Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Σκάνδαλα με τις αποσπάσεις στο υπουργείο Παιδείας και με τις εγγυημένες τιμές για ΑΠΕ στο ηλεκτρικό ρεύμα

Δύο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ειδήσεις παραθέτουμε σήμερα, που αποδεικνύουν ότι: α) Η κρίση και οι περικοπές αφορούν την μεγάλη πλειοψηφία του λαού αλλά όχι τους "υμέτερους" (που τείνουν να γίνουν κάτι σαν την προνομιούχο τάξη της Γερμανικής Κατοχής) και β) η διαπλοκή προς όφελος των ολίγων καλά κρατεί, με τις εξυπηρετήσεις να παίρνουν την μορφή νόμων του κράτους.

Η πρώτη είδηση αναφέρεται στον μεγάλο αριθμό αποσπασμένων υπαλλήλων στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, οι οποίοι όχι μόνο είναι πολυπληθείς αλλά "δουλεύουν" ακατάπαυστα 7 μέρες την εβδομάδα, σχεδόν ολόκληρη την μέρα, παίρνοντας φυσικά και τις ανάλογες υπερωρίες (οι οποίες για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους έχουν κοπεί με το μαχαίρι).

Η δεύτερη αναφέρεται στο "καπέλο" για "παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας" που υπάργει στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και το οποίο χαριστικά αυξάνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος προς όφελος συγκεκριμένου επιχειρηματία. Να θυμίσουμε ότι η παραγωγή ΑΠΕ στην χώρα μας προικοδοτείται με μια "ελάχιστη τιμή" η οποία επιβλήθηκε για να δώσει έναυσμα επενδύσεων για παραγωγή "πράσινης" ενέργειας, η οποία όμως τείνει να τεθεί εκτός ελέγχου επιβαρύνοντας τον καταναλωτή σε εποχές υπερβολικά δύσκολες. Τα συμπεράσματα και στις δύο περιπτώσεις, δικά σας.

Είδηση 1η: Περικοπές, μείωση προσωπικού και απολύσεις έχει στο πρόγραμμα η κυβέρνηση, βάσει του επικαιροποιημένου Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, αλλά η εξοικονόμηση αφορά μόνο τους πολίτες και ποτέ τα υπουργικά γραφεία!

Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτουμε, η απασχόληση υπαλλήλων στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι αυξημένη σε σχέση με το τέλος του 2009, τότε που δεν υπήρχε ακόμη Μνημόνιο και ήταν η εποχή του «Λεφτά υπάρχουν». Όπως θα δείτε παρακάτω, αποδεικνύεται με έγγραφα η απασχόληση τουλάχιστον εκατόν σαράντα τριών (143) ατόμων για τις ανάγκες της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, χωρίς αυτός να είναι ο συνολικός αριθμός, καθώς αφορά μόνο όσους απασχολούνται με υπερωρίες και όχι τυχόν άλλους υπαλλήλους που δεν έχουν υπερωριακή απασχόληση!

Το συνολικό κόστος δε της υπερωριακής απασχόλησης των κάθε είδους συνεργατών της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας ανέρχεται στο ποσό του ενός εκατομμυρίου εκατόν σαράντα έξι χιλιάδων και εξακοσίων ευρώ (1.146.600) για το σύνολο του έτους, που μεταφράζεται σε έναν σχεδόν δεύτερο μισθό κάθε μήνα για τον καθέναν από τους υπαλλήλους!

Στην απόφαση με αριθμό πρωτοκόλλου 32534/Η, με ημερομηνία 18/3/2011 και κωδικό αριθμό διαδικτυακής ανάρτησης 4Α1Σ9-Η7, που δημοσιεύουμε παραπλεύρως, η υπουργός Παιδείας εγκρίνει τα όρια υπερωριακής απασχόλησης, ανά μήνα, για όλα τα γραφεία (υπουργού, αναπληρωτή υπουργού, υφυπουργών, γενικού γραμματέα και ειδικών γραμματέων) της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας. Όπως φαίνεται από την απόφαση, η υπουργός εγκρίνει να απασχοληθεί υπερωριακά (για συγκεκριμένες ώρες ανά μήνα, όπως προβλέπει ο νόμος) ο κάτωθι αριθμός υπαλλήλων, ανά γραφείο: σαράντα οκτώ (48) υπάλληλοι στο γραφείο της Άννας Διαμαντοπούλου, εικοσιένας (21) υπάλληλοι στο γραφείο της Φώφης Γεννηματά, τριάντα (30) υπάλληλοι για τον καθένα από τους υφυπουργούς Εύη Χριστοφιλοπούλου και Γιάννη Πανάρετο (που τότε ήταν ακόμη στην κυβέρνηση), πέντε (5) υπάλληλοι στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας και από τέσσερις (4) υπάλληλοι στα γραφεία των (τριών) ειδικών γραμματέων! Σημειώνουμε ότι τον Μάρτιο το υπουργείο είχε υπό την ευθύνη του άλλες δύο γενικές γραμματείες (Διά Βίου Μάθησης και Έρευνας-Τεχνολογίας) που δεν περιλαμβάνονται σε αυτήν την απόφαση.

Όμως η υπερβολή δεν σταματά εδώ. Επιπλέον όλων των ανωτέρω, που περιλαμβάνουν υπαλλήλους μετακλητούς, αποσπασμένους, ειδικούς επιστήμονες και ειδικούς συμβούλους, στην απόφαση εγκρίνεται η υπερωριακή απασχόληση των οδηγών της πολιτικής ηγεσίας (ακόμη 12 άτομα) και των ανδρών ασφαλείας - αστυνομικών (ακόμη 15 άτομα). Αν αθροίσουμε όλα τα ανωτέρω, τον μήνα Μάρτιο που εκδόθηκε η απόφαση, μιλάμε για σύνολο 146 υπαλλήλων, 12 οδηγών και 15 αστυνομικών!

Ακόμη και σήμερα, που έχει αποχωρήσει ο κ. Πανάρετος από την κυβέρνηση, το σύνολο μπορεί να έχει μειωθεί ελαφρώς, αλλά από όσα γνωρίζουμε δεν έχουν αποχωρήσει όλοι, ενώ στο σύνολο αυτό δεν έχουν υπολογισθεί οι υπάλληλοι των άλλων δύο γενικών γραμματειών, ούτε της ΓΓ Νέας Γενιάς που επέστρεψε στην αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας πριν από λίγες ημέρες.

Να θυμίσουμε ότι πριν από 18 μήνες περίπου είχε αναφερθεί σε δημοσιεύματα εφημερίδων ότι στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου απασχολούνταν σαράντα έξι υπαλλήλους από την Άννα Διαμαντοπούλου και η Εύη Χριστοφιλοπούλου είκοσι, με την αναφορά να περιλαμβάνει ονοματεπώνυμα και ιδιότητες, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Γραφείου Τύπου του υπουργείου.

Εκ μέρους της Άννας Διαμαντοπούλου, αλλά χωρίς ονοματεπώνυμο, το υπουργείο είχε διαψεύσει τότε το δημοσίευμα, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία ότι τα στοιχεία προέρχονται από τον τηλεφωνικό κατάλογο του υπουργείου και δεν είναι ούτε έγκυρα ούτε σωστά. Σε εκείνη μάλιστα την απάντηση πληροφορούσε, εν κατακλείδι, ότι «τα στοιχεία των συνεργατών θα διατεθούν επίσημα και θα είναι προσβάσιμα από όλους μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία στελέχωσης και διάρθρωσης του γραφείου», δέσμευση που ουδέποτε όμως υλοποιήθηκε!

Δεν είναι η πρόκληση -και μάλιστα τώρα που άλλοι απολύονται- ότι ολόκληρη στρατιά υπαλλήλων, μετακλητών συμβούλων, συνεργατών και ειδικών επιστημόνων έχουν προσλάβει στα πολιτικά τους γραφεία η υπουργός, οι αναπληρωτές υπουργοί, οι υφυπουργοί, ο γενικός γραμματέας και οι ειδικοί γραμματείς.

Δεν είναι μόνο το πόσο στοιχίζουν όλοι αυτοί στο ελληνικό Δημόσιο, και αυτό ποτέ καμία κυβέρνηση δεν το έχει πει, και η σημερινή παρότι υπερηφανεύεται ότι όλα ανεβαίνουν στο διαδίκτυο, όπως και το ποια δουλειά κάνουν... την ώρα που περικόπτουν συντάξεις και μισθούς.

Είναι και η μεθόδευση προκειμένου οι προνομιούχοι που εργάζονται στο υπουργικό γραφείο να παίρνουν περισσότερα λεφτά. Και αυτό φαίνεται ανάγλυφα στην απόφαση υπ' αριθμ. 32534/Η της 18ης Μαρτίου 2011 της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου. Πέραν του μισθού, εγκρίνει υπερωρίες, όχι, όπως θα ήταν λογικό, για απογευματινή απασχόληση, αλλά και για ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ! Κι ακόμα για εργασία την Κυριακή και τις εξαιρέσιμες! Κι όχι μόνο για τον οδηγό και τον αστυνομικό, που είναι κατανοητό, γιατί πρέπει να πάει η υπουργός, η αναπληρώτρια υπουργός και οι υφυπουργοί σε κάποια εκδήλωση ή τελετή. Αλλά και για τους υπαλλήλους του γραφείου! Και τους συμβούλους και τους επιστήμονες. Και θα διερωτηθεί εύλογα ο καθένας, καλά κυρία υπουργέ, το πολιτικό σας γραφείο λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο;

Είστε και τη νύχτα εκεί; Και πώς αντέχουν οι εργαζόμενοί σας να δουλεύουν, χωρίς σταματημό, πρωί, απόγευμα, νύχτα, τις Κυριακές και τις άλλες αργίες; Δεν κουράζονται;

Υπάρχει άνθρωπος που θα το πιστέψει κυρία Διαμαντοπούλου; Τι άλλο από κοροϊδία ή ένα κόλπο για αύξηση των αποδοχών των δικών σας ανθρώπων, που καταλήγει να είναι, μ' αυτές τις υπερωρίες, ένας δεύτερος μισθός. Και φυσικά το ίδιο, θα κάνουν όλοι οι υπουργοί...

Έχει άδικο μετά ο κόσμος να γεμίζει τις πλατείες; Και να τα βάζει μαζί σας; Και παίρνει η μπάλα τους βουλευτές που δεν έχουν τα προνόμια των υπουργών;

Απαντήστε, κυρία Διαμαντοπούλου!

Μετά από όλα αυτά, προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα, διοικητικά και πολιτικά, που η υπουργός Παιδείας οφείλει να απαντήσει:

• Πόσους υπαλλήλους, κάθε ιδιότητας, απασχολεί στο γραφείο της η υπουργός;

• Πόσους υπαλλήλους, κάθε ιδιότητας, απασχολεί το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας;

• Πόσοι από αυτούς είναι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί, παρά τη «μάχη εναντίον των αποσπάσεων» που η ίδια η κ. Διαμαντοπούλου είχε κηρύξει; Τη σεβάστηκε εκείνη την απόφασή της η υπουργός ή πρώτη την παραβίασε και ήταν απλώς για τα μάτια του κόσμου;

• Πώς είναι δυνατόν το 2009 να γράφουμε εμείς για 46 υπαλλήλους στο υπουργικό γραφείο, να κατηγορούμαστε ως υπερβολικοί και ενάμιση χρόνο μετά, ύστερα από το Μνημόνιο και τις αιματηρές περικοπές που έχουν επιβληθεί στον ελληνικό λαό, οι υπάλληλοι του γραφείου της υπουργού να είναι ακόμη περισσότεροι;

• Τι κάνουν, τι έργο παράγουν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς αξιολογούνται; Με τόσες ώρες δουλειάς είναι σίγουρη η υπουργός ότι είναι αποδοτικοί;

• Ποιος διαπιστώνει πόσες ώρες υπερωρίας δούλεψε κάθε συνεργάτης υπουργού; Χτυπάνε κάρτα; Γιατί ακολουθείται άλλη διαδικασία για τους υπαλλήλους του υπουργείου και άλλη για τα γραφεία της ηγεσίας;

• Πώς δικαιολογεί η υπουργός στους υφισταμένους της, που διαμαρτύρονται για κενά στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αλλά και τις διοικητικές υπηρεσίες της εκπαίδευσης, τον πλούσιο αριθμό των συνεργατών της;

• Γιατί δεν υλοποίησε ποτέ τη δέσμευσή της για επίσημη διάθεση και ελεύθερη πρόσβαση των στοιχείων επικοινωνίας όλων των συνεργατών στα υπουργικά γραφεία;

Το θέμα είναι σοβαρό και η απάντηση της υπουργού Παιδείας θα πρέπει να είναι συγκεκριμένη, με ονόματα, πώς προσλήφθηκαν, τις αποδοχές και τι δουλειά κάνει ο καθένας. Είναι ανήθικο, σε στιγμές κρίσης και αιματηρών θυσιών, οι παρατρεχάμενοι των υπουργών και οι αποδοχές τους να αυξάνονται. Έτσι θα μειωθεί η σπατάλη στο Δημόσιο, κύριοι και κυρίες της κυβέρνησης;

Είδηση 2η: Ετοιμη από καιρό ήταν η φωτογραφική ρύθμιση που φυτεύτηκε στο νομοσχέδιο για την αγορά ενέργειας -ευνοεί τα συμφέροντα του ομίλου Μυτιληναίου και φεσώνει τους λογαριασμούς των καταναλωτών- ενώ η τέως υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) Τ. Μπιρμπίλη αρνούνταν κάθετα να την υιοθετήσει.

Μάλιστα η κ. Μπιρμπίλη, φεύγοντας από το υπουργείο, φρόντισε να αφήσει και καυτή παρακαταθήκη κατά της ρύθμισης-σκάνδαλο, που όμως ανέλαβε να προωθήσει ο διάδοχός της Γ. Παπακωνσταντίνου, με express -ομολογουμένως- διαδικασίες και εν κρυπτώ.

Και επειδή τα γραπτά μένουν, αν κάποιος ανατρέξει στις σελίδες 22 και 23 του απολογισμού του έργου του ΥΠΕΚΑ (Οκτώβριος 2010 - Ιούνιος 2011) θα διαβάσει ότι «οδηγεί σε μεγάλη επιβάρυνση» αν εφαρμοστεί η υπάρχουσα εγγυημένη τιμή για τις μονάδες μέχρι 35 MW και για τις μονάδες μεγαλύτερης ισχύος.

Η αναφορά αυτή βρίσκεται στο κεφάλαιο «Προσαρμογή Νομοθεσίας για Μονάδες ΣΗΘΥΑ» (Συμπαραγωγής Μεγάλης Απόδοσης) και η τέως υπουργός διαχωρίζει την υποχρέωση εναρμόνισης με το κοινοτικό δίκαιο από την τιμολόγηση που είναι άλλη υπόθεση, ενώ γράφει και για μια μονάδα μεγαλύτερης ισχύος από τα 35 MW που δεν έχει ακόμα λάβει άδεια λειτουργίας. Ποια είναι αυτή; Η Αλουμίνιον φυσικά.

Ενα μήνα μετά την έγγραφη θέση της περί σημαντικής επιβάρυνσης, ο Γ. Παπακωνσταντίνου έφερε αβασάνιστα στη Βουλή μία ρύθμιση που κάθετα αρνούνταν η προκάτοχός του. Με αυτήν, τακτοποιούνται απροκάλυπτα ιδιωτικά συμφέροντα και σύμφωνα με τους υπολογισμούς τριών φορέων (επιστημονικοί και επαγγελματικοί από το χώρο της ενέργειας), το κόστος των 4,3 δισ. ευρώ που προκύπτει θα μετακυλιθεί στους λογαριασμούς ρεύματος για μια 25ετία και ειδικότερα στο τέλος ΑΠΕ.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως το αρμόδιο για το νομοσχέδιο υπουργείο ΠΕΚΑ και ο υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου δεν έκαναν την παραμικρή επίσημη δήλωση-αντίκρουση του δημοσιεύματος ούτε ανέπτυξαν επίσημα κάποιο αντεπιχείρημα.

Σε επικοινωνία που είχαμε με τον κ. Παπακωνσταντίνου, διαπιστώσαμε ότι η επίμαχη ρύθμιση δεν ετέθη σε δημόσια διαβούλευση και το χειρότερο δεν έχει κοστολογηθεί από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αρα παραμένει άγνωστη για τους βουλευτές που θα ψηφίσουν η συνολική επιβάρυνση, από το γεγονός ότι το πανωπροίκι στην Αλουμίνιον θα χρεώνεται στο Ειδικό Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Πάντως σε μια προσπάθεια να εξωραΐσει τις εντυπώσεις που προκάλεσαν οι εκτιμήσεις των φορέων για καπέλο 4,3 δισ. ευρώ στους λογαριασμούς, το επιτελείο του υπουργείου ετοίμασε κάποια σενάρια πιο «soft». Ενα εξ αυτών για μονάδα ισχύος 130 MW (η Αλουμίνιον είναι ισχύος 334 MW) καταλήγει σε ετήσια επιβάρυνση 57 εκατ. ευρώ ή 1,5 δισ. ευρώ σε 25 χρόνια.

Ωστόσο ο υπουργός επιφυλάχθηκε ως προς την υιοθέτηση του περιεχομένου αυτού του εσωτερικού σημειώματος, όταν του επισημάναμε σειρά ανακριβειών. Οπως ότι: όλα τα έγγραφα της Ε.Ε., της ΡΑΕ και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αναφέρονται στην ένταξη των μονάδων ΣΗΘΥΑ στην ημερήσια αγορά με προτεραιότητα μετά τις μονάδες ΑΠΕ. Κανένα έγγραφο δεν αναφέρεται σε υποχρέωση καταβολής ειδικού τιμήματος.

Από το υπουργείο όμως άλλα λένε. Γιατί; Πάντως, χθες ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) δημοσιοποίησε την αντίθεσή του με τη φωτογραφική παράγραφο του άρθρου 197, ζήτησε την απόσυρσή της και επανέλαβε ό,τι έγραψε πρώτα στον κ. Παπακωνσταντίνου. Πως η συνολική ετήσια επίπτωση στο Ειδικό Τέλος ΑΠΕ θα είναι της τάξης των 175 εκατ. ευρώ, με την τιμολόγηση με 130 ευρώ/Mwh (η εγγυημένη τιμή) της παραγόμενης ενέργειας μιας μονάδας ισχύος 350 MW.

Είναι προφανές πως εκτός από πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και κοινοβουλευτικό σκάνδαλο που παράγεται από τη ρύθμιση αυτή, απειλείται και η βιωσιμότητα των επενδύσεων ΑΠΕ -που επιδοτήθηκαν για καθαρή ενέργεια- και ευνοείται με προκλητικό τρόπο η παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα.

Ηδη στον κλάδο έχει ξεσπάσει σάλος, αλλά και εμφύλιος. Χθες, ένας άλλος φορέας, ο Ελληνικός Σύνδεσμος Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας (ΕΣΣΗΘ), στρέφεται κατά του ΣΕΦ, συντάσσεται με τη ρύθμιση του υπουργείου και φθάνει να συγκρίνει τις μεγάλες μονάδες ΣΗΘΥΑ με αιολικά και φωτοβολταϊκά.

Ουδεμία αναφορά γίνεται στην ανακοίνωσή του σε επιβαρύνσεις του τέλους ΑΠΕ από τη ρύθμιση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: