε ο Μιλτιάδης στην Αμερική και θα το λύσει το θέμα...

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Λοβέρδος ο "αναθεωρητής" του Συντάγματος (από την πίσω πόρτα)

Τι άλλο θέλει αλήθεια από μια Βουλή που ψηφίζει οτιδήποτε βλακεία της παρουσιάζουν; Τι άλλο ζητάει από το να έχει συμπολιτευόμενους βουλευτές που θα ψήφιζαν τα πάντα (κυριολεκτικά) αρκεί να τους τα παρουσίαζαν ως "αναγκαία ρύθμιση" ή "προαπαιτούμενο" χωρίς να καίγονται για Συντάγματα, νόμους ή ακόμα αυτό που ονομάζουμε ως "κοινό νου";

Έτσι λοιπόν μπορεί η κυβέρνηση αυτή να μην έχει πλέον την κοινωνική νομιμοποίηση, να έχει ξεπεράσει τα όρια της υπομονής των πολιτών πολλές φορές αλλά έχει την συμπαράσταση των δικών της καρεκλοκένταυρων που δεν υπολογίζουν δημόσιο συμφέρον ή κοινή λογική, μπροστά στο κίνδυνο να χάσουν τη γλυκειά βουλευτική έδρα.

Τελευταίο παράδειγμα η υπόθεση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αντιγράφουμε από το σχετικό άρθρο της "Εφημερίδας των Συντακτών": "Με την ίδια χαρακτηριστική άνεση και περιφρόνηση του Συντάγματος προσφέρει αναγνώριση σε οποιοδήποτε μεταλυκειακό κέντρο εξασφαλίσει πιστοποίηση από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο που μπορεί να αυτοδιαφημίζεται ως Πανεπιστήμιο αφού θα παρέχει bachelor και master με τη βούλα. Η τροπολογία μιλάει για επαγγελματική αναγνώριση που θα δίνει το αρμόδιο όργανο, δηλαδή το ΣΑΕΠ, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Το κρας τεστ έχει γίνει από καιρό με τα κολέγια των ευρωπαϊκών συνεργασιών. Οι τίτλοι που παίρνουν οι απόφοιτοι τους είναι πτυχία πανεπιστημίου. Αυτό αρκεί για την αγορά.
Σύμφωνα με την τροπολογία που έχει συμπεριληφθεί στο σχέδιο νόμου για την έρευνα, η συζήτηση του οποίου ξεκινά σήμερα στη Βουλή και μέχρι αύριο θα έχει ψηφιστεί, η υπόθεση της ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης γίνεται, πλέον, μια πολύ απλή υπόθεση. Οπως αναφέρεται στο άρθρο 2: «Επίσης περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη κατηγορία (κολέγια) πάροχοι υπηρεσιών μη τυπικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης, των οποίων τα προγράμματα σπουδών οδηγούν σε πρώτο πτυχίο (bachelors) τουλάχιστον τριετούς διάρκειας ή σε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (master), εφ’ όσον αυτά τα συγκεκριμένα προγράμματα σπουδών έχουν πιστοποίηση (accreditation) από διεθνείς οργανισμούς πιστοποίησης. Με απόφαση του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων ορίζονται οι διεθνείς οργανισμοί πιστοποίησης".

Με λίγα λόγια οποιοσδήποτε "εκπαιδευτικός" οργανισμός δίνει "πτυχία" στην χώρα μας, θα τα έχει αναγνωρισμένα αρκεί να είναι συνδεδεμένος με "διεθνή" οργανισμό που "πιστοποιεί" (έναντι αμοιβής) πτυχία. Αυτό αποτελεί μια γενική επέκταση της συνθήκης της Μπολόνια και φυσικά παραβιάζει το Σύνταγμα (που απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην χώρα μας) από την πίσω πόρτα.

Από την στιγμή που ο ΣΑΕΠ είναι οργανισμός-βιτρίνα (και τα πάντα υπογράφονται μαζικά κατόπιν υπουργικής εντολής) το θέμα της εκπαίδευσης στην χώρα μας έχει τελειώσει. Αν ζούσαμε σε μια χώρα που τα πράγματα λειτουργούσαν, κανείς δε θα μπορούσε να δηλώσει κάτι για το οποίο δεν έχει πάρει επαγγελματική αναγνώριση. Στην Ελλάδα όμως - που τα πάντα έχουν απαξιωθεί - πως θα μπορούσε ν' αποτελέσει εξαίρεση ένας πανεπιστημιακός τίτλος; Αφού λοιπόν οποιοσδήποτε διεθνής οργανισμός "πιστοποίησης" (και κολλέγιο) έχει πρόσβαση στο γραφείο του κυρίου Λοβέρδου θα έχει τα πτυχία που πιστοποιεί ή παραδίδει του αναγνωρισμένα, ποιος ο λόγος να κουραστεί κανείς να διαβάσει για να πάρει πτυχίο, τη στιγμή που μπορεί να έχει "πέντε στο δεκάρικο" από κάποιο "βολικό" κολλέγιο; Κανένας.

Και η μέγιστη ντροπή; Το συγκεκριμένο ζήτημα περνάει ως τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο. Δεν έχει δηλαδή η κυβέρνηση την "τσίπα" να περάσει αυτό το τόσο σημαντικό θέμα κανονικά ως κύριο άρθρο.

Αλλά όπως σημειώνει και η "Εφημερίδα των Συντακτών": "έτσι βολεύονται ημέτεροι και συγκεκριμένα Ελληνας καθηγητής και κατά καιρούς συνεργάτης κυβερνήσεων (κυρίως) ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ." Εμείς θα προσθέσουμε ότι η κυβέρνηση θέλει να κάνει και κάτι ακόμα: να δημιουργήσει τετελεσμένα. Το τέλος έρχεται και θα πρέπει να έχει ξεπληρώσει όλα τα χρωστούμενα. Και οι κύριοι "πρυτάνεις" και ιδιοκτήτες των κολλεγίων είναι τόσα χρόνια φίλοι και υποστηρικτές. Να πάνε τα χρήματά τους χαμένα;

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

"Τα δίνει όλα η κυβέρνηση" από την μια..."Δεν θα ενοχληθούν οι πολίτες" από την άλλη

Αν ο σουρεαλισμός ήταν χώρα, θα ήταν σίγουρα η Ελλάδα του σήμερα. Τα όσα διαβάζουμε και ακούμε από την αρχή του Μνημονίου, θα μπορούσαν να είναι υπόθεση από ελληνική κωμωδία της δεκαετίας του '60 - από εκείνες που αν και με διαφορετικούς ηθοποιούς είχαν παρόμοια υπόθεση και που η παράνοια επικρατούσε από σκηνή σε σκηνή.

Το Μνημόνιο "τελειώνει" εδώ και 2 χρόνια, κάθε φορά τα μέτρα που λαμβάνονται "είναι τα τελευταία" και οι βουλευτές του διδύμου της συμφοράς ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, κάθε φορά "ψηφίζουν με βαριά καρδιά" και πάντα "για τελευταία φορά". Αλλά η τελευταία φορά είναι σαν την ταινία "η μέρα της Μαρμότας". Κάθε φορά επαναλαμβάνεται.

Απορίας άξιον λοιπόν το ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι που δίνουν ευκαιρίες στον Αντώνη Σαμαρά και τον πλέον υπερφίαλο Έλληνα πολιτικό των τελευταίων 40 χρόνων, τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Πως πείθονται αυτοί οι άνθρωποι, αποτελεί σίγουρα ιατρικό φαινόμενο που αξίζει μελέτης. ΄

Αυτό λοιπόν συνέβει και με τις δηλώσεις Σαμαρά στην ΔΕΘ. Είπε για τέλος του Μνημονίου, για ανακούφιση των Ελλήνων, για προσπάθειες που τελειώνουν...Και φτάσαμε σε μια ακόμα διαπραγμάτευση, η οποία πάλι φυσικά ΔΕΝ είναι διαπραγμάτευση. Η τρόικα ανακοινώνει, η κυβέρνηση σημειώνει και μετά προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι δεν είναι ελέφαντας.

Η πρώτη είδηση στο "Πρώτο Θέμα" τα λέει ξεκάθαρα: "Τα δίνει όλα η κυβέρνηση για συμφωνία στο δημοσιονομικό κενό". Τι άλλο να διαβάσεις κανείς; Αν το παραδέχεται το "Πρώτο Θέμα", σε τι μπορεί να ελπίζει ο μέσος ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ; Βέβαια παρακάτω σημειώνεται πως η κυβέρνηση τονίζει πως "δεν θα δεχτούμε μέτρα που θα ενοχλήσουν τους πολίτες". Και εδώ έχουμε την κορύφωση του σουρεαλισμού: Αν μειωθούν οι συντάξεις, μειωθεί το ποσοστό αναπλήρωσης τους, απελευθερωθούν οι απολύσεις, απελευθερωθεί ο πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας κ.ο.κ. δεν θα ενοχλήθούν οι πολίτες; Τόσο "ζώα" τους/μας θεωρούν; Και δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά απ' αυτά...Έστω και ένα αν πάει να γίνει νομοσχέδιο, δεν θα υπάρχει "ενόχληση"; Έλα ντε...

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

"Εθελοντές" που θα εργάζονται "όπου τους ζητηθεί" ζητάει το ΚΘΒΕ!!!

Διαβάζουμε στο "Ποντίκι" με αφορμή τους εθελοντές που ζητάει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τις απαιτήσεις που εγείρει αυτό προς αυτούς: "...Ο εθελοντής θα εργάζεται όπου του ζητηθεί, χωρίς καμία χρηματική ανταμοιβή πέραν δωρεάν εισιτηρίων για συγκεκριμένες παραστάσεις του ΚΘΒΕ που θα παίζονται το χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα προσφέρει τις υπηρεσίες του δωρεάν»… Οι διαγωνιζόμενοι, μεταξύ των άλλων, καλούνται να γνωρίζουν και ξένες γλώσσες, πράγμα που θα… συνεκτιμηθεί!
Τζάμπα εργασία και με αξιολογικά κριτήρια, για να είμαστε και δίκαιοι.
Ιδού τι πρέπει να επιδείξουν οι τυχεροί που θα αξιολογηθούν:
1. Συνέπεια και ευγένεια προς τους υπαλλήλους του ΚΘΒΕ, τους λοιπούς εθελοντές και τους θεατές των παραστάσεων του ΚΘΒΕ. 2.Δεξιότητες επικοινωνίας. 3. Συνεργασία με τους υπόλοιπους εθελοντές και το προσωπικό του ΚΘΒΕ. 4. Καλή γνώση της ελληνικής και αγγλικής γλώσσας. Θα συνεκτιμηθεί η γνώση άλλων γλωσσών.5. Γνώση χρήσης νέων τεχνολογιών θα συνεκτιμηθεί. 6. Ευπρεπή εμφάνιση και κόσμια συμπεριφορά." 

Στην εποχή λοιπόν που η ανεργία χτυπάει κόκκινο, το ΚΘΒΕ ακολουθώντας τη γραμμή Λοβέρδου (που ψάχνει "εθελοντές" εκπαιδευτικούς να καλύψουν τα σχολικά κενά δωρεάν, για να μπορεί αυτός και η παρέα του να έχουν καμία 30αριά αποσπασμένους στο γραφείο του να του κάνουν αέρα - θυμηθείτε την πρακτική αυτή εδώ), ζητάει μορφωμένους εθελοντές που θα κάνουν τα πάντα χωρίς συζήτηση με αντάλλαγμα δωρεάν εισιτήρια για "επιλεγμένες" παραστάσεις της κρατικής αυτής σκηνής.

Τα ερωτήματα βέβαια πολλά...Είναι θεμιτό ένας κρατικός οργανισμός να ζητάει εθελοντές για να καλύψει τις ανάγκες του; Δεν μπορεί να προχωρήσει σε προσλήψεις συγκεκριμένης περιόδου ή με ανακατανομή προσωπικού; Ναι μεν είναι φορέας πολιτισμού, αλλά δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση που να δικαιολογεί πραγματικά το να ζητάει εθελοντές: έχει στελέχη που πληρώνονται, έχει έσοδα από διάφορες πηγές. Θα πρέπει λοιπόν να καλύψει τις ανάγκες του, πληρώνοντας.

Η λογική της τζάμπα εργασίας είναι αρρώστια της εποχής μας - που μετά το Μνημόνιο διογκώθηκε. Έτσι από τους τους "εθελοντές-κορόιδα" των Ολυμπιακών (που δούλευαν δωρεάν ενώ υπήρχαν μικρομεσαίοι υπάλληλοι των 1200-1500 ευρώ που έκαναν τα ίδια αλλά δεν ήταν τόσο τυχεροί ώστε να έχουν κάποιο γνωστό να τους "βολέψει") φτάσαμε στο να έχουμε "υπό δοκιμή" (και απλήρωτους) εργαζομένους σε καφέ και καταστήματα που τους διώχθουν όταν έρχεται η ώρα να τους πληρώσουν και τους προσλάβουν, πήγαμε στη φαεινή ιδέα του κυρίου Λοβέρδου (αλήθεια δικαιολογείται η πληρωμή του για να λέει τα όσα λέει) και έχουμε τώρα και το ΚΘΒΕ...Και έχουμε να δούμε και ν' ακούσουμε πολλά παρόμοια ακόμα...

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Γερμανός καθηγητής αρνητής της αντίστασης των Κρητικών επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης!

Η είδηση πέρασε στα ψιλά εκτός Κρήτης αν και δε θα έπρεπε: σε εποχές που η εθνική μας αξιοπρέπεια έχει πιάσει πάτο και το μόνο που απομένει να μας κάνει υπερήφανους είναι το παρελθόν, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, αποφάσισε να κάνει επίτιμο διδάκτορα, τον καθηγητή του Πανεπιστήμιου Μάνχαϊμ Χ. Ρίχτερ, ο οποίος σε βιβλίο του για την περίοδο του Β' Π.Π., όχι μόνο απαξιώνει τη σημασία της Μάχης της Κρήτης, αλλά χαρακτήρισε ως "βρώμικο και κτηνώδες" τον ανταρτοπόλεμο των Κρητικών, ταυτιζόμενος ουσιαστικά με την επίσημη γερμανική θέση ότι τα αντίποινα εναντίον πολιτών ήταν και «δικαιολογημένα και επιβεβλημένα, αφού αυτοί παραβίασαν το Δίκαιο του πολέμου».

Η ιστορία έχει ενδιαφέρον και για ένα άλλο λόγο: στην επίσημη ανακοίνωση της απόφασης του Πανεπιστημίου αντέδρασε πλήθος επώνυμων και ανώνυμων Κρητικών. Θεωρήθηκε απαράδεκτο το να τιμάται τόσο πολύ από το ανώτερο πανεπιστημιακό ίδρυμα του νησιού, ένας ακαδημαϊκός ο οποίος απαξίωσε και λοιδόρησε τόσο πολύ μια ένδοξη σελίδα στην ιστορία του νησιού. Η σκέψη ήταν απλή "δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει, αλλά εφόσον αυτό μας απαξιώνει δεν μπορούμε να τον τιμήσουμε κιόλας". Το πανεπιστήμιο έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων του τις αντιδράσεις και προχώρησε στον ορισμό της τελετής στο Ωδείο του Ρεθύμνου. Εκεί έγινε ένας σχετικός χαμός με αντιδράσεις από τους φοιτητές και συγκεντρώσεις κόσμου που τελικά ματαίωσαν την τελετή.

Έτσι φάνηκε το θέμα να λήγει οριστικά...Όμως όχι...Η συνέχεια που την περιγράφει γλαφυρά η εφημερίδα "Νέα Κρήτη" θα μπορούσε να εκληφθεί ως κακογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, μόνο που είναι αλήθεια: "...η πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών Ήβη Μαυρομούστακου ενημερώνει ηλεκτρονικά τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος, που αριθμούν τα δεκαπέντε άτομα, ότι η προγραμματισμένη συνέλευσή τους για χθες το πρωί αναβάλλεται λόγω της συνεχιζόμενης κατάληψης που πραγματοποιούν οι φοιτητές σχολών του Ρεθύμνου, κρατώντας το Πανεπιστήμιο εκεί κλειστό. Χθες, στη 1 το μεσημέρι και αφού έχουν προηγηθεί οι συνεννοήσεις του κοσμήτορος της ΣΚΟΠΕ, Δημήτρη Μυλωνάκη, με το συντονιστικό των φοιτητών, που πραγματοποιούν την κατάληψη, χωρίς να ειδοποιηθούν τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών, άλλοι καθηγητές του Πανεπιστημίου, κοινωνικοί φορείς και εκπρόσωποι, και κυρίως χωρίς καμία δημόσια ανακοίνωση γίνεται μέσα στο Πανεπιστήμιο στο Γάλλο η τελετή αναγόρευσης σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου του κ. Χάινς Ρίχτερ, από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης (που η Γενική του Συνέλευση δε γνωρίζει τίποτα), παρουσία του κοσμήτορος της Σχολής, της προέδρου του τμήματος κ. Μαυρομούστακου, που κατά τα άλλα ενημέρωνε τους συναδέλφους της την προηγούμενη το βράδυ ότι εντός του Πανεπιστημίου δεν μπορεί να γίνει καμία διαδικασία λόγω κατάληψης και εκ μέρους της Πρυτανείας, της αναπληρώτριας του πρύτανη κ. Ελένης Παπαδάκη." (ολόκληρο το ρεπορτάζ βρίσκεται εδώ).

Δηλαδή το ανώτερο πανεπιστημιακό ίδρυμα της Κρήτης, παραβλέποντας τις αντιδράσεις, προτίμησε να κάνει αγόρευση επίτιμου διδάκτορα, εν κρυπτώ παρουσία 10 ανθρώπων και υπό συνθήκες που θυμίζουν μυστικιστική οργάνωση και όχι πανεπιστημιακό ίδρυμα. Αν αυτό δεν αποτελεί δουλοπρέπεια και προχειρότητα τότε τι είναι;

Έτσι λοιπόν έχουμε μια ακόμα "ένδοξη" σελίδα στην ιστορία των ελληνικών πανεπιστημίων, μετά τους νόμους της ανεκδιήγητης Διαμαντοπούλου που άλλαξαν τον τρόπο εκλογής των πρυτανικών αρχών. Ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα, κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων, ΜΑΤ και έλεγχοι - ήταν μόνο η αρχή. Τώρα έχουμε βραβεύσεις των Μητσοτάκηδων με βάση τις προσωπικές επιδιώξεις και την προσωπική υποχρέωση ορισμένων καθηγητών (διαβάστε εδώ σχετικά) και αναγορεύσεις αμφιλεγόμενων προσώπων σε επίτιμους διδάκτορες...

Μ' αυτά και μ' αυτά ένα είναι το σίγουρο: η αλλαγή στην χώρα μας δε θα γίνει από τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων. Αυτοί έχουν πάρει θέση όπως είχαν κάνει και επί Χούντας...

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Ο σκοτεινός ρόλος του Φούχτελ στην Ελλάδα

Η εφημερίδα "Ποντίκι" δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα το παρακάτω άρθρο - εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στο ρόλο του "επιτρόπου" Φούχτελ στην χώρα μας. Μέσα στις επόμενες παραγράφους θα διαβάσετε για την πολιτική "ιστορία" του Γερμανού υφυπουργού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, τις διασυνδέσεις του και κυρίως το πως κινήθηκε από την πρώτη του επίσκεψη στην χώρα μας (ένας τρόπος που δεν έχει αλλάξει καθόλου μέχρι σήμερα). Το αναδημοσιεύουμε όχι με σκοπό να τον επικρίνουμε (τη δουλειά του κάνει στο κάτω-κάτω) αλλά για να "ξεμπροστιάσουμε" όλους εκείνους που τον αφήνουν να λειτουργεί όπως λειτουργεί και πραγματοποιούν όλες τις προτάσεις του...

"Ο «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας» και οι πιέσεις για γερμανικές μπίζνες με φθηνά εργατικά χέρια στα σκουπίδια, την ενέργεια και το νερό.
Τρία χρόνια συμπληρώνει στην Ελλάδα ο «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας», το μακρύ χέρι της καγκελαρίου στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο «Ελ Ντοράντο» της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τρία χρόνια επαφών, παρασκηνίου, κρασοκατάνυξης και κατανάλωσης κοψιδιών, με στόχο να «ψήσει» εκείνους τους ως έτοιμους από καιρό εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα, ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια για το τι χρειάζονται οι δήμοι και οι περιφέρειες για να γίνουν πλήρως εκπαιδευμένοι «γερμανικοί ποιμενικοί».

Όπου «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» και «Χλαμύδας» είναι ο κατά κόσμον Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, η προσωποποίηση της ελληνογερμανικής συνεργασίας για τις γερμανικές μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση.

Ο Χανς Γιόακιμ Φούχτελ απέκτησε τα παρατσούκλια στη Γερμανία και την Ελλάδα λόγω του κιτσάτου στιλ και των αντίστοιχης αισθητικής ιδεών του.

«Καμηλιέρη» τον ονόμασαν στην πατρίδα του γιατί, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, διοργάνωσε το 1992, κατ’ εντολή του Χέλμουτ Κολ, καμηλοδρομίες στο Βερολίνο με στόχο την προσέλκυση Αράβων επενδυτών.

«Φούχτουλο» ή «Φουχτουλάκη» τον αποκαλούν στην Ελλάδα κάποιοι πρόθυμοι για όλα εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, μετά το 20ό καρτούτσο ρετσίνας ή το 20ό καραφάκι τσίπουρου.

«Χλαμύδα» τον έβγαλαν για την – επιτομή του κιτς – πρόταση που λέγεται ότι έκανε στον Γιώργο Καμίνη και τον άφησε ενεό. Ο μίστερ Ελληνογερμανική Συνεργασία τού πρότεινε να φορέσουν αρχαιοελληνικές χλαμύδες και να πάνε όλοι μαζί στην Αρχαία Ολυμπία για να συναντήσουν Γερμανούς δημάρχους, με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας.

Αυτή, βέβαια, είναι η μια πλευρά του Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, η γραφική. Που, αν και ξεπερασμένη, προσελκύει και γοητεύει κάποιους κολλημένους από τους λεγόμενους τοπικούς άρχοντες που αρέσκονται ακόμα στην πολιτική του «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το ‘‘Φούχτελ’’ μου». Γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά. Εκείνη που υπηρετεί μια συγκεκριμένη ατζέντα με μια συγκεκριμένη στρατηγική και μοναδικό στόχο να προωθήσει τις γερμανικές μπίζνες στα σκουπίδια, την ενέργεια και το νερό. Με στόχο τη μεταφορά γερμανικής τεχνογνωσίας στο πώς να εξασφαλίζεις φτηνά εργατικά χέρια, στο πώς να ιδιωτικοποιείς τα πάντα στο όνομα της μεταρρύθμισης των αυτοδιοικητικών δομών.

Τα τέσσερα πεδία δράσης του «ποιμενικού» της Μέρκελ
Το σωτήριο έτος 2011, έναν χρόνο μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, έκαναν απόβαση στη χώρα οι «μεταρρυθμιστές» της Μέρκελ. Ξέροντας καλά το μάθημά τους και έχοντας ολοκληρωμένη ατζέντα, στόχευσαν στην «μπάνκα», στην προώθηση, δηλαδή, «μεταρρυθμίσεων» στην Περιφερειακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η κλαίουσα και πλήρως παραδομένη Ελλάδα υποδέχθηκε μετά βαΐων και κλάδων τους σωτήρες της Αυτοδιοίκησης και υπουργείο Εσωτερικών, Ένωση Περιφερειών και Κεντρική Ένωση Δήμων έσπευσαν να υπογράψουν πρωτόκολλο συνεργασίας με το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας.

Από το πρωτόκολλο συνεργασίας μάς προέκυψε ο Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, που ανέλαβε να μεταλαμπαδεύσει τη γερμανική τεχνογνωσία στους εγχώριους δημάρχους, η πλειονότητα των οποίων έδειξε να γοητεύεται από το συγχρωτισμό της με τον εξ απορρήτων της Μέρκελ, να κολακεύεται από τις ημερίδες και τα συνέδρια, τα ταξίδια, τις προτάσεις και τα παραδείγματα για επιτυχημένες επιχειρηματικές πρακτικές από δήμους της αλλοδαπής.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι το τυράκι το έφαγαν εκείνοι οι δήμαρχοι που ήταν έτοιμοι από καιρό και απλώς δεν είχαν τις άκρες στο εξωτερικό για να κάνουν τα κατάλληλα ντιλ και να προωθήσουν τεχνολογίες και πρακτικές για τις οποίες είχαν ήδη πειστεί και απλώς περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να μπορέσουν να τις περάσουν χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις.

Ο Φούχτελ από την αρχή έδωσε το στίγμα του, ξεκαθαρίζοντας ότι το βασικό αντικείμενο της αποστολής του είναι η μεταφορά τεχνογνωσίας στο θέμα των απορριμμάτων, του νερού και της ενέργειας.

Τι επιδιώκουν
Πριν από λίγες ημέρες η δημοτική παράταξη «Μένουμε Θεσσαλονίκη» παρουσίασε μια ειδική έκδοση 32 σελίδων με τίτλο «Ο ρόλος του Φούχτελ στην Ελλάδα». Μια έρευνα για το ποιος είναι ο επίμονος Γερμανός, τι επιδιώκει, με ποια «εργαλεία» προωθείται η γερμανική παρέμβαση στην ελληνική Αυτοδιοίκηση και σε ποια πεδία έχουν στοχεύσει να δράσουν.

Όπως επισημαίνεται στην έκδοση και προκύπτει από την ίδια την έκθεση της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης Συνεργασίας, το περιεχόμενο της παρέμβασης εστιάζεται στη μεταφορά τεχνογνωσίας από τη Γερμανία σε προκαθορισμένους θεματικούς τομείς, καθώς και στη διαμόρφωση δικτύων επιχειρηματικότητας που θα συνδέουν τις δύο χώρες. «Κύρια εργαλεία είναι οι αδελφοποιήσεις των δήμων και η πύκνωση της ελληνογερμανικής επικοινωνίας με εκατέρωθεν ταξίδια στη Γερμανία και την Ελλάδα, συναντήσεις δημάρχων, εμπειρογνωμόνων, τεχνοκρατών και επιχειρηματιών». Η περιγραφή είναι σκοπίμως γενική, ώστε να είναι εύπεπτη και μόνον εάν κάποιος αρχίσει να ψάχνει πίσω από τις γραμμές θα διαπιστώσει τι πραγματικά επιδιώκεται. Και αυτό γιατί το θέμα είναι τι είδους τεχνογνωσία θα μεταφερθεί και ποιο θα είναι το πλαίσιο των δικτύων επιχειρηματικότητας.

Οι τομείς
Ο Χανς Γιόακιμ Φούχτελ από την αρχή της παρουσίας του στην Ελλάδα προσδιόρισε τους τομείς δράσης αλλά και ποια τεχνογνωσία θα μεταφερθεί από τη Γερμανία σε, τουλάχιστον, τέσσερις τομείς και συγκεκριμένα στη διαχείριση των απορριμμάτων, την ενέργεια, την – δήθεν – εκπαίδευση άνεργων νέων και τη διαχείριση του νερού.

Σκουπίδια - ενέργεια: Η προώθηση της «θερμικής επεξεργασίας» ως δέουσας λύσης αντιμετώπισης του προβλήματος των σκουπιδιών αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης Συνεργασίας και του ίδιου του Φούχτελ, όπως αναφέρεται στην έκδοση της δημοτικής παράταξης «Μένουμε Θεσσαλονίκη». Σε κάθε ευκαιρία άλλωστε το δηλώνει ευθέως, υποστηρίζοντας ότι ύστερα από δεκαετίες αναζήτησης ολοκληρωμένων σχεδίων για τη διαχείριση των απορριμμάτων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η θερμική επεξεργασία των απορριμμάτων είναι η ιδανική λύση, αφού δίνει τη δυνατότητα παραγωγής ενέργειας, προσφέρει οικονομικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες και παράλληλα εξασφαλίζει νέες θέσεις εργασίας. Η θέση αυτή, βέβαια, απέχει πολύ από την πραγματικότητα, αφού ο επιτετραμμένος της Μέρκελ δεν λέει ότι την ίδια ώρα στη Γερμανία η ανακύκλωση των απορριμμάτων και η κομποστοποίηση είναι από τις πιο προωθημένες λύσεις για τη διαχείριση των αποβλήτων και ότι η καύση των απορριμμάτων δέχεται συντονισμένα πυρά και θεωρείται ξεπερασμένη.

Η στόχευση στη διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαία, μια και για την Ελλάδα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα δημόσιας υγείας και περιβάλλοντος, αφού ακόμα και εν έτει 2014 οι ανεξέλεγκτες χωματερές αποτελούν την εύκολη λύση που δίνουν πολλοί τοπικοί άρχοντες στο μείζον θέμα. Έτσι ξαφνικά ο Φούχτελ παρουσιάζεται ως σωτήρας που προτείνει την καύση, μέθοδο καταστροφική επίσης για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, υποσχόμενος ότι και τα σκουπίδια θα εξαφανίσει και τα ταμεία των δήμων θα γεμίσει και προσλήψεις θα τους εξασφαλίσει.

Νερό: Ένας άλλος τομέας δράσης για χοντρές μπίζνες είναι η διαχείριση των υδάτων, αν και η μεγάλη αντίδραση των πολιτών στο ξεπούλημα της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ, καθώς και η αρνητική απόφαση του ΣτΕ, τους έχει χαλάσει τη σούπα. Ο επίμονος Γερμανός είχε συνδέσει άλλωστε το ντιλ με τη διαχείριση των τοπικών δικτύων με την πώληση κυρίως της ΕΥΔΑΠ, που θα μετατρεπόταν σε μια ιδιωτική εταιρεία - «ομπρέλα» για τη διαχείριση των υδάτων και στην περιφέρεια, όπου οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης λειτουργούν με διαδικασίες περασμένων δεκαετιών, ενώ είναι ανύπαρκτες οι επιχειρήσεις αποχέτευσης, αφού δεν υπάρχουν σχεδόν στο σύνολο της χώρας αποχετευτικά δίκτυα. Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Φούχτελ σε συζητήσεις του με δημάρχους επισήμαινε μετ’ επιτάσεως ότι η σύμπραξή τους με ιδιώτες για τον εκσυγχρονισμό των δικτύων και τη διαχείριση του νερού είναι η λύση στο πρόβλημά τους.

«Δυαδική εκπαίδευση»: Όπως επισημαίνει η δημοτική παράταξη «Μένουμε Ελλάδα», ο Χανς Γιόακιμ Φούχτελ εκθειάζει το γερμανικό σύστημα μαθητείας, τη λεγόμενη «δυαδική εκπαίδευση», και το προωθεί ως αποφασιστική συνεισφορά της ελληνογερμανικής συνεργασίας στους ΟΤΑ. Η «δυαδική εκπαίδευση» προβάλλεται ως πανάκεια που θα επιλύσει το πρόβλημα της ανεργίας, και δη της νεανικής. Στην πραγματικότητα, όμως, και υπό το πρόσχημα της μαθητείας και της κατάρτισης οι Γερμανοί προσανατολίζουν τους δήμους και τον ΟΑΕΔ σ’ ένα σύστημα που δημιουργεί μια τρίτη ταχύτητα στην αγορά εργασίας, των υπό κατάρτιση εργαζομένων, που απασχολούνται σε συνθήκες ακραίας εκμετάλλευσης, με ελαστικά ωράρια, ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα και εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές.

Το μοντέλο, που προορίζεται κυρίως για τον τουρισμό, προβλέπει ότι ένας νέος κατά τη μαθητεία του και ανάλογα με το επάγγελμα που θα διαλέξει θα αφιερώνει το 70% του χρόνου στην πρακτική εξάσκηση εντός μιας επιχείρησης και το 30% στην απόκτηση θεωρητικών γνώσεων στις δημόσιες επαγγελματικές σχολές. Όπως αναφέρεται στην ειδική έκδοση «Ο ρόλος του Φούχτελ στην Ελλάδα», στην πιλοτική εφαρμογή που έγινε με σχολή τουριστικών επαγγελμάτων στη Γερμανία «οι τριετείς σπουδές προέβλεπαν 40 ημέρες θεωρητικής εκπαίδευσης και 8 μήνες ‘‘πρακτικής’’ εξάσκησης σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες της Κρήτης με τις απολαβές των μαθητών - εργαζόμενων να αγγίζουν το ιλιγγιώδες ποσό των... 310 ευρώ!».

Να σημειωθεί ότι στα τέλη Ιανουαρίου 2014 από τα υπουργεία Εργασίας, Τουρισμού και Παιδείας, με τη συνεργασία του Ελληνογερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, υπογράφηκε συμφωνία για τέσσερις ειδικότητες και συγκεκριμένα για Τεχνίτες Μαγειρικής Τέχνης, Τεχνίτες Εστιατορίου Επισιτισμού και Τεχνίτες Τουριστικών Μονάδων και Επιχειρήσεων Φλοξενίας (ξενοδοχοϋπάλληλος), συμφωνία η οποία προβλέπει ότι η κατάρτιση θα γίνεται σε ξενοδοχεία 4 ή 5 αστέρων, με την επίβλεψη του Ελληνογερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, ενώ μετά την ολοκλήρωσή της οι εργοδότες δεν θα έχουν την υποχρέωση να διατηρήσουν το υπό εκπαίδευση προσωπικό.
 
Γερμανικός Δούρειος Ίππος
Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα αφορά τη δημιουργία του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον», η ενεργοποίηση του οποίου έγινε στα μέσα Σεπτεμβρίου κατά την επίσκεψη του Κάρολου Παπούλια στη Γερμανία. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, το Ταμείο θα χρηματοδοτείται με 1 εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο από τη Γερμανία για την ανάπτυξη προγραμμάτων που άπτονται της συμφιλίωσης και της επεξεργασίας των ιστορικών δεδομένων μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας.

Η δημιουργία του Ταμείου προκάλεσε έντονο προβληματισμό στο Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, πρόεδρος του οποίου είναι ο Μανώλης Γλέζος, και αυτό γιατί υπάρχει φόβος ότι πρόκειται για έναν Δούρειο Ίππο με στόχο την εξασθένιση των προσπαθειών για την πληρωμή από τη Γερμανία του κατοχικού δανείου. Το Εθνικό Συμβούλιο, μάλιστα, επέκρινε όσους δήμους – για παράδειγμα τον Δήμο Καλαβρύτων – έσπευσαν να εγκρίνουν τη συμμετοχή τους στο Ταμείο.

Όπως επισήμανε ο Μανώλης Γλέζος, «ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύεται η παρουσίαση και εφαρμογή της, ευλόγως γεννά ερωτήματα για τους πραγματικούς της στόχους: αν δηλαδή αποσκοπεί στην ανάπτυξη δράσεων συνεργασίας και την υποστήριξη των μαρτυρικών δήμων ή αν έχει ως πραγματικό στόχο τον προσεταιρισμό ανθρώπων και φορέων και την άμβλυνση των αντιστάσεων στην επιχειρούμενη γερμανική διείσδυση στη χώρα μας, καθώς επίσης και την ανάσχεση και την αποφυγή της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών».

Οι εγχώριοι υποστηρικτές του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον» απαντούν, βέβαια, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο υποστηρίζει ότι το Ταμείο πρόκειται να προωθήσει επιστημονικές και κοινωνικές δράσεις με σκοπό τη συνολική ιστορική επεξεργασία των γεγονότων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η χρηματοδότηση προγραμμάτων αποσκοπεί στη δημιουργία μιας κοινά αποδεκτής ελληνογερμανικής ιστορικής μνήμης, αλλά και στο να σταλεί το μήνυμα της πρόθεσης συμφιλίωσης στις μαρτυρικές κοινότητες.
 
«Αιμορραγία»…  εγκεφάλων
Στις αρμοδιότητες του Χανς Γιόακιμ Φούχτελ είναι και η προσέλκυση άνεργων νέων επιστημόνων στη Γερμανία, όπως προκύπτει από την Ελληνογερμανική Συνέλευση Συνεργασίας. Η προσέλκυση επιδιώκεται μέσα από υιοθέτηση πολιτικών για τη διαμόρφωση «μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας πολιτών, που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για μια ζωντανή ευρωπαϊκή δημοκρατία. Είναι εξάλλου ιδιαίτερα σημαντικό να αναπτυχθεί περαιτέρω μια πολιτική για τους νέους. Ευρωπαϊκά σχολεία, εργαστήρια για τους νέους και μια αυξημένη κινητικότητα της νεολαίας θα μπορούσαν να συμβάλουν σε αυτήν την προσπάθεια».

Πίσω από αυτές τις καλές προθέσεις, δυστυχώς, για τη χώρα μας, το αποτέλεσμα μέχρι σήμερα είναι η «αιμορραγία» χιλιάδων νέων επιστημόνων που δεν βλέπουν κανένα μέλλον στην Ελλάδα. Όπως αναφέρεται στην έκθεση της δημοτικής παράταξης, τα τελευταία τέσσερα χρόνια εγκατέλειψαν τη χώρα 300.000 νέοι, άνεργοι πτυχιούχοι, ενώ σε πάνω από 6.000 υπολογίζονται οι νέοι γιατροί που πήγαν να βρουν την τύχη τους στη Γερμανία, φυγή που ισοδυναμεί με απώλεια επενδύσεων στο «ανθρώπινο κεφάλαιο» της τάξης των 540.000.000 ευρώ, εάν υπολογίσει κανείς ότι το ελληνικό κράτος δαπανά περίπου 95.000 ευρώ για κάθε πτυχιούχο της Ιατρικής Αθηνών.

Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι έχουν αρχίσει να προωθούνται και πιλοτικά προγράμματα σε δήμους της χώρας, όπως στον Λαγκαδά το «Στέγκλιτς - Τσέλεντορφ - Λαγκαδάς», όπου 11 νέοι άνεργοι θα ταξιδέψουν στο Βερολίνο και θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα διττής ή δυαδικής εκπαίδευσης, με μισθό 818 ευρώ τον μήνα, τη στιγμή που στη Γερμανία ο κατώτατος μισθός είναι στα 1.400 ευρώ.

Όπως επισημαίνουν οι συντάκτες της έκθεσης, «τα μέτρα αυτά παρουσιάζονται από τους εμπνευστές τους ως αποφασιστικός μοχλός για την αντιμετώπιση της ανεργίας στην Ελλάδα. Ωστόσο, θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν η μετανάστευση των νέων είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο»."

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Να το πως η πτώση των τιμών των ακινήτων στην Ελλάδα μοιάζει με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου

Ο Κ. Σημίτης θα μείνει στην ιστορία για 3 πράγματα: α) τις δηλώσεις του στην Βουλή την επομένη της εισβολής των Τούρκων στα Ίμια, β) την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και γ) το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Εκεί όπου το κράτος, συμπεριφερόμενος ως "ατζέντης" εταιριών που υπήρχαν μόνο στα χαρτιά, ώθησε εκατοντάδες χιλιάδες έυπιστους Έλληνες σε ένα ξέφρενο κυνηγητό γρήγορου πλούτου, τζογάροντας για την στήριξή τους με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων οργανισμών. Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε όλοι: εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έχασαν τις οικονομίες μιας ζωής και τ' ασφαλιστικά άρχισαν να μπαίνουν για τα καλά στο "κόκκινο", ζώντας με δανεικά - δανεισμένα από κρατικοδίαιτες τράπεζες με υψηλό επιτόκιο.

Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου έμεινε στην ιστορία λοιπόν, κάνοντας τεράστια ζημιά στον μέσο Έλληνα αλλά αυτό που θα του δώσει το τελειωτικό χτύπημα - ότι αφορά στο ότι έχει μείνει από τις οικονομίες "μιας ζωής" - θα είναι το σημερινό σκάνδαλο των ακινήτων. Και εξηγούμαστε: από την αρχή της κρίσης διαφαινόταν ότι ένας από τους στόχους των τροϊκανών ήταν η τεράστια ακίνητη περιουσία του μέσου Έλληνα. Για την τρόικα το να έχει στα χέρια του ο μέσος Έλληνας συνολική ακίνητη περιουσία 1 τρις ευρώ (με βάση τις αντικειμενικές αξίες) αποτελούσε και αποτελεί κάτι το αδιανόητο και απαράδεκτο. Ο στόχος "φτωχοποίηση του Έλληνα" (που αποτελεί το βασικό στόχο των σαδιστικών πρακτικών τους) θα μπορούσε μόνο να επιτευχθεί με την απαξίωση της ακίνητης περιουσίας του: με προφανή επιδίωξη βέβαια να περάσουμε από το μοντέλο "ιδιοκατοίκηση" στο μοντέλο "ενοικίαση" όπως αυτό επικρατεί στην κεντρική Ευρώπη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι "buy to let" οργανισμοί που στηρίζονται από επενδυτικά funds είναι ιδιαίτερα κερδοφόροι, αφού έχουν τα ενοίκια κατοικιών έχουν σταθερές αποδόσεις ακόμα και αν βγάλεις τη χασούρα που πάντα υπάρχει στην ενοικίαση, και με τις αγορές της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης ν' ασφυκτιούν (αφού οι επενδύσεις σε καινούργιες κατοικίες είναι ακριβές) , η Νότια Ευρώπη φαντάζει ως μια καλύτερη λύση για "επέκταση". Αν βάλουμε και τα παραθαλάσσια φιλέτα (του Δημοσίου πρωτίστως αλλά και τα ιδιωτικά δευτερευόντως), μπορεί κανείς να κατανοήσει το γιατί το τόσο ενδιαφέρον στο να δημιουργηθούν οι συνθήκες του να καταστεί η ιδιοκτησία ακινήτων ως οικονομικά ασύμφορη.

Γιατί μιλάμε όμως για σκάνδαλο; Μετά το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και με την κυβέρνηση να προσπαθεί να προσανατολίσει κάπου αλλού την οικονομική ανάπτυξη, είχαμε την έκρηξη της οικοδομικής δραστηριότητας: το όνειρο του Έλληνα για ένα "δικό του κεραμίδι", έγινε πολλαπλά κεραμίδια και όλες οι οικονομίες επενδύθηκαν (όταν δεν σπαταλήθηκαν σε αυτοκίνητα, διακοπές και τηλεοράσεις τελευταίες τεχνολογίας) σε σπίτια και χωράφια που "θα μπορούσαν να χτιστούν όταν παρουσιαζόταν η ευκαιρία". Η κυβέρνηση έσπρωξε προς τα εκεί - όχι αδικαιολόγητα - και η οικοδομή (μαζί με τα Ολυμπιακά έργα) αποτέλεσαν την "ατμομηχανή" των τεράστιων Ελληνικών ρυθμών ανάπτυξης. Έτσι από το Χρηματιστήριο περάσαμε στ' ακίνητα...

Κι ύστερα ήρθε το Μνημόνιο. Και επειδή πολλά ανέχεται ο Έλληνας αλλά όχι να του πατήσουν πόδι στο ίδιο του σπίτι, τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν και η ακίνητη περιουσία να στοχεύεται - πονηρά, αργά αλλά σταθερά: οι μειώσεις μισθών και συντάξεων άρχισαν να κάνουν τα στεγαστικά δάνεια μη εξυπηρετούμενα, η αύξηση της φορολογίας των ακινήτων έγινε σταδιακά όλο και μεγαλύτερη, ενώ η οικονομική κρίση έριξε τα ενοίκια και αύξησε τα "φέσια" στην αγορά. Έτσι το ακίνητο, έγινε βρόχος που σιγά - σιγά άρχισε να πνίγει τον μέσο Έλληνα. Το διαμέρισμα που νοίκιαζε σε κάποιο φοιτητή, έγινε από σταθερό εισόδημα, θηλιά στο λαιμό, το δάνειο για το σπίτι που είχε κτίσει/αγοράσει για κύρια κατοικία μετά κόπων και βασάνων έγινε υπέρογκο. Και το τελικό χτύπημα δόθηκε με τον ΕΝΦΙΑ. Χωράφια στο χωριό, το οικόπεδο στο οποίο βρίσκεται το σπίτι που ήδη πλήρωνε φόρο και η αύξηση του φόρου, οδήγησαν στη σχιζοφρένια του να πληρώνει κανείς ενοίκιο για το ίδιο του το σπίτι. Και το χειρότερο; Η πληρωμή των φόρων να γίνεται με τις προ-μνημονιακές αντικειμενικές αξίες που σήμερα φαντάζουν μακρινό όνειρο, αφού οι εμπορικές είναι στο 60% αυτών.

Έτσι όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ το "Έθνος της Κυριακής" σήμερα το κύριο χαρακτηριστικό της ελληνικής αγοράς ακινήτων, είναι ότι οι Έλληνες έχουν χάσει περίπου τον μισό πλούτο που επένδυσαν στα ακίνητα.Αν και η αντικειμενική αξία της περιουσίας τους υπολογίζεται στο 1 τρισ. Ευρώ, η εμπορική αξία δεν ξεπερνά τα 600 δισ. ευρώ.Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, τα τελευταία χρόνια καταγράφεται μείωση 50% στις τιμές των διαμερισμάτων, ενώ σε πολλές περιοχές η πτώση φτάνει το 70%. Αλλά εκεί που δεν υπάρχει προηγούμενο είναι στην αγορά πολυτελών κατοικιών.Τα ακριβά σπίτια σε βόρεια προάστια, στο καστρί, στην Εκάλη, στη Βουλιαγμένη και σε όλη την παραλιακή, στη Μύκονο και την Αράχωβα έχουν βγει στο σφυρί. Οι τιμές τους έχουν κατρακυλήσει από το 2008 ακόμη και πάνω από 50%, ενώ όσο πιο μεγάλο είναι το ακίνητο τόσο μεγαλύτερη και η έκπτωση.

Και μπορεί αυτούς να μην τους κλαίμε, αλλά τον μέσο Έλληνα τον λυπόμαστε - και μαζί μ' αυτούς και εμάς. Γιατί την πατήσαμε - όλοι μαζί - για 2η φορά, με το ίδιο κόλπο από τους ίδιους ανθρώπους μέσα σε 17 χρόνια. Και αυτή τη φορά δεν έχουμε πολλά για να γλυτώσουμε - γιατί θα τα έχουμε χάσει σχεδόν όλα... 

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Αυτό που όλοι μας περιμέναμε - μια Συνταγματική αναθεώρηση προ των πυλών!

Επειδή η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έλυσε όλα τα προβλήματα της χώρας, έχουν εφαρμόσει μια στιβαρή εξωτερική πολιτική και δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και έχοντας "κλείσει" το θέμα των πρόωρων εκλογών εφαρμόζοντας "φιλολαϊκές" πολιτικές, και πλέον δεν έχει τι άλλο να κάνει, αποφάσισε να διορθώσει όλα τα κακά της χώρας με μιας, όχι ρίχνοντας βόμβες νετρονίου (όπως θα περίμενε κανείς) αλλά κάνοντας μια Συναγματική αναθεώρηση - κάτι που όλοι οι Έλληνες περιμένουν αγωνιόντας μέρα και νύχτα, εδώ και χρόνια. 

Έτσι ετοίμασαν για πάρτη μας μια σειρά 21 "σημείων" τα οποία θεωρούν ότι πρέπει ν' αλλαχθούν έτσι ώστε - σε συγκερασμό με τα ατελείωτα Μνημόνια που ήρθαν και θα έρθουν - να μπορέσει η χώρα μας να ολοκληρώσει την πορεία προς τον 18ο αιώνα που έχει ξεκινήσει με ταχύτατους ρυθμούς. Σας τα παρουσιάζουμε όπως τα δημοσίευσε το "Βήμα" (τα σχόλιά μας βρίσκονται μέσα στις παρενθέσεις):
  1. Ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας και την άμεση εκλογή του από τους Έλληνες πολίτες (Πιο συγκεκριμένο γίνεται; Τι εννοείται με το "ρυθμιστικό ρόλο"; Και με το παρόν Σύνταγμα ο ΠτΔ μπορεί να αναπέμψει διατάγματα και νόμους και να σταματήσει οτιδήποτε θεωρεί ως αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό. Και ας εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό. Το θέμα επομένως είναι όχι τόσο στις αρμοδιότητες όσο στο πως τις διαχειρίζεται το κάθε πρόσωπο που κάθεται στην καρέκλα αυτή. Όσο για την απευθείας εκλογή, ωραία ιδέα - ποιος διαφωνεί;).
  2. Ισχυρές εγγυήσεις για εξάντληση της διάρκειας της κοινοβουλευτικής περιόδου, για εξάντληση της τετραετίας. Με σταθερό εκλογικό σύστημα. Ένα σταθερό εκλογικό σύστημα που θα μπορεί να αλλάζει, μόνο με ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, από τα τρία πέμπτα της Βουλής ("Ισχυρές εγγυήσεις" σημαίνει Δικτατορία. Οι κυβερνήσεις πέφτουν όταν χάνουν τη δεδηλωμένη και έτσι θα πρέπει να συμβαίνει. Όσο αφορά το εκλογικό σύστημα και το παρόν Σύνταγμα θέτει προϋποθέσεις για την αλλαγή του - που δεν επιτρέπουν τις πολλαπλές αλλαγές).
  3. Θεσμοθέτηση συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος και αντίστοιχου οργανογράμματος με απόφαση των 3/5 της Βουλής (Δηλαδή; Το καταλαβαίνει αυτός που το πρότεινε;)
  4. Ευέλικτη κυβέρνηση, μικρή, με θεσμοθέτηση τριών μόνιμων υπηρεσιακών υφυπουργών (Εξωτερικών, Άμυνας και επί του Προϋπολογισμού) με 5ετή θητεία (Υπηρεσιακούς υφυπουργούς βάζουμε όταν υπάρχει κίνδυνος για την Δημοκρατία και όταν υπάρχουν πρόσωπα κοινής αποδοχής. Είναι εσφαλμένο και αντιδημοκρατικό να "φορτώνονται" υπουργοί από την μία κυβέρνηση στην άλλη - αφού τα προγράμματα των κομμάτων υποθετικά διαφέρουν. Υπουργοί των προηγουμένων κυβερνήσεων θα έχουν διαφορετική ατζέντα και θα έρχονται σε σύγκρουση - πράγμα όχι καλό για το κυβερνητικό έργο. Η πραγματική αλλαγή θα ήταν το οι θέσεις των γενικών γραμματεών των υπουργείων να προκηρύσσονται γι' άτομα με συγκεκριμένη πείρα εντός του Δημοσίου με αντικειμενικά κριτήρια και εκτός κομματικών κριτηρίων με συγκεκριμένη θητεία και με ανοιχτό διαγωνισμό).
  5. Κατάργηση των πολλών γενικών γραμματέων των υπουργείων, όπως είναι σήμερα, με αντίστοιχη αναβάθμιση του ρόλου των γενικών διευθυντών και θέσπιση ενός μόνο γενικού γραμματέα σε κάθε υπουργείο (δεν χρειάζεται συνταγματική προαίρεση. Απλώς μια ΚΥΑ).
  6. Αναθεώρηση της διάταξης που προσδιορίζει την ποινική ευθύνη των υπουργών και αναθεώρηση της διάταξης για την ασυλία των βουλευτών και αυτή θα περιορισθεί αποκλειστικά στα όρια της άσκησης των κοινοβουλευτικών καθηκόντων του κάθε βουλευτή (Σωστό).
  7. Ουσιαστικός εκδημοκρατισμός των πολιτικών κομμάτων, με αξιόπιστες εγγυήσεις διαφάνειας στα οικονομικά των κομμάτων (Άερολογία. Τα κόμματα είναι δημοκρατικά όταν υπόκεινται σε δμηοκρατικές διαδικασίες και στους νόμους κάθε κράτους. Με "εντολή Σαμαρά" δεν υπάρχουν δημοκρατικά κόμματα).
  8. Κατάργηση των βουλευτικών προνομίων που δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα του βουλευτή (Δηλαδή; Για ποια μιλούν; Με βάση τα όσα υποστηρίζονται ΟΛΑ τα προνόμια των βουλευτών έχουν σχέση με τα καθήκοντά τους. Και γιατί χρειάζεται Συνταγματική Αναθεώρηση γι' αυτό; Είναι θεσμοθετημένο στο Σύνταγμα να έχει ο κάθε βουλευτής λάπτοπ;)
  9. Ασυμβίβαστο του αξιώματος του υπουργού με εκείνο του βουλευτή, ώστε να πάψει η Βουλή να είναι προθάλαμος υποψήφιων υπουργών και θα γίνει Συνέλευση εκπροσώπων του λαού. Αναβάθμιση εξουσιών στην άσκηση του νομοθετικού τους έργου και του κοινοβουλευτικού τους ελέγχου. (Δηλαδή θα καταλήξουμε να έχουμε επαγγελματίες υπουργούς που δεν θα έχουν ΚΑΜΙΑ επαφή με την κοινωνία - τύπους δηλαδή Στουρνάρα και Χαρδούβελη - σε κάθε υπουργείο, που δε θα πατάνε ποτέ στην Βουλή και θα κάνουν ό,τι τους γουστάρει).
  10. Αναθεώρηση του άρθρου 90, ώστε να ενισχυθεί η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και να περιοριστεί η διακριτική ευχέρεια της Εκτελεστικής Εξουσίας ως προς την επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης (Με βάση το Σύνταγμα οι εξουσίες είναι ανεξάρτητες ήδη. Άρα κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται).
  11. Ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου (Το ΣτΕ και ο Άρειος Πάγος τι θα κάνουν ακριβώς μετά απ' αυτό;)
  12. Θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τη θητεία του πρωθυπουργού (Τα χρονικά όρια τα βάζει ο ίδιος ο λαός. Το πρόβλημα είναι όταν οι Πρωθυπουργοί ορίζονται και δεν εκλέγονται - όπως ο Παπαδήμος. Τότε έχουμε θέμα).
  13. Θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τις θητείες των περιφερειαρχών, των δημάρχων και των συνδικαλιστών (να θυμήσουμε απλώς ότι υπήρχε όριο στη θητεία των νομαρχών και η παρούσα συγκυβέρνηση τον κατήργησε. Συν τοις άλλοις όλοι οι παραπάνω εκλέγονται - κοινώς τους φορτωνόμαστε οικοιοθελώς).
  14. Μείωση του αριθμού των βουλευτών. (Να τους κάνουμε 10 και πλήρως ελεγχόμενους έτσι ώστε να μην ανεξαρτητοποιούνται οι τσόγλανοι ή να μην καταψηφίζουν τα θεάρεστα κυβερνητικά νομοσχέδια;)
  15. Ενίσχυση του ρόλου των βουλευτών, τόσο σε νομοθετικό όσο και σε ελεγκτικό επίπεδο. (Τι παραπάνω να κάνουν; Αφού ο ρόλος της Βουλής είναι τόσο νομοθετικός - ο βουλευτής δύναται να προτείνει νομοσχέδια και τροπολογίες - όσο και ελεγκτικός - αφού δικαιούται να καταθέτει ερωτήσεις και να καταψηφίζει ό,τι θεωρεί λανθαρσμένο).
  16. Υποχρεωτική σύνταξη μελέτης σκοπιμότητας για τα μεγάλα δημόσια έργα και τις σημαντικές προμήθειες του Δημοσίου (Πρέπει δηλαδή να μπει στο Σύνταγμα το αυτονόητο; Έτσι κι αλλιώς δε γίνονται μελέτες σκοπιμότητας; Έστω και σε θεωρητικό επίπεδο υπάρχουν πάντα μελέτες σκοπιμότητας γιατί απλώς αλλιώς ΔΕΝ εγκρίνονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο).
  17. Οριοθέτηση της δικαιοδοσίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί των δημόσιων συμβάσεων, ώστε να μη συγκρούεται με εκείνη του Συμβουλίου της Επικρατείας (Κοινώς για να μην μπορεί να βάζει φρένο και η εκάστωτε κυβέρνηση να περνάει "ήσυχα" ότι θέλει χωρίς προβλήματα και καθυστερήσεις).
  18. Ίδρυση ειδικού τμήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την γρήγορη εκδίκαση υποθέσεων μεγάλων δημόσιων συμβάσεων και ιδιωτικών επενδύσεων (Να υποθέσουμε ότι θα τους διορίζει η κυβέρνηση πάλι).
  19. Αναθεώρηση του άρθρου 16, για την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Είπαμε κι εμείς. Για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τίποτα; Ούτε μια κουβέντα; Έστω και στο νούμερο 19 το είδαμε).
  20. Αναθεώρηση των διατάξεων για τα δημοψηφίσματα, ώστε να προβλέπεται διενέργεια δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία (Ο Γιωργάκης ζει.Να υπενθυμίσουμε βέβαια ότι μια τέτοια διάταξη δε λέει τίποτα, αν δεν υπάρχει πρόβλεψη ώστε τ' αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων να είναι υποχρεωτικώς σεβαστά).
  21. Κατοχύρωση του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης όλων και της ανεμπόδιστης πρόσβασης στην εργασία τους. Ώστε να μην διαταράσσεται συνεχώς η κοινωνικοοικονομική ζωή από την αυθαιρεσία ατόμων ή μικρών ομάδων (Αυτό αποτελεί μια από τις πλέον επικίνδυνες προτεινόμενες αλλαγές. Με λίγα λόγια ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τις απεργίες συγκεκριμένων κλάδων καθώς και τις διαδηλώσεις, αφού υποχρεώνει ΜΜΜ και ταξί να δουλεύουν, ενώ με το πρόσχημα της "ανεμπόδιστης πρόσβασης" απαγορεύει τις διαδηλώσεις και τις συγκεντρώσεις - εκτός από αυτές σε καφενεία και πλατείες - αφού πλέον η αστυνομία θα μπορεί να την επικαλείται για να τις απαγορεύει. Βέβαια με την ίδια λογική θα πρέπει να ΜΗΝ διακόπτεται η κυκλοφορία για να περνάνε οι επίσημοι, ν' απαγορευτούν οι Μαραθώνιοι και οι αγώνες δρόμου, οι θρησκευτικές πομπές, οι παρελάσεις κ.ο.κ.)

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Έρχεται το πολιτικό τέλος του Αντώνη Σαμαρά;

Γράφει σε πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα "Παρόν":  "Με την αδιάλλακτη στάση τους και τα νέα δεσμά που επιβάλλουν οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν πλήρως για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας. Αδιαφορούν πλήρως για τις επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσουν στο πολιτικό σκηνικό αλλά και τις ραγδαίες εξελίξεις που είναι πιθανό να δρομολογηθούν, καθώς υπάρχει η μεγάλη εκκρεμότητα με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ακόμη περισσότερο, οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν πλήρως για την τύχη της σημερινής κυβέρνησης και την πολιτική επιβίωση του Αντ. Σαμαρά. Αποκρυπτογραφώντας τις συζητήσεις στο τελευταίο Eurogroup, τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης σημείωναν ότι για τους ευρωπαίους ηγέτες «είναι σημαντικότερη η διασφάλιση της σταθερότητας της Ευρωζώνης από την επανεκλογή του Σαμαρά».


Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς που είχαν κάνει στο Μέγαρο Μαξίμου, η κυβέρνηση θα έφτανε στην Προεδρική εκλογή έχοντας στα χέρια της μια καλή συμφωνία για την επόμενη ημέρα, χωρίς Μνημόνια και μέτρα, αλλά και μια απόφαση για ρύθμιση του χρέους. Θεωρούσαν δε ότι ύστερα από όλα αυτά θα κατάφερναν να εξασφαλίσουν τις ψήφους 180 βουλευτών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ο κ. Σαμαράς δεν πηγαίνει απλώς με άδεια χέρια και χωρίς όπλα στη μάχη για την εκλογή Προέδρου, αλλά κουβαλά το βάρος ενός νέου Μνημονίου και με τη στρατηγική του να έχει καταλήξει σ’ ένα μεγάλο «φιάσκο», με τεράστιο κόστος για τη χώρα και την κοινωνία.


Ακόμη κι αν υπήρχαν κάποιες ελπίδες να καταφέρει να πιάσει τον μαγικό αριθμό των 180, τώρα πλέον δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα, όπως ομολογούν ακόμη και κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Οι πρόωρες εκλογές δείχνουν να είναι αναπόφευκτες, και ο κ. Σαμαράς θα πάει σε αυτές με τις χειρότερες συνθήκες και ορατό τον κίνδυνο μιας βαριάς (καταστροφικής) ήττας."

Μακρυά από μας - και νομίζω και από τους περισσότερους Έλληνες - η στεναχώρια για το επερχόμενο πολιτικό τέλος του Αντώνη Σαμαρά. Είναι σίγουρο εξάλλου ότι θα βρεθεί κάποιος "ρόλος" και γι' αυτόν, όπως βρέθηκε για τόσους "πρόθυμους" ανά την Ευρώπη μέχρι σήμερα. Δεν θα είναι τόσο κερδοφόρος όσο αυτός του Παπανδρέου, αλλά σίγουρα η "κωλοτούμπα" του θα ξεπληρωθεί με κάποιο τρόπο - όσο για την πολιτική του σταδιοδρομία...Ήθελε και τα έπαθε.
Αλλά δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε κάτι σχετικό με τη στάση των δανειστών: ήθελαν να βρουν "συμπαραστάτες" και τους βρήκαν. Έκαναν τη δουλειά τους, έσωσαν τις τράπεζές τους, επέβαλαν όρους κάνοντας την χώρα μας ένα απέραντο κοινωνικό πείραμα και "άνοιξαν" μια ακόμα "αγορά" για τις "δευτεροκλασάτες" εταιρείες τους. Το τι θα γίνει στην χώρα μας και στα κόμματα που στήριξαν τις πρακτικές τους και τα Μνημόνια, δεν τους ενδιαφέρει. Εξάλλου το "μαγαζί παραγωγής κομμάτων" συνεχίζει να "πουλάει" και έχουμε τα Ποτάμια να έρχονται να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί.

Αλίμονο λοιπόν όχι στον Σαμαρά (είπαμε - θα βρει το δρόμο του), αλλά στα μεγαλό-μεσαία στελέχη του που εκτέθηκαν αρκετά ώστε να μην μπορούν να βρουν αλλού πολιτική στέγη αλλά που δεν είναι αρκετά μεγάλα για να βολευτούν κάπου - όταν έρθει η ώρα της "αποπληρωμής" των πολιτικών χρεών τους. Αυτοί έπρεπε να προσέχουν περισσότερο και νοιάζονται, αν όχι για την Ελλάδα για την οποία καρφί δεν τους καίγεται στο κάτω-κάτω αλλά για το πολιτικό τους μέλλον.  

(Πάντως το κορυφαίο στην όλη ιστορία είναι άλλο: ποιος θα μας το έλεγε ότι 11 χρόνια μετά τις κατάρες του Μητσοτάκη προς τον Σαμαρά λόγω της αποστασίας του, θα φτάναμε στο σημείο ο πρώτος να προσπαθεί να τον κρατήσει με νύχια και με δόντια στην εξουσία).