Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Αλλαγές στην Δημόσια Διοίκηση - μείωση δημοσίων υπαλλήλων στα υπουργεία / 13,4 δις ευρώ θα χρειαστούν οι ελληνικές τράπεζες...

Είδηση (και σχόλια): Σ' ένα σύνολο 300.000 εργαζομένων στον στενό δημόσιο τομέα, σε χαμηλόβαθμες διοικητικές θέσεις, εκπαιδευτικής βαθμίδας δευτεροβάθμιας (ΔΕ), που βρίσκονται κοντά στην 3η ηλικία, θα αναζητηθούν εκείνοι που πρέπει να απολυθούν κατά προτεραιότητα. Ταυτόχρονα περικόπτονται δραστικά δομές, αρμοδιότητες και δαπάνες, ενώ μεγάλο μέρος του Δημοσίου εκχωρείται στον ιδιωτικό τομέα, με πρώτο έργο την ανάληψη από ιδιώτες των υποστηρικτικών μηχανισμών των υπουργείων.

Το ελληνικό κράτος σε αριθμούς:

15 υπουργεία
75 γενικές και ειδικές γραμματείες
4.000 τμήματα (το 50% αυτών έχουν από 0-3 υπαλλήλους)
20.000 αρμοδιότητες
23.000 νομικά πρόσωπα
700.000 δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν σε αυτό

Μαχαίρι 60% στις δομές

Περικόπτονται οι δομές του κράτους έως και 60%. Το μέχρι πρότινος 30% (όριο περιορισμού του Δημοσίου το οποίο υποχρεούνται να εφαρμόσουν τα υπουργεία) γίνεται σήμερα σημείο εκκίνησης. Καταργούνται, συγχωνεύονται και σβήνουν από τον χάρτη δεκάδες υπηρεσίες, διευθύνσεις, τμήματα και οργανισμοί, ενώ την ίδια στιγμή αίρονται οι επικαλύψεις και ομογενοποιούνται όλες οι επιτελικές λειτουργίες.

Οσοι "μείνουν όρθιοι" (φορείς, οργανισμοί κ.ά.) θα είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν συγκεκριμένο πρόγραμμα απλούστευσης διαδικασιών και περιστολής των γραφειοκρατικών διαδικασιών, με στόχο τη μείωση του πολυδαίδαλου κράτους κατά 25% εντός του 2012. Το κόστος της ελληνικής γραφειοκρατίας αποτιμάται στο 6,7% του ΑΕΠ, την ώρα που στις άλλες χώρες της ΕΕ ο ίδιος δείκτης είναι στο 3%.

Σχόλιο: Με "καουμπόικες" μεθόδους όπως αυτές, κανένα κράτος δε πήγε μπροστά. Για τέτοιες αλλαγές χρειάζονται λεπτομερείς μελέτες και αναθεωρήσεις των οργανογραμμάτων, έτσι ώστε το κράτος να γίνει πιο λειτουργικό και φιλικό στον πολίτη. Ποιές δομές χρειάζονται στο κράτος; Που υπάρχουν ανάγκες; Πόσοι υπάλληλοι χρειάζονται για να λειτουργήσει σωστά; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει ν' απαντηθούν για να υπάρξουν αλλαγές προς το καλύτερο. Βέβαια το κράτος ζήτησε και πλήρωσε τέτοια μελέτη (διαβάστε εδώ αναλυτικά) που απάντησε σε αρκετά σημαντικά ερωτήματα, αλλά επειδή τα συμπεράσματα δεν πήγαιναν καλά σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας, η μελέτη μπήκε στα συρτάρια. Όσο για το κόστος της γραφειοκρατίας; Είναι απολύτως θεωρητικό και ο τρόπος υπολογισμού του είναι υπό αίρεση...

Εξοδος για τους μισούς

Ολόκληρο το οικοδόμημα των υποστηρικτικών διαδικασιών του κράτους (πρωτόκολλο, μισθοδοσίες, προμήθειες, διοικητική μέριμνα -τεχνική βοήθεια, παρακολουθητικός μηχανισμός των Φορέων), καταργείται και περνάει στα χέρια ιδιωτών. Το 50% του ανθρώπινου δυναμικού στο ελληνικό δημόσιο, που εργάζεται σε αυτόν τον μηχανισμό υποστήριξης, μοιραία θα οδηγηθεί στην απόλυση. Διοικητικοί υπάλληλοι που ασχολούνται με τη μισθοδοσία, υπάλληλοι πρωτοκόλλου, κλητήρες, τεχνικοί υπολογιστών, υπάλληλοι Προμηθειών, Καθαριστές των κτιρίων και άλλοι, χάνουν τις θέσεις τους.

Την ίδια στιγμή, σε εφαρμογή των διατάξεων του Πολυνομοσχεδίου, καταργούνται όλες οι κενές θέσεις, όπου υπάρχουν, κι ανοίγει το σύστημα κινητικότητας που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει πλέον πόστο συνδεδεμένο με ένα συγκεκριμένο υπουργείο.

Σχόλιο: Πως είναι δυνατόν το κράτος να παραδίδει κομβικούς τομείς της Δημόσιας Διοίκησης σε ιδιώτες, τόσο από πλευράς κινδύνων (βλ. προσωπικά δεδομένα) όσο και στρατηγικής (βλ. εξάρτηση από ιδιώτες); Αν θυμηθούμε το παράδειγμα της Αγγλίας (και τις χαμένες βάσεις δεδομένων του NHS με στοιχεία ασφαλισμένων που πουλήθηκαν στην "μαύρη αγορά προσωπικών δεδομένων") θα καταλάβουμε ότι οι κίνδυνοι είναι σοβαροί και υπαρκτοί. Πόσο θα κοστίσει το εγχείρημα; Μήπως στην πραγματικότητα (και σε βάθος χρόνου) το κράτος θα γίνει μικρότερο μεν, αλλά θα χάσει τεχνογνωσία, δυναμικό και θα πληρώνει περισσότερο; Και ας μη γελιόμαστε. Τα χρήματα απλώς θα τα παίρνουν οι εταιρείες, ενώ οι εργαζόμενοι σ' αυτές θα πληρώνονται ψίχουλα (όπως γίνεται σήμερα με τα "συνεργεία καθαρισμού" των υπουργείων και την μαφία που τα ελέγχει βλ. υπόθεσεις Αιγυπτίου και Κούνεβα). Η κυβέρνηση πάντως δε πτοείται και ήδη εμπλέκει ιδιώτες στην εργασιακή εφεδρεία όπως έχουμε γράψει εδώ, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Οι όροι για τα λεφτά

Οι Οργανισμοί και οι Φορείς του Δημοσίου που δεν θα δίνουν σχέδιο δράσης και υλοποίησης, σε πρώτη φάση θα χάνουν χρήματα και προσωπικό και σε δεύτερη θα κλείνουν οριστικά. Η στοχοθεσία καθίσταται κεντρική επιλογή, καθώς είναι φανερό ότι όποιος δεν πιάνει τους στόχους, θα δέχεται τις επιπτώσεις.
Ο μηχανισμός ελέγχου δαπανών και στόχων συναρτάται άμεσα με το σύστημα μέτρησης αποδοτικότητας. Εισάγεται η αξιολόγηση σε όλο το εύρος του Δημοσίου.

Σχόλιο: Είναι προφανές ότι πρέπει να υπάρχει πραγματικό αντικείμενο και σχέδιο δράσης. Ποιος όμως θα θέτει τους στόχους; Κάποιος γραφειοκράτης στις Βρυξέλλες; Κάποιος υπουργός που μόλις μετακινήθηκε στο υπουργείο στο οποίο ανήκει ο υπό αίρεση φορέας;

Κούρεμα σε αρμοδιότητες

Περιστέλλονται οι αρμοδιότητες του κράτους σε ποσοστό που θα ξεπερνά το 50%. Το ελληνικό δημόσιο περιλαμβάνει περισσότερες από 23.000 αρμοδιότητες. Θεωρούνται, δε, υπεύθυνες για την αποστροφή των επενδυτών από τη χώρα μας, ενώ τις ταυτίζουν και με την τραγική εξέλιξη του δημοσιονομικού μας προβλήματος. Η περιστολή τους συνδέεται απόλυτα με την κατάργηση των δομών, τις απολύσεις προσωπικού και την εξοικονόμηση χρημάτων.

Επίσης, είναι χαρακτηριστική η αναφορά στο ότι δεν συνιστά καινοτομία και πρωτοβουλία, φεύγει οριστικά από το Δημόσιο και στη θέση του έρχεται το ενιαίο για όλο το κράτος ηλεκτρονικό πρωτόκολλο.

Σχόλιο: Το κράτος πρέπει να έχει τον έλεγχο της Δημόσιας Διοίκησης. Δεν είναι δυνατόν ελεγκτής και ελεγχόμενοι να είναι ιδιώτες, ιδιαίτερα σε μια χώρα που αυτοί που κινούν τα νήματα σε όλα τα επίπεδα είναι συγκεκριμένοι και διαπλεκόμενοι μεταξύ τους. Ο ιδιώτης θα λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος (επιτυχία σε στόχους = bonus ή διεκπαιρέωση υποθέσεων = "δωράκι"), ενώ το κράτος έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί με γνώμονα τη δίκαιη "επίλυση" μιας υπόθεσης. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η απλοποίηση της λειτουργίας του Δημοσίου και να χρησιμοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες για ταχύτερη διεκπαιρέωση. Όσο για το ενιαίο ηλεκτρονικό πρωτόκολλο, αυτό μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει αλλά σε διαβαθμίσεις, ανάλογα με το είδος της υπόθεσης, ενώ ανάλογη θα πρέπει να είναι και η πρόσβαση σε αυτό (για ευνόητους λόγους).

Η πολυνομία

Το σύγχρονο κράτος είναι συνώνυμο της συσσώρευσης των νομικών ρυθμίσεων. Η αύξηση αυτή παρουσιάζεται έντονη στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής. Μία από τις κυριότερες αιτίες είναι η επέκταση της παρέμβασης του κράτους στην οικονομία που το εξαναγκάζει σε συνεχείς ρυθμιστικές παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν συνήθως διορθωτικό χαρακτήρα των αδυναμιών της.

Σχόλιο: Είναι προφανές ότι χρειάζεται η κωδικοποίηση και η επικαιροποίηση της νομοθεσίας. Αυτό όμως χρειάζεται χρόνο, σοβαρό επιτελείο νομικών και νομομαθών και ανθρώπους στο Υπουργείο που θα δίνουν τα εχέγγυα για σωστά αποτελέσματα. Δε γίνονται με Γερμανούς ή Φινλανδούς επιτρόπους και "τεχνοκράτες" από τις Βρυξέλλες πάνω από τα κεφάλια μας.

Σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, το πρόγραμμα αναδιοργάνωσης του Δημοσίου πρέπει να είναι έτοιμο πριν από τα τέλη του χρόνου, ενώ η υλοποίησή του θα εξαντληθεί εντός του 2012:

1 Ψήφιση του σχεδίου νόμου για την "καλή νομοθέτηση", που θα ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες των επενδύσεων στη χώρα και το άνοιγμα των επαγγελμάτων.

2 Πρόγραμμα απλουστεύσεων-καταργήσεων διαδικασιών και περιστολή της γραφειοκρατίας κατά 25%.

3 Αναδιάταξη του υποστηρικτικού μηχανισμού των δημόσιων υπηρεσιών και είσοδος ιδιωτών στο έργο αυτό.

4 Αμεση εφαρμογή του ηλεκτρονικού πρωτοκόλλου.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σε 13,4 δισ. ευρώ εκτιμά η Bank of America/ Merrill Lynch το ύψος των κεφαλαίων που θα χρειαστούν οι τράπεζες Εθνική, Alpha, Eurobank και Πειραιώς στην τελευταία έκθεσή της, υπό τον τίτλο «Downgrading NBG & Alpha to Underperform» στην οποία προχωρεί σε γενναία πτώση των τιμών στόχων.

Oι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν σημαντικό κίνδυνο από τις απομειώσεις στοιχείων ενεργητικού λόγω συμμετοχής τους στο μεγάλο haircut του 50% στο ελληνικό χρέος, γεγονός το οποίο μειώνει περαιτέρω την ελκυστικότητά τους στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Τις κάνει όμως πιο ελκυστικές σε μεγάλους παίκτες που μπορεί να τις δουν ως μακροχρόνιες επενδύσεις δεδομένων των στρατηγικών θέσεων που έχουν αναπτύξει αυτές στα Βαλκάνια και τις πρώην Ανατολικές χώρες - ο χρόνος όμως θα δείξει τι θα γίνει και εκεί...

Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Τα Νέα"

Δεν υπάρχουν σχόλια: