Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Σχέδιο για ν' αδειάσει η πλατεία Συντάγματος εφάρμοσε η αστυνομία / Πανευρωπαϊκούς φόρους ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση

Είδηση: Υπερβολική χρήση χημικών, πρωτοφανής για τα ελληνικά χρονικά, ανεξέλεγκτη και ωμή βία σε βάρος απλών πολιτών και προκλητική ανοχή σε κουκουλοφόρους και ταραξίες… Είναι τα τρία στοιχεία που συνθέτουν το επιχειρησιακό σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ., που φέρει τον κωδικό «Τελειώστε την πλατεία» και έχει μετατρέψει το σύνταγμα σε Βαγδάτη, διασύροντας τη χώρα μας σε ολόκληρο τον κόσμο.

35 ημέρες μετά τις κινητοποιήσεις των Αγανακτισμένων και τα ηχηρά μηνύματα που έστελνε το «κίνημα της πλατείας Συντάγματος», έκαναν την πολιτική ηγεσία του τόπου να πάρει την απόφαση να δώσει τη χαριστική βολή στους ειρηνικά διαμαρτυρόμενους πολίτες. Αυτό άλλωστε δείχνει η αλλαγή, κατά 180 μοίρες, στη στάση της Αστυνομίας, που από διακριτικός «επόπτης» των πραγμάτων, μεταβλήθηκε σε επιθετικό καταστολέα, με τη χρήση μάλιστα νέων όπλων.

«Οι εντολές ήταν σαφείς… Η ιστορία με τη ρήψη χημικών και δακρυγόνων είναι μεγάλη» δήλωσε σε εφημερίδα μάχιμος αστυνομικός που γνωρίζει το επιχειρησιακό σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ των τελευταίων δύο ημερών και προσθέτει: «Το Σύνταγμα έπρεπε να αδειάσει από τους διαδηλωτές και αυτό έπρεπε να γίνει με κάθε τρόπο». Βέβαια, πολλά ερωτήματα προκαλεί και η στάση κάποιων αστυνομικών των ΜΑΤ που, ξεπερνώντας κάθε όριο, πετούν πέτρες κατά διαδηλωτών, ψεκάζουν με χημικά πολίτες στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα, χτυπώντας ακόμη και γυναίκες χωρίς λόγο και αφορμή.

Οι εντολές που πήραν οι αστυνομικοί των ΜΑΤ για τη σημερινή συγκέντρωση ήταν τελείως διαφορετικές από αυτές των προηγούμενων ημερών. Μηδενική ανοχή, άμεση χρήση δακρυγόνων και ξύλο, έτσι ώστε να διασπάζονται οι πυρήνες που ενδεχομένως μπορούν να προκαλέσουν επεισόδια. Έτσι για τρεις ολόκληρες ώρες και ενώ μέσα στο Κοινοβούλιο, βρισκόταν σε εξέλιξη η ψηφοφορία του μεσοπρόθεσμου σχεδίου, οι πολίτες δεν μπορούσαν να πλησιάσουν στην περιοχή του Συντάγματος, καθώς διεξάγονταν οδομαχίες και πετροπόλεμος μεταξύ ανδρών των ΜΑΤ και κουκουλοφόρων.

Μια εικόνα που θύμιζε θέατρο παραλόγου, αφού οι αστυνομικοί έδειχναν να «παίζουν» με τους κουκουλοφόρους μέχρι τις 4.30 το απόγευμα, όπου πήραν εντολή να αδειάσουν το Σύνταγμα. Διμοιρίες των ΜΑΤ κύκλωσαν την πλατεία, διώχνοντας τους πολίτες προς τα γύρω στενά, χρησιμοποιώντας χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, ενώ δεν επέτρεπαν σε κανέναν να πλησιάζει τόσο στη λεωφόρο Αμαλίας όσο και την πλατεία Συντάγματος. Από τις 6.30 και μετά, τα πράγματα άρχισαν να ηρεμούν και οι τόνοι να πέφτουν… Αξίζει δε να τονιστεί πως περισσότεροι από 3.000 αστυνομικοί διαφόρων υπηρεσιών μετείχαν στην επιχείρηση «Καθαρίστε την πλατεία». Για τη συμπεριφορά τους, η μαρτυρία του Δημήτρη Ιωάννου, εθελοντής οδοντίατρος, που βρέθηκε εκεί τα λέει όλα: "Τέτοια μανία και χρήση βίας από αστυνομικούς δεν έχω ξαναδεί. Αίματα παντού. Προσπαθούσαν να διαλύσουν το ιατρείο μας, ενώ είχαμε μέσα διαδηλωτές με χτυπήματα στο κεφάλι, το πρόσωπο, με αναπνευστικά προβλήματα. Μας έριχναν συνεχώς ασφυξιογόνα. Ακόμη και όταν τους φωνάζαμε ότι είμαστε γιατροί, μας χτυπούσαν με τα κλομπ. Χτύπησαν μια νοσηλεύτρια στο κεφάλι και έναν χειρουργό στο χέρι (σημείωση: Και αύριο-μεθαύριο θα πάνε πιθανόν κάποιοι στον ίδιο χειρούργο και θα του ζητήσουν να τους κάνει μια εγχείρηση που πιθανώς θα τους σώσει τη ζωή. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγιναν όλα αυτά; Γιατί τόση βία; Και πάλι έξω θα είμαστε. Θα συνεχίσουμε από εκεί που νομίζουν ότι μας σταμάτησαν!".

Σχόλιο: "Τα ΜΑΤ πετούσαν χημικά αδιάκριτα μέσα στο κόσμο του Μετρό. Έριξαν ως και στο ιατρείο του Ερυθρού Σταυρού στο σταθμό. Αυτοί που τους έβαλαν να το κάνουν δεν έχουν ανθρωπιά. Είναι σα να καταλύθηκε η δημοκρατία." Τάδε έφη ο πρόεδρος του φαρμακευτικού συλλόγου Αθηνών, αυτόπτης μάρτυρας των σημερινών συμβάντων. Και ο πιο αφελής Έλληνας έχει καταλάβει πλέον ότι η αστυνομία εκτέλεσε εντεταλμένο σχέδιο για να τελειώσει το κίνημα των "αγανακτισμένων" μια και καλή. Η προσπάθεια απαξίωσης που ξεκίνησαν τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί (διαβάστε εδώ σχετικά) δεν πέτυχε, οι πρόσφατες κινητοποιήσεις ήταν πραγματικά μεγαλειώδεις (θυμίζοντας τις πρώτες μεταδικτατορικές πορείες της επετείου για το Πολυτεχνείο), οπότε το κίνημα κάπου εδώ έπρεπε να λήξει αφού είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνο και μαζικό. Οι πρώτες ενδείξεις για το τι σχεδιαζόταν φάνηκαν ξεκάθαρα στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις, όπου η δραστηριοποίηση του παρακράτους με τη συνεργασία της αστυνομίας ήταν πρωτοφανής για τα μεταπολιτευτικά ελληνικά δεδομένα (δείτε εδώ σχετικό βίντεο). Σήμερα απλώς το έργο ολοκληρώθηκε.

Η αστυνομία χτυπώντας τους πάντες και κάνοντας το πρωτοφανές (και εγκληματικό) να πετάξουν χημικά μέσα στο σταθμό του Μετρό (!!!), εδειξε τις προθέσεις της, καθώς και επίσης και το ποιο ρόλο θέλει για τον εαυτό της δηλ. του "μαντρόσκυλου" ενός συστήματος υπό κατάρρευση. Ξεκινώντας με τα περιστατικά της Κερατέας (θυμηθείτε εδώ) και καταλήγοντας σήμερα μπορεί να κάνει ένα απολογισμό που θα ζήλευε και η αστυνομία επί εποχών κατοχής, εκλογών βίας και νοθείας και Χούντας. Και αυτός είναι ο λόγος που οι "κουκολοφόροι" δε συλλαμβάνονται και κάθε φορά κάνουν τα ίδια...

Το μόνο λυπηρό είναι αυτούς και τα χημικά που πετάνε με τόση ευκολία, τα πληρώνουμε εμείς μέσω κρίσης και όχι αυτοί που τους καθοδηγούν. Το λιγότερο που έχουν να κάνουν είναι να παραλάβουν το λογαριασμό. Εμείς θέλουμε αστυνομία που να προστατεύει εμάς και όχι να μας αφήνει στο έλεος κάθε εγκληματία.

Δύο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από τα κατορθώματά τους - για να δείτε γιατί μιλάμε:





Είδηση 2η: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει έναν πανευρωπαϊκό φόρο προκειμένου να τονώσει τις δαπάνες της μολονότι πολλές εθνικές κυβερνήσεις επιβάλλουν περικοπές δαπανών για να μειώσουν τα ελλείμματά τους, αναφέρει η ιρλανδική εφημερίδα Independent. Η Βρετανία θα ηγηθεί της αντιπολίτευσης στον σχεδιαζόμενο φόρο, με τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον να προειδοποιεί πως η Επιτροπή «πρέπει να κόψει το ρούχο της» με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν τα κράτη-μέλη. Ζητά δε το πάγωμα των δαπανών της Ε.Ε., αν και οι Βρυξέλλες πιέζουν για αύξηση 2% περίπου.

Επιλογές για άντληση των επιπλέον εσόδων περιλαμβάνουν την επιβολή ‘πράσινου φόρου’ στο εμπόριο δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, την επιβολή τέλους στα αεροπορικά εισιτήρια, ή ενός φόρου σε όλες τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές (αποκαλούμενος φόρος ‘Ρομπέν των Δασών’). Για τον τελευταίο, η βρετανική κυβέρνηση ισχυρίζεται πως θα είναι αποτελεσματικός μόνον εάν υιοθετηθεί σε παγκόσμια κλίμακα.
Σήμερα η Επιτροπή συζητά για το πώς θα χρηματοδοτήσει τον ετήσιο προϋπολογισμό της (125 δις ευρώ ετησίως) την περίοδο 2014-20, καθώς ζητά τη σταθερή αύξηση του όγκου του. Ενδέχεται ο Βρετανός πρωθυπουργός να προβάλλει βέτο στην αύξηση αυτή.

Σχόλιο: 125 δις λοιπόν για να μπορούν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών να παίρνουν εκτός έδρας, επιδόματα και μισθούς που θα τους ζήλευαν διευθυντικά στελέχη των μεγαλύτερων πολυεθνικών. Εκατό είκοσιπέντε δις για να μπορούν να "μας κουνούν το δάχτυλο" και να μας ζητούν νέες θυσίες και να μας βουλιάζουν στην εξαθλίωση. Εκατό είκοσιπέντε δις για να μην μας υποστηρίζουν ποτέ στα εθνικά θέματα, να κλείνουν το μάτι στην Τουρκια (και να την αφήνουν να κάνει κουμάντο στα χωρικά μας ύδατα) και να σφυρίζουν αδιάφορα στο δίκαιο αίτημα μας τα εθνικά σύνορα να είναι και κοινοτικά. Εκατό είκοσιπέντε δις για να μπορούν κάποιοι να προωθούν προσωπικές πολιτικές και να εξασφαλίζουν μια παχυλή σύνταξη.

Δεν ξέρω αν αυτή είναι η "Ενωμένη Ευρώπη" που οι δημιουργοί της οραματίστηκαν, αλλά σίγουρα δεν είναι η Ευρώπη που μας πρέπει και μας χρειάζεται. Σε μια εποχή που και η κοινωνική πρόνοια έχει πέσει θύμα του Μνημονίου και το βιοτικό επίπεδο της χώρας μας (και όχι μόνο - αφού τα προβλήματα είναι πλέον πανευρωπαϊκά) έχει κάνει ιστορική βουτιά, είναι εντελώς απαράδεκτο να συζητάμε επιβολή πανευρωπαϊκού φόρου που θα χτυπήσει τις "βασανισμένες" και χρεοκοπημένες οικονομίες των χωρών της Ε.Ε.

Και κλείνοντας να σχολιάσουμε και την άλλη λυπηρή πλευρά του θέματος: Η χώρα μας είναι και εδώ απούσα. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση από τον Πρωθυπουργό μας. Ούτε ένα σχόλιο, ούτε μια ένσταση - αφήνοντας πάλι άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Συνέχισε δηλαδή την τακτική του "καλού παιδιού" που ξεκίνησε με την υποχωρητική εξωτερική πολιτική, συνέχισε κατά τις διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο και κατέληξε μη δεχόμενος να δημιουργήσει κοινό μέτωπο με την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία για καλύτερους όρους - δίνοντας μας τα ίδια μηδενικά αποτελέσματα. Ο πατέρας του τουλάχιστον αντιδρούσε έστω και για το "θεαθήναι" - μήπως άραγε είναι υιοθετιμένος;

Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Ελευθεροτυπία"

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο-Βουλευτικές κωλοτούμπες (από Αθανασιάδη, Ρομπόπουλο κ.ά), παρασκήνιο και σχόλια

Είδηση: Ψηφίστηκε λοιπόν επί της αρχής το Μεσοπρόθεσμο (155 ναι, 138 όχι και 5 "παρόν", με τον βουλευτή Αιτωλ/νίας Π. Κορουμπλή μοναδικό βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να το καταψηφίζει). Που σημαίνει ξεπούλημα, φόροι και εισφορές (τα οποία περιγράφονται αναλυτικά εδώ κι εδώ) - Μας "έσωσε" μια φορά το Μνημόνιο, καλά πέρασαν (ορισμένοι) οπότε γιατί να μην το ξανακάνουμε; Τα ερωτήματά μας είναι δύο: Με το Δημόσιο χρέος διαρκώς αυξανόμενο (και με προβλεπόμενη μεγαλύτερη αύξηση ακόμα και μετά την εφαρμογή ενός Μεσοπρόθεσμου κι ενός Μνημονίου - δείτε εδώ γιατί), το επόμενο πακέτο τι μέτρα θα φέρει; Και αλήθεια από του χρόνου (ή το 2013) που δεν θα υπάρχουν ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ και ΕΥΔΑΘ να φέρνουν ζεστό χρήμα στα ταμεία του κράτους από μερίσματα, η τρύπα που θ' αφήσουν στο προϋπολογισμό, πως θα καλυφθεί; (Ξέρουμε όλοι πως - κι άλλα μέτρα!).

Η τακτική που ακολουθούν οι πιστωτές στην χώρα μας είναι παρόμοια μ' αυτήν που ακολουθούν τράπεζες σε ημί-πτωχευμένες επιχειρήσεις: α) Σιγουρεύουν τα λεφτά τους (στην περίπτωση μας με Μνημόνια που μεταφέρουν τη δικαιοδοσία του χρέους στο εξωτερικό αντί στην Ελλάδα), β) παίρνουν ότι μπορούν από τόκους και πανωτόκια από δάνεια που δεν είναι δυνατόν να πληρωθούν (στην περίπτωσή μας με νέα τοκογλυφικά δάνεια 3τούς διάρκειας και μεγάλης αξίας) γ) ξεπουλούν όσο-όσο την περιουσία της, αγοράζοντας την οι ίδιοι ή υμέτεροι έναντι πινακίου φακής (δείτε ταμείο ξεπουλήματος) και μετά την αφήνουν στην μοίρα της να διαλυθεί ή να κλείσει. Μόνο που δυστυχώς γι' αυτούς, είμαστε στο Ευρώ και έτσι, θα πάμε όλοι μαζί παρέα στον πάτο...

Τέλος, για τους όψιμους "επαναστάτες" του ΠΑΣΟΚ όπως τους κυρίους Γιουματζίδη, Ρομπόπουλο (να που τα ονόματα λένε την αλήθεια) και Αθανασιάδη και την κυρία Παπανδρέου τι να πούμε; Τόσες μέρες παρουσιάζονταν σαν "αγωνιστές και ιδεολόγοι", υποτίθεται αντιδρώντας στις ιδιωτικοποιήσεις διαφόρων ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΘ), διαδίδοντας ότι ήταν υπέρμαχοι του "οι ιδέες μου είναι πάνω από την καρέκλα". Τελευταία στιγμή όμως υπέκυψαν και δήλωσαν "ευχαριστημένοι" από τις "διευκρινήσεις", ψηφίζοντας το Μεσοπρόθεσμο, κάνοντας μια τούμπα μεγαλύτερη από αυτές που κάνουν τα "Κολλητήρια" του Θεάτρου Σκιών αφού δεχτούν σφαλιάρα από τον Καραγκιόζη ή τον Πασά (όπου Καραγκιόζης ο Παπανδρέου και Πασάς η τρόικα). Ελπίζουμε να πάρουν αυτό που τους αξίζει στις επόμενες εκλογές - το να είσαι καρεκλοκένταυρος από άποψη το δεχόμαστε (δεν το συμμεριζόμαστε αλλά έχει τη λογική του "γιατί να χάσω τη θέση μου ξέροντας ότι στις εκλογές θα πιάσουμε πάτο;"), αλλά το να παίζουν ορισμένοι αντιμνημονιακό θέατρο τόσες μέρες με σκοπό την προβολή τους είναι άξιο κοροϊδίας και ρίψης στο καλάθο των αχρήστων της ιστορίας.

Με λίγη φαντασία...Βάλτε στη θέση του Βέγγου τον Αθανασιάδη και στη θέση του "ΜΑΠ" τον Πετσάλνικο:



Πάντως να πούμε ότι οι ψηφοφορίες δεν τελείωσαν - αύριο ψηφίζεται επί των άρθρων, πράγμα που θα επιτρέψει στην ΝΔ να επιβραβεύσει την νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ψηφίζοντας άρθρα που την "ικανοποιούν" (βλέπε δημόσια περιουσία), κάνοντας το "χατήρι" στους δανειστές μας για "συναίνεση". (Για τα όσα έγιναν εκτός βουλής δεν θα πούμε τίποτα. Η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τους κουκουλοφόρους τα κατάφεραν και μπράβο τους - κάποιος πρέπει σ' αυτή την χώρα να πετυχαίνει τους στόχους του!).

Όσο για το λόγο του κ. Κουρουμπλή δείτε τον εδώ:



Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Έντονο προβληματισμό εξέφρασε η πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Λούκα Κατσέλη ότι στο Ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας διορίζονται τεχνοκράτες, ενώ θα συμμετέχουν και τρεις από την τρόικα, οι οποίοι, όπως είπε, θα αποκτήσουν πολλές ουσιαστικές αρμοδιότητες για τη διαχείριση του χρέους και δεν αποκλείεται πολύ γρήγορα να υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων. Για «νομικό τραγέλαφο», σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις για την αξιοποίηση της δημόσιας γης, έκανε λόγο ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νάσος Αλευράς, ενώ η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Βάσω Παπανδρέου, σημείωσε δηκτικά: «Η επιτροπή έχει ταλαιπωρηθεί με τα κατεπείγοντα, περιμένουμε και η κυβέρνηση να λειτουργεί ως κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και όχι μόνο να συρρικνώνει τον πολιτικό χρόνο»." Αυτά λέει το ρεπορτάζ από τη συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών της Βουλής που ενέκρινε κατά πλειοψηφία το Μεσοπρόθεσμο. Τις δηλώσεις της έκαναν πρώην ηγετικό στέλεχος της κυβέρνησης, ένα ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και ένα προβεβλημένο στέλεχος του κινήματος...Παρόλα αυτά και οι τρεις το υπερψήφισαν. Στα λόγια επαναστάτες, "τζάμπα μάγκες" που λένε και οι νεοέλληνες...

Και κάτι τελευταίο... Αίσθηση μας προκάλεσε η τηλεοπτική εμφάνιση του καθηγητή Κ. Μπέη στον τηλεοπτικό σταθμό "Κόντρα". Είναι ένας από τους λίγους ακαδημαϊκούς που βγήκαν ανοιχτά ενάντια στο Μνημόνιο και ο λόγος του είναι πάντα σοβαρός και μ' επιχειρήματα. Μίλησε για το πως πολλοί καθηγητές ξεκίνησαν αντι-μνημονιακά πριν ένα περίπου χρόνο στην πρώτη σύναξη ακαδημαϊκών και πως έχουν μείνει πλέον ελάχιστοι (με την μεγάλη πλειοψηφία να υποκύπτει σε πολιτικές πιέσεις), ανέφερε για την απουσία από την προσπάθεια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ("ούτε ένας λέκτορας δεν ήρθε, παρά το ότι η συγκέντρωση έγινε σε αίθουσα της Ακαδημίας 5' λεπτά από την σχολή" είπε χαρακτηριστικά), στιγμάτισε την διαπλοκή κρατικοεπιδοτούμενων ΜΚΟ με τον ακαδημαϊκό χώρο (πράγμα που εξηγεί και τους λόγους της μη μαζικής συμμετοχής ακαδημαϊκών στο κίνημα), ενώ στην ερώτηση γιατί δεν βγαίνει μπροστά στο καινούργιο ξεκίνημα απάντησε: "Εγώ είμαι 76 ετών και ο κ. Κασιμάτης 80. Εμείς μπορούμε να ενημερώσουμε τον κόσμο και να συμμετέχουμε. Αλλά μπροστά πρέπει να βγουν νέοι που έχουν μεγαλύτερες αντοχές". Οι πλειοψηφία όμως των νέων (ακαδημαϊκών και μη) είναι στους καναπέδες, αφού πιστεύουν ότι η κρίσης δεν θα τους ακουμπήσει. Είναι δυστυχώς βαθιά γελασμένοι.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Που θα φτάσει το εξωτερικό χρέος; / "Ίσως πρέπει να πουν όχι οι Έλληνες βουλευτές"

"Συναίνεση (από το λεξικό Τριανταφυλλίδη): Συμφωνία, συγκατάθεση για την εκτέλεση ενός έργου ή την τέλεση μιας πράξης." Συμπερασματικά αυτό που επιτακτικά ζητάει η κυβέρνηση (ενώ έχει υπογράψει Μνημόνια κι έχει κάνει συμφωνίες) είναι εκ των υστέρων συνενοχή...

Ως ελάχιστη συνεισφορά στη συζήτηση που γίνεται για την ανάγκη του Μεσοπρόθεσμου, το κυρίως κομμάτι της σημερινής μας ανάρτησης προέρχεται από την εφημερίδα "Παρόν" και είναι σχετικό με το εξωτερικό χρέος, γραμμένο από τον Θ. Διζέλο. Παρουσιάζει συνοπτικά τη σημερινή κατάσταση και θέτει εύλογα ερωτήματα για το μέλλον - ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και για τους ίδιους τους συντάκτες του Μεσοπρόθεσμου, αυτό δεν αποτρέπει τη χρεοκοπία, αφού παραδέχονται ότι το χρέος θα μείνει τελικά σταθερό, πάνω από τα 350 δισ. ευρώ, και οι τόκοι θα αυξηθούν κατά 37%! Άραγε τότε τι θα κάνουμε, που δεν θα έχουμε τίποτε άλλο να πουλήσουμε και ο μέσος Έλληνας θα είναι οικονομικά στραγγαλισμένος;

"Το θέμα που θα πρέπει να μας απασχολεί και να μας προβληματίζει είναι η ραγδαία άνοδος του συνολικού εξωτερικού χρέους της χώρας μας. Όπως γράψαμε και την προηγούμενη Κυριακή, στο τέλος Μαρτίου 2011 το χρέος του Δημοσίου είχε φτάσει στα 354,5 δισ. ευρώ, ή στο 153% του ΑΕΠ.

Εάν σʼ αυτό προσθέσουμε και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών, που έχει ήδη διαμορφωθεί στα 86 δισ., και το εξωτερικό χρέος των ΔΕΚΟ, επίσης και τα ελλείμματα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, τότε εύκολα μπορεί να κατανοήσει ο κάθε Έλληνας ότι το συνολικό χρέος της χώρας μας προσεγγίζει τα 500 δισ. ευρώ. Ετοιμαζόμαστε τώρα να υποδεχτούμε και το νέο χρέος που δίδεται από την «τρόικα», στο πλαίσιο τάχα της στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Και μαζί με το νέο χρέος πάνε πακέτο και τα σκληρά μέτρα λιτότητας που θα συνοδεύουν τον νέο δανεισμό.

Ο ρυθμός ανόδου του δημοσίου χρέους είναι τέτοιος, που για πρώτη φορά εμφανίζεται στη χώρα μας. Ακόμη και την περίοδο που το κράτος δημιουργούσε τις δικές του επιχειρήσεις για να αυξάνει τις κρατικές παροχές προς τον λαό, την περίοδο δηλαδή εκείνη που είχε κατηγορηθεί η κυβέρνηση για «σοσιαλμανία», δεν είχαμε τόσο υψηλό ρυθμό αύξησης του χρέους. Ας μας πει ο κ. Παπακωνσταντίνου ποια περίοδο το χρέος του Δημοσίου είχε φτάσει στο 153% του ΑΕΠ, όπως επί των ημερών των δικών του, και με τάση συνεχούς ανόδου.

Όλη αυτήν την περίοδο, η ελληνική κυβέρνηση και τα φερέφωνά της μας παραμυθιάζανε ότι τάχα διεξάγονταν σκληρές διαπραγματεύσεις για τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν. Και τώρα που δημοσιοποιήθηκαν τα μέτρα όλοι διαπιστώνουμε ότι είναι σκληρότερα από τα αναμενόμενα από την κυβέρνηση. Ας μας πουν οι κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου σε ποιο σημείο η «τρόικα» υποχώρησε συνεπεία των διαπραγματεύσεων. Το κύριο αίτημά της ήταν οι αποκρατικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΚΟ και δημοσίων ακινήτων). Οι ευγενικές, δηλαδή άτολμες, ελληνικές αντιρρήσεις αφορούσαν βασικά δύο θέματα που είχε θέσει η «τρόικα» ως στόχους των επιδιώξεών της: α) την κηδεμονία της ελληνικής οικονομίας και β) τις άμεσες και ευρύτατες αποκρατικοποιήσεις. Ξέρουν ότι αυτή την περίοδο οι τιμές όλων των περιουσιακών στοιχείων είναι πεσμένες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Γιʼ αυτό και ελάχιστες επιχειρήσεις εξαγοράζονται ή συγχωνεύονται. Η «τρόικα» ουσιαστικά επιδιώκει η δημόσια περιουσία να πωληθεί σύντομα όσο όσο. Δηλαδή, επιδιώκει τον πλειστηριασμό των δημοσίων περιουσιακών στοιχείων σε τιμές πτωχευτικής περιουσίας, για να ικανοποιηθούν ορισμένοι μεγαλοεπενδυτές, που ασφαλώς είναι και κερδοσκόποι. Η κυβέρνηση, αφοπλισμένη και χωρίς διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα, ενέδωσε στις απαιτήσεις αυτές. Ήδη με το δεύτερο Μνημόνιο προβλέπεται η εγκατάσταση σε κάθε υπουργείο ενός επιτρόπου της «τρόικας» και η ίδρυση ανεξάρτητου οργανισμού που θα διαχειρίζεται τις αποκρατικοποιήσεις και θα διευθύνεται από ξένους εκπροσώπους της ΕΕ και της ΕΚΤ. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί βάναυσο περιορισμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και θέτει την κυβέρνηση εκτός εξουσίας. Κι όμως δεν βρέθηκε κανείς υπουργός να διαφωνήσει και να παραιτηθεί. Και οι 16 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έστειλαν τη γνωστή επιστολή στον πρωθυπουργό και ζητούν διευκρινίσεις για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το Μνημόνιο ΙΙ στο τέλος θα ενδώσουν στις πιέσεις και εν ονόματι της κομματικής πειθαρχίας θα ψηφίσουν αυτά που θα επιθυμεί η κυβέρνηση. Η συμπεριφορά των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος προδίδει την προσήλωσή τους όχι στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του ελληνικού λαού, αλλά στη διατήρηση των βουλευτικών πλεονεκτημάτων τους. Τρέμουν μπροστά στη σκέψη ότι θα χάσουν τις πλούσιες απολαβές τους. Έτσι, ο ελληνικός λαός παίζει αυτήν τη στιγμή τον ρόλο της Ιφιγένειας στη σύγχρονη εκδοχή του. Θυσιάζεται ο ελληνικός λαός από μια κατοχική και άβουλη κυβέρνηση για να ικανοποιηθούν οι πιστωτές μας και να μην καταρρεύσει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα (ευρώ).

Επανερχόμαστε στο θέμα του δημοσίου χρέους, που προκαλεί μεγάλη ανησυχία η συνεχής ανοδική πορεία του, χωρίς να παρουσιάζει καμία τάση κάμψης. Και όσο θα διαρκεί η ύφεση και το ΑΕΠ θα μειώνεται, τόσο τα φορολογικά έσοδα του κράτους θα λιγοστεύουν και οι δανειακές μας ανάγκες θα αυξάνονται κατακόρυφα. Και επειδή ο κ. Παπακωνσταντίνου «σκαμπάζει» από οικονομικά, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος στη Βουλή, φρόντισε να πάρουμε και δεύτερο δάνειο από την «τρόικα», με την αιτιολογία να καλυφθούν και οι δανειακές ανάγκες μέχρι το 2015, χωρίς να ξέρουμε εάν θα υπάρξουν πράγματι και πόσες ανάγκες μέχρι τότε. Γιατί αυτός ο υπερβολικός δανεισμός της χώρας μας; Αφού, σύμφωνα με αυτά που ζούμε, τώρα έχουμε συνεχή μείωση των δαπανών για συντάξεις και μισθούς, τις τάχα εξοικονομήσεις δαπανών που πέτυχε ο κ. Λοβέρδος στον τομέα της Υγείας, τον περιορισμό στις επιχορηγήσεις κ.λπ. Όλα αυτά έπρεπε να είχαν φέρει περιορισμό στις δανειακές ανάγκες. Αντίθετα, η κυβέρνηση μέσα σε διάστημα 17 μηνών (Νοέμβριος 2009 - Μάρτιος 2011) δανείστηκε 64,5 δισ. ευρώ, δηλαδή 3,7 δισ. μηνιαίως. Όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου Κ. Καραμανλή, παρουσιάζουν αύξηση χρέους 1,7 δισ. μηνιαίως. Παρά τις οικονομίες λοιπόν και τις περικοπές παρουσιάζουμε αύξηση του δημοσίου χρέους. Κάπου λοιπόν υπάρχει κραιπάλη δημοσίων δαπανών. Αλλά το πλέον ανησυχητικό είναι η προθυμία της «τρόικας» να μας χορηγήσει κι άλλο δάνειο, και ποιος ξέρει και πόσα άλλα. Την απάντηση θα πρέπει να τη βρούμε σε συνδυασμό με τη λαχτάρα των αξιωματούχων της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ για τις αποκρατικοποιήσεις, που θα θέσουν υπό κηδεμονία την ελληνική οικονομία. Ναι, την «τρόικα» τη συμφέρει να βουλιάξει η Ελλάδα μέσα στα χρέη, για να εκποιηθεί ολόκληρη και σε τιμή ευκαιρίας! Γιατί έτσι θα βρουν κερδοφόρα τοποθέτηση τα πλεονάζοντα κεφάλαια των ισχυρών κρατών της Ευρωζώνης και γενικά όσων διαθέτουν μεγάλη κεφαλαιακή επιφάνεια. Για παράδειγμα, αναφέρουμε ότι η εφημερίδα των Σκοπίων «Nova Macedonia» (όπως ανέφερε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος) καλεί τους απανταχού πλούσιους Σκοπιανούς να συνενώσουν τα κεφάλαιά τους για να μπορέσουν να αγοράσουν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που βγαίνει στο σφυρί μαζί με το λιμάνι του Πειραιά. Η κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι ορισμένες δομές και ΔΕΚΟ είναι στρατηγικής σημασίας και απαραίτητες για την προάσπιση της ανεξαρτησίας της χώρας. Τέτοιες δομές είναι τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Και στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ είναι ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ. Όταν όλα αυτά πουληθούν, η άμυνα της Ελλάδος σε δύσκολες περιπτώσεις θα είναι εντελώς διάτρητη. Παράδειγμα, ο ρόλος που έπαιξε τον Ιούλιο του 1974 κατά την επίθεση των Τούρκων εναντίον της Κύπρου η αμερικανική βάση τηλεπικοινωνιών της Ν. Μάκρης. Και δυστυχώς στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων ο κ. Σαμαράς δήλωσε ότι συμφωνεί με τις απαιτήσεις της «τρόικας» γιατί η Ελλάδα σέβεται την υπογραφή της.

Για να συγκεντρωθούν τα 50 δισ. ευρώ, πρέπει να έχουν υπόψη τους και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση ότι δεδομένης της σημερινής οικονομικής συγκυρίας πρέπει να πουληθεί ολόκληρη η Ελλάδα και ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της στα σκλαβοπάζαρα. Και όπως μας διδάσκει και η προηγούμενη εμπειρία, και η δημόσια περιουσία θα κατασπαταληθεί και το χρέος δεν θα μειωθεί. Και κάθε φορά που θα υπάρχει υστέρηση και δεν θα επιτυγχάνονται οι στόχοι της «τρόικας», όλο και περισσότερα θα ζητάνε οι ξένοι να βγαίνουν στο σφυρί. Επικίνδυνη κερκόπορτα άνοιξε η κυβέρνηση, ίσως χωρίς να το αντιληφθεί!

Και επανερχόμαστε στο θέμα της διαμόρφωσης του συνολικού εξωτερικού χρέους της Ελλάδος. Αυτήν τη στιγμή, όπως είπαμε και προηγουμένως, το εξωτερικό χρέος του Δημοσίου, των τραπεζών και των επιχειρήσεων φτάνει τα 500 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τους ρυθμούς αύξησης του χρέους, που είναι πρωτοφανείς για την Ελλάδα, μέχρι το τέλος του 2015 το συνολικό εξωτερικό χρέος μας θα προσεγγίζει το 1 τρισ. ευρώ! Και όταν θα δημιουργηθεί μια τέτοια κατάσταση, τότε το εξωτερικό χρέος της χώρας μας δεν θα είναι πλέον διαχειρίσιμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία μας γενικότερα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που αναγκάζουν πολλούς αξιωματούχους της ΕΕ και διεθνούς φήμης οικονομολόγους να ισχυρίζονται ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για την πλήρη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, συμπεριλαμβανομένου και του «κουρέματος». Αν δεν ληφθούν λοιπόν μέτρα που να οδηγούν στη μείωση των δανειακών μας αναγκών, θα είναι τόσο υψηλές οι υποχρεώσεις μας σε τόκους και χρεολύσια ώστε δεν θα μπορούμε να εξυπηρετήσουμε ένα τόσο υψηλό χρέος. Και τότε όλη η Ελλάδα θα πουληθεί, και μάλιστα πολύ φτηνά. Αυτό άλλωστε γράφει και η γνωστή αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal» (στο φύλλο της Τρίτης 7/6/2011) σε άρθρο της με τον τίτλο «Η Ελλάδα πουλιέται φθηνά και η Γερμανία αγοράζει». Και ως παράδειγμα αναφέρει την προ ημερών πώληση του 10% του ΟΤΕ για 400 εκατ. ευρώ. Ενώ πριν από 3 χρόνια η Deutsche Telekom προκειμένου να αγοράσει το 30% του ΟΤΕ ΠΛΗΡΩΣΕ 4 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι το 10% με την τιμή εκείνης της εποχής αποτιμάται στο ποσόν του 1,33 δισ. ευρώ. Τι θα έχει άραγε να μας πει για την πώληση αυτή ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Σαμαράς, που υποστηρίζει τις αθρόες αποκρατικοποιήσεις;"

Είδηση 2η: Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο δημοσίευσαν οι Financial Times, με την Ελλάδα ως κυρίως θέμα, για πολλοστή φορά. Εξηγεί γιατί είναι λάθος η πολιτική πίεσης που ασκείτε στην Ελλάδα για νέα μέτρα (χαρακτηρίζονται μάλιστα ως "οικονομικός βανδαλισμός"), γιατί αυτά θ' αποτύχουν όπως και τα προηγούμενα και κυρίως γιατί η εμμονή τους κάνει κακό στην χώρα όχι μόνο οικονομικά και πολιτικά. Καταλήγει ότι οι βουλευτές μας, ίσως θα πρέπει να πουν όχι στο Μεσοπρόθεσμο - αφού η αλλαγή πολιτικής είναι η μόνη λύση:


Και κάτι τελευταίο... Ο Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζει τις περιοδείες ανά την Ελλάδα, ξεσηκώνοντας τον κόσμο. Η "Σπίθα" φαίνεται να έχει ανάψει για τα καλά, έχοντας κατά τη γνώμη μας θέσει που απειχούν τα όσα πιστεύει η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων (αξίζει να διαβάσετε την διακήρυξή της εδώ). Στην Νάουσα που βρέθηκε πρόσφατα, είπε μια ακόμα μεγάλη αλήθεια: "κατάντησαν την Ελλάδα "Φιλιππινέζα" της τρόικας και του ΔΝΤ"...Και που είσαι ακόμα Μίκη...Και που είσαι ακόμα...

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Μεσοπρόθεσμο και δημόσια περιουσία / Επιτάξεις περιουσιών για χρήση της αμερικάνικης βάσης στην Σούδα





Είδηση: Μεταξύ των άλλων το Μεσοπρόθεσμο περιλαμβάνει και διατάξεις για την δημόσια περιουσία. Πιο συγκεκριμένα ανακοινώνει:
-Τη σύσταση του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση ακινήτων)
-Τη θέσπιση της «ωρίμανσης» και της «επενδυτικής ταυτότητας» των ακινήτων του Δημοσίου και τον θεσμό της «επιφάνειας».

Το πρώτο κεφάλαιο του εφαρμοστικού νόμου περιλαμβάνει το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας που θα αποτελείται από 5μελές (διοικητικό) συμβούλιο και θα ενημερώνει διαρκώς την Βουλή. Θα είναι Ανώνυμη Εταιρεία που θα ανήκει 100% στο Ελληνικό Δημόσιο. Θα διοικείται από πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο που θα οριστεί μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής των ΔΕΚΟ της Βουλής. Το νέο Ταμείο θα επιβλέπουν δύο παρατηρητές από την πλευρά των δανειστών, ένας από τα κράτη της Ευρωζώνης και ένας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το Ταμείο θα έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και η διάρκειά του θα είναι 6 έτη. Το μετοχικό του κεφάλαιο είναι 30.000.000 ευρώ και θα καταβληθεί σε 3 ισόποσες δόσεις, εκ των οποίων η πρώτη έναν μήνα μετά την έναρξη ισχύος του νόμου. Οι μετοχές του Ταμείου είναι αμεταβίβαστες.

Θα του μεταβιβαστούν χωρίς αντάλλαγμα και κατά πλήρη κυριότητα ακίνητα, αξίες, δικαιώματα κ.λπ. που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων καθώς και άλλα περιουσιακά στοιχεία, αν η ίδια το αποφασίσει στη συνέχεια. Η διυπουργική «απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών». Ο,τι μεταβιβαστεί ή παραχωρηθεί δεν μπορεί να «αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ' οιονδήποτε τρόπο». Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων με απόφαση του υπουργού Οικονομικών κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα και η δαπάνη βαρύνει το Δημόσιο (με τι λεφτά;;;). Δεν προσμετράται προσαύξηση που οφείλεται στην πολεοδομική ωρίμανση του έργου.

Η εταιρεία θα αναλάβει να σχεδιάσει, να υλοποιήσει και να ολοκληρώσει άμεσα το διευρυμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα. Στόχος είναι μέσα στο 2011 να εισπραχθούν 5 δισ. εύρω, το 2012 10 δισ. ευρώ και περίπου άλλα 10 δισ. ευρώ μέσα στο 2013. Στο Διοικητικό Συμβούλιο του νέου φορέα, που θα ασκεί επαγγελματική και ανεξάρτητη διαχείριση, θα μετέχουν αποκλειστικά τεχνοκράτες, με εμπειρία στις μετοχοποιήσεις και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση θα αναθέτει στο Ταμείο κάποιο έργο οι αποφάσεις θα θεωρούνται οριστικές και θα προχωρούν ανεξάρτητα από τους πολιτικούς χειρισμούς.

Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο όπως πώληση, παραχώρηση, τιτλοποίηση απαιτήσεων κτλ. Επίσης, στο κεφάλαιο Β΄ του εφαρμοστικού νόμου περιλαμβάνονται διατάξεις για την «πολεοδομική ωρίμανση και επενδυτική ταυτότητα δημοσίων ακτινήτων για την αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας του κράτους». Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται η απευθείας παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι 50 χρόνια.

Οι πρώτες λίστες των ακινήτων μπορούν να βρεθούν εδώ. Σ' αυτά πρέπει να προστεθούν 39 χώροι γραφείων σε μεγάλες πόλεις που θεωρούνται "άμεσα αξιοποιήσιμα" και θα συνθέσουν ειδικό χαρτοφυλάκιο. Το Δημόσιο θα διαθέσει χρεόγραφα έναντι των ακινήτων αυτών σε ιδιώτες με τη μέθοδο της πώλησης και επαναμίσθωσης των ακινήτων (sale & leaseback). Επίσης περιλαμβάνονται τουλάχιστον 18 ακίνητα από το σύνολο του χαρτοφυλακίου της ΓΑΙΟΣΕ (θυγατρικής του ΟΣΕ) που θεωρητικά έχουν σημαντική προοπτική αξιοποίησης. Ένα σχετικό άρθρο που αποτελεί αντιγραφή του δελτίου τύπου του Υπουργείου Οικονομικών και περιλαμβάνει τις δύο τελευταίες κατηγορίες ακινήτων μπορείτε να δείτε εδώ.

Σχόλιο: Περίπου 7 στους 10 Έλληνες θεωρούν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δε λειτουργεί με βάση το συμφέρον της Ελλάδας, ενώ ανάλογο ποσοστό θεωρεί ότι δεν κυβερνάει. Είναι δυνατόν να πιστέψει κάτι διαφορετικό ο κόσμος όταν μετά την αρχική πομπώδη αντίδραση για το επικείμενο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τις υποσχέσεις για "νόμο" που θ' απαγορεύσει την πώληση δημόσιας περιουσίας (θυμηθείτε εδώ), φτάσαμε στο ταμείο για την "αξιοποίησή" της το οποίο μπορεί μεν να μην έχει έδρα το εξωτερικό όπως είχε διαρρεύσει αρχικά, αλλά έχει "παρατηρητές" (επι πληρωμή φυσικά - για να μην ξεχνιόμαστε) από τους δανειστές για να μην τυχόν και αρχίσουν οι καθυστερήσεις; Δυστυχώς η παρουσία παρατηρητών, μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, στα χρόνια των Βαυαρών αντιβασιλέων, των Ρωμαίων επικυρίαρχων στις δήθεν ελεύθερες ελληνικές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας και του "αρχιστράτηγου" Σκόμπι στα χρόνια του εμφυλίου. (Σημείωση: Aυτό το τονίζουμε ως αντεπιχείρημα για την "ανυπαρξία ιστορικής συνέχειας" που υποστηρίζουν ορισμένοι ανθελληνικοί κύκλοι. Κανείς άλλος λαός δε θα είχε κάνει τόσες φορές το ίδιο λάθος. Μόνο εμείς και μπράβο μας).

Για το αν είναι "καλή" η αξιοποίηση ή όχι το έχουμε σχολιάσει στο παρελθόν. Γενικά πάντως πιστεύουμε ότι ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών και των παραλιών είναι κάτι που πρέπει να επιφυλαχθεί πάση θυσία, αφού πάλι ακουμπά το ευαίσθητο θέμα της ποιότητας ζωής. Είναι κοινωνικά άδικο, να πωλούνται παραλίες ή να ενοικιάζονται μακρόχρονα σε ιδιώτες (που είτε θα τις "κλείσουν" είτε θα ζητήσουν ακριβό αντίτιμο), μιας και αυτό μακροπρόθεσμα θα αποκλείσει τους μη έχοντες, πράγμα που σίγουρα μόνο ως αρνητικό μπορεί να χαρακτηριστεί.

Κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας. Αλλά η αξιοποίηση δεν πρέπει να συνάγεται του ξεπουλήματος ή στο να ξεχνά το κράτος τη συμβατική (και συναγματική) του υποχρέωση να παρέχει στους πολίτες ένα περιβάλλον στο οποίο θα διασφαλίζεται η ψυχική και σωματική τους υγεία και στο οποίο θα παρέχονται οι συνθήκες για πρόοδο και ευημερία. Και το τελευταίο δεν μπορεί να μετράτε με χρήματα και λογιστικούς υπολογισμούς. Απο κει και πέρα:

Ερωτηματικά προκαλεί και για τις μέθοδους που θα χρησιμοποιηθούν για την "αξιοποίηση" της περιουσίας. Καταρχήν το "sale and leaseback" (πώληση και ενοικίαση) είναι μια μέθοδος που μπορεί μεν να φέρει στα ταμεία του κράτους "ζεστό" χρήμα (μικρό αριθμητικά πάντως δεδομένου του ιστορικού χαμηλού στις τιμές στην αγορά ακινήτων) αλλά θα φορτώσει τον κρατικό προϋπολογισμό με ενοίκια εφ' όρου ζωής, τα οποία φυσικά θα επαναπροσαρμόζονται και θ' αυξάνονται, επιστρέφοντας ουσιαστικά το ποσό της επένδυσης στους νέους ιδιοκτήτες σε μικρό χρονικό διάστημα. Υποθέτουμε το κενό που θα δημιουργηθεί τότε στο προϋπολογισμό θα καλυφθεί με τον προσφιλή τρόπο του δανείου. Η άποψη μας είναι ότι η πώληση κτιρίων δημοσίων υπηρεσιών θα μπορούσε να γίνει δεκτή, αν υπήρχε σχέδιο μεταφοράς των υπηρεσιών σε άλλα δημόσια κτίρια τα οποία θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους και αν οι συνθήκες το ευνοούσαν. Αυτό δε συμβαίνει στην παρούσα φάση.

Κατά δεύτερον έχουμε το θεσμό της επιφάνειας, που αποτελεί ακόμα ένα είδος συγκαλυμένης πώλησης όπως φαίνεται εδώ: Η περιουσία ουσιαστικά περνάει στα χέρια των επενδυτών, απλά το κράτος θα δύναται να εισπράξει ξανά ένα ποσό μετά από 40-50 ή 90 χρόνια (αν και ο "επενδυτής" προφανώς θα έχει τη δυνατότητα ν' αγοράσει την έκταση καταβάλλοντας ένα μεγαλύτερο ποσό μετά από κάποια χρόνια).

Tέλος έχουμε το θέμα του περιβάλλοντος. Η χώρα μας αντί να μάθει από τα λάθη των άλλων (βλέπε Ισπανία και Πορτογαλία) ακολουθεί το ίδιο ακριβώς μοντέλο - της απόλυτης τσιμεντοποίησης, ως μέσο ανάπτυξης όπως αναλύεται εδώ. Οι επιπτώσεις που θα έχει αυτό στο περιβάλλον είναι τεράστιες, και αυτό δεν το υποστηρίζουν μόνο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά μέχρι πρόσφατα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που ως αξιωματική αντιπολίτευση είχε ξιφουλκήσει ενάντια στους νόμους που το ίδιο προωθεί σήμερα (σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ). Η δε παραχώρηση του αιγιαλού σε ιδιώτες εγείρει ερωτήματα ως προς την συνταγματικότητά του μέτρου, αφού με βάση αυτό η νομή και διαχείρηση του είναι αποκλειστικό προνόμιο του κράτους. Αυτό το γνωρίζει ο κύριος Βενιζέλος και ο κύριος Παπανδρέου, που εξάλλου είχαν πρωτοστατήσει στο θέμα της πρόσβασης στην παραλία του Ελληνικού στο πρόσφατο παρελθόν. Αντί λοιπόν να υπάρχει προστασία του περιβάλλοντος, έχουμε την εισαγωγή fast-track νόμων που καταργούν κάθε έννοια περιβαλλοντικών μελετών, εισάγουν την έννοια του "μεγάλου ιδιωτικού συμφέροντος" για απαλλοτριώσεις περιουσιών υπέρ ιδιωτών και παρακάμπτουν τη βουλή προς όφελος των επενδυτών.

Δυστυχώς πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό είναι μόνο αρχή. Στο νέο Μνημόνιο η δημόσια περιουσία θα είναι και τυπικά σε υποθήκη (λεπτομέρειες εδώ) - όχι με τις γενικές προβλέψεις που είχε το 1ο. Έτσι αν στερέψει η κάνουλα των φορολογικών εσόδων, θ' αρχίσει η μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων - και τότε θα υπάρξουν μεγάλα δράματα.

(Για το θέμα του Ελληνικού και της "αξιοποίησής" του, διαβάστε εδώ τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις και συμπεράνετε αν μπορεί να δοθεί σε ιδιώτες ή όχι μόνοι σας).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Την επίταξη πέντε εκτάσεων με συνολικό εμβαδό περίπου 28 στρέμματα και για την ακρίβεια 27.835 τ.μ., στο Ακρωτήρι Χανίων για την κατασκευή νέου αγωγού καυσίμων που θα εξυπηρετεί την αμερικανική βάση της Σούδας αλλά και τις ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, προχωρά το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Το περίεργο της υπόθεσης πάντως είναι άλλο - όπως ανέφερε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων ο δήμαρχος Χανίων, κ. Σκουλάκης "οι εκτάσεις οι οποίες επιτάσσονται και οι οποίες θα δεσμευτούν προσωρινά για να απαλλοτριωθούν στη συνέχεια είναι τρεις ιδιοκτησίες ιδιωτών», μία ιδιοκτησία της Μονής Γουβερνέτου, αλλά και «18.776 τ.μ. που σύμφωνα με τον χάρτη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι δημόσιο». Για να συμπληρώσει: «Επειδή εμένα με καλούνε να υπογράψω για λογαριασμό του δημοσίου, έχω ήδη στείλει επιστολή στον υπουργό και διαφωνώ με τον χαρακτηρισμό των 18.776 τ.μ. ως εκτάσεων του δημοσίου και αναφέρομαι στον επισυναπτόμενο χάρτη, ο οποίος χαρακτηρίζει αυτές τις εκτάσεις δημοτικές. Τους ειδοποίησα και τηλεφωνικά ότι εγώ δεν πρόκειται να εκχωρήσω την υπογραφή μου για μία ιδιοκτησία, που φέρεται ως δημόσια, αλλά είναι του Δήμου. Και ενημέρωσα τους φερόμενους ιδιοκτήτες, είναι τέσσερις, δεν ήξεραν το θέμα. Τους έστειλα τον πίνακα, τους έστειλα την επιστολή». Εν κρυπτώ δηλαδή και αμφισβητούμενες - αλλά τι να κάνει η κυβέρνηση; Τόση "υποστήριξη" πήρε από τον Ομπάμα, πρέπει να ξεπληρώσει τις χάρες.

Και κάτι τελευταίο... Ειπώθηκε πρόσφατα στην Βουλή σαν απάντηση στο "μαζί τα φάγαμε" του κυρίου Πάγκαλου, από την κυρία Παπαρήγα. Ο λαός, από τη μεταπολίτευση και δώθε έχει πληρώσει 613 δισεκατομμύρια σε φόρους, εισφορές κ.λπ. στο αδηφάγο κράτος. Να τα λένε όλοι αυτά. Για να ξέρουμε τι μας γίνεται...

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Αλλαγές στο Μεσοπρόθεσμο - Μείωση του αφορολογήτου και τέλος για τους ελεύθερους επαγγελματίες / "Λάθος τα Μνημόνια" κατά τον ΟΗΕ

Ανακοινώθηκε από τον υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο σειρά αλλαγών στο πρόσφατα κατατεθέν Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Πιο συγκεκριμένα παρουσίασε:

1. Την επιβολή ελάχιστου τέλους άσκησης επιτηδεύματος ή ελεύθερου επαγγέλματος το οποίο θα ανέρχεται σε 300 ευρώ το χρόνο μεσοσταθμικά, μη συμψηφιζόμενο με τη φορολογική υποχρέωση, θα επιβάλλεται δε μετά τα πέντε χρόνια άσκησης επαγγέλματος.
2. Τη μείωση του αφορολόγητου στα 8.000 ευρώ (από 12.000 που είναι σήμερα) και την επιβολή φόρου 10% στα εισοδήματα από 8.000 - 12.000 ευρώ. Από το φόρο του 10% θα εξαιρούνται οι νέοι έως 30 ετών, οι συνταξιούχοι άνω των 65 με ετήσιο εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ και όλα τα άτομα με αναπηρία.
3. Την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα, το ποσοστό της οποίας κυμαίνεται από 1% έως 5%. Η κλιμάκωση της εισφοράς θα είναι η εξής:
1% για εισοδήματα από 12.000 έως 20.000 ευρώ
2% για εισοδήματα από 20.001 έως 50.000
3% για εισοδήματα από 50.001 έως 100.000
4% για εισοδήματα από 100.001 και πάνω
5% για τα εισοδήματα των βουλευτών, των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης και των μετακλητών στελεχών του δημοσίου.
Για την έκτακτη εισφορά διευκρινήσθηκε επιπροσθέτως πως όσοι έχουν εισοδήματα κοντά στην αλλαγή των συντελεστών, 20.000, 50.000 ή 100.000 ευρώ θα φορολογούνται με την χαμηλότερη κλίμακα εφόσον το καθαρό τους εισόδημα μετά την αφαίρεση της εισφοράς είναι χαμηλότερο από το όριο της κλίμακας. Π.χ. όποιος έχει εισόδημα ακριβώς 20.001 ευρώ, εάν πήγαινε με το 2% θα είχε εισόδημα 19.600 οπότε θα πάει με το 1% του προηγούμενου ορίου.
4. Εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης για τις επιχειρήσεις.
5. Αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης που θα πωλείται από τον Οκτώβριο και η οποία θα οδηγήσει σε αύξηση της λιανικής τιμής 6 λεπτά το λίτρο.
Ο υπουργός διευκρίνισε ότι εντός της θητείας αυτής της κυβέρνησης θα οριστικοποιηθεί ο μηχανισμός επιστροφής του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης σε περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες και σε άτομα με χαμηλά εισοδήματα. Αυτός ο μηχανισμός θα επιτρέψει την εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης, o οποίος θα οδηγήσει σε νέα αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης και ο οποίο θ' αφήνει στο έρμαιο του χειμώνα τις περιοχές που θα μένουν "εκτός" ειδικών ρυθμίσεων. Παράλληλα, θα γίνει εξίσωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτού της κίνησης για τα ακίνητα που είναι επαγγελματική στέγη. Η επιβάρυνση εκτιμάται στα 400 ευρώ ανά 1.000 λίτρα.
6. Μείωση του αφορολόγητου ορίου για το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας στα 200.000 ευρώ από 400.000 ευρώ σήμερα.

Όσο αφορά την έκτακτη εισφορά, o φορολογούμενος που δηλώνει εισόδημα 12.000 ευρώ θα κληθεί να πληρώσει εισφορά αλληλεγγύης που θα ανέλθει στα 120 ευρώ. Η εισφορά αυτή θα ανέλθει σε 200 ευρώ για δηλωθέν εισόδημα 20.000 ευρώ, ενώ αν το εισόδημα του φορολογούμενου είναι 50.000 ευρώ η εισφορά αλληλεγγύης θα διαμορφωθεί σε 1.000 ευρώ.

Έτσι για φορολογούμενους που δηλώνουν ετήσιο εισόδημα 100.000 ευρώ η εισφορά αλληλεγγύης θα ανέλθει σε 3.000 ευρώ, ενώ για εισοδήματα από 100.000 ευρώ και πάνω η εισφορά θα υπολογίζεται με 4%. Δηλαδή για εισόδημα 200.000 ευρώ η έκτακτη εισφορά θα είναι 8.000 ευρώ. Επίσης οι φορολογούμενοι, στην παραπάνω επιβάρυνση θα πρέπει να προσθέσουν και την επιβολή φόρου 10% στο τμήμα του εισοδήματος από 8.000 ευρώ έως 12.000 ευρώ που ισοδυναμεί με μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 8.000 ευρώ.
Εξαιρούνται, όπως είπε ο κ.Βενιζέλος, οι νέοι έως 30 ετών, οι συνταξιούχοι άνω των 65 ετών με εισόδημα έως 12.000 ευρώ και όλα τα άτομα με αναπηρία.

Σχόλιο: "Ευτυχώς που ήρθε ο Βαγγέλης ο διαπραγμευτής και ανάσαναν οι Έλληνες..." θα μπορούσε να είναι ο ειρωνικός τίτλος των αυριανών εφημερίδων. Και να λοιπόν που δυστυχώς, επιβεβαιωθήκαμε όσο αφορά το αποτέλεσμα που θα είχε ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Οι μειώσεις στις συντάξεις και οι νέες εισφορές παραμένουν (διαβάστε αναλυτικά εδώ), τα επαγγελματικά αντικειμενικά κριτήρια το ίδιο, όπως επίσης και οι λοιπές καινούργιες εισφορές που είχαν ανακοινωθεί με την κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου (και τις οποίες μπορείτε να δείτε εδώ). Η μικρή αλλαγή-αφαίρεση του τέλους ακίνητης περιουσίας (που αλληλοκαλυπτόταν από το ΦΜΑΠ που πλέον πιάνει στις δαγκάνες της εφορίας σχεδόν κάθε μέση ελληνική οικογένεια), έφερε τη "σφαλιάρα" της αναδρομικής μείωσης του αφορολογήτου κατά 4000 ευρώ που διευρύνει τη φορολογική βάση προς τα κάτω - ουσιαστικά σπρώχνοντας προς την ανέχεια εκείνο ακριβώς το κομμάτι του πληθυσμού που έχει ανάγκη να υποστηριχθεί. Για τον κεφαλικό φόρο της έκτακτης εισφοράς, για το μέτρο της "επιφάνειας" και για τις αλλαγές στο καθεστώς απασχόλησης των δημοσίων υπαλλήλων δεν θα πούμε κάτι, αφού έχουμε αναφερθεί εκτενώς στο παρελθόν. Επίσης όσο αφορά την απόφαση της Ε.Ε. για νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας θα πούμε μόνο τούτο: H χώρα θα υποθηκευτεί επισήμως ολόκληρη και τα "μέτρα πέρα από κάθε φαντασία" που προανήγγειλε ο κ. Γιούγκερ θα είναι γεγονός.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σε πλήρη αντιπαράθεση με όσα υποστηρίζουν και επιβάλλουν το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας στη χώρα μας και τις υπόλοιπες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, ο ΟΗΕ υποστηρίζει στην ετήσια έκθεσή του για την παγκόσμια κοινωνική κατάσταση, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα, ότι: «Τα μέτρα λιτότητας που λαμβάνουν κάποιες χώρες, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το μεγάλο δημόσιο χρέος τους, όχι μόνο απειλούν την απασχόληση στο δημόσιο τομέα και τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά καθιστούν και την οικονομική τους ανάκαμψη αβέβαιη». Η έκθεση, που συντάχθηκε από το τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, καλεί μάλιστα τις κυβερνήσεις «να αντιδράσουν με σύνεση στις πιέσεις που δέχονται υπέρ της δημοσιονομικής σταθεροποίησης και υιοθέτησης μέτρων λιτότητας, αν δεν θέλουν να ρισκάρουν με μια αναστολή της ανάκαμψης της οικονομίας τους».

Τονίζει ακόμη ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τις αναπτυγμένες οικονομίες, αλλά και κάποιες από τις αναπτυσσόμενες που έχουν δεθεί με προγράμματα του ΔΝΤ και δέχονται και αυτές πιέσεις για μείωση των δημοσίων δαπανών τους και εφαρμογή μέτρων λιτότητας. Παράλληλα, δεν διστάζει να τα βάλει με τους περιβόητους όρους (conditions) που το ΔΝΤ και οι υπόλοιποι διεθνείς οργανισμοί επιβάλλουν, προκειμένου να χορηγήσουν βοήθεια σε χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, τονίζοντας ότι «η αναθεώρηση τόσο της φύσης των όρων όσο και των βασικών τους στόχων είναι απαραίτητη». Υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι «είναι πρωταρχικό για τις κυβερνήσεις να λαμβάνουν υπόψη τους τις πιθανές κοινωνικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζουν. Και πιο συγκεκριμένα στην υγεία, τη διατροφή και την εκπαίδευση, ώστε η ανάπτυξη να μη μετατρέπεται μακροπρόθεσμα σε τιμωρία». Τέλος, ως αντίδοτο στις πολιτικές λιτότητας προτείνει την εφαρμογή αντικυκλικών σταθεροποιητικών πολιτικών ή αλλιώς πολιτικών τόνωσης της οικονομίας - Αυτά βέβαια τα λένε κάποιοι που δεν οφελούνται από τα όσα περνάει η χώρα μας. Οι μεγάλοι δανειστές μας όμως έχουν συμφέρον να μην παρουσιάζονται εναλλακτικές λύσεις και τα Μνημόνια να είναι "μονόδρομος". Μόνο έτσι θα μπορούν να μας δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια και να παίρνουν κοψοχρονιά τη δημόσια περιουσία μας.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Σχόλιο γι' ανασχηματισμό και ψήφο εμπιστοσύνης / Με παρουσία στην τράπεζα οι συντάξεις του ΙΚΑ / Νέα δημοτικά τέλη προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο

Πολλοί φίλοι μας κάνουν μέσω e-mail το ερώτημα γιατί δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με τον ανασχηματισμό και τη διαδικασία της ψήψου εμπιστοσύνης που ανακίνησε ο Πρωθυπουργός. Η απάντησή μας, ότι δεν υπήρχε κανείς λόγος να γράψουμε τ' αυτονόητα: Ο ανασχηματισμός ήταν μια κίνηση εντυπωσιασμού, ώστε να κατευναστεί η εσωκομματική αντιπολίτευση και να πάρει η κυβέρνηση με το μέρος της τα φιλο-βενιζελικά ΜΜΕ, τα οποία τον τελευταίο καιρό είχαν αρχίσει να δρουν αντιπολιτευτικά. Κανείς ενημερωμένος Έλληνας δε νομίζουμε να πιστεύει ότι η αλλαγή προσώπων θα φέρει αλλαγή πολιτικής που ήταν και το ζητούμενο, και που είναι και ο λόγος που τόσες χιλιάδες λαού διαδηλώνει καθημερινά στην χώρα. Και η κοροϊδία κατά την άποψή μας μεγαλώνει αφού οι κύριοι εκφραστές του Μνημονίου στην κυβέρνηση (όπως οι κ. Παπακωνσταντίνου και Ραγκούσης) όχι μόνο δεν απομακρύνθηκαν, αλλά αντίθετα ανέλαβαν υπουργεία κρίσιμα, που μάλιστα μέχρι πρόσφατα "διοικούνταν" από "ελεύθερα πνεύματα" (όπως η κυρία Μπιρμπίλη) που ήταν αντίθετα στις άκρατες ιδιωτικοποιήσεις και λύσεις τύπου "επιφάνειας" και "τσιμεντοποίησης".
Με λίγα λόγια, και όπως λέει ο θυμόσοφος λαός με χιουμοριστική διάθεση, "έβαλε το βρακί του ανάποδα" ο κύριος Παπανδρέου, που όμως εξυπηρέτησε τους στόχους του, αφού μονομιάς εφημερίδες όπως το "Έθνος" και τηλ. κανάλια όπως το "Mega" (τα οποία αν και φιλοκυβερνητικά τον τελευταίο καιρό έβγαζαν κάποιες μικρές φωνές αποδοκιμασίας), ξεκίνησαν τον αγώνα να μας πείσουν για το "νέο ξεκίνημα" που θα γίνει από τον νέο "μονόδρομο" δηλ. το Μεσοπρόθεσμο (το οποίο όσοι δε γνωρίζουν καλό είναι να το διαβάσουν εδώ).

Τέλος για την ψήφο εμπιστοσύνης, θα συμφωνήσουμε με το ΚΚΕ: Με στημένες και άσκοπες ψηφοφορίες δεν κάνουμε δουλειά. Υπήρχε πιθανότητα να καταψηφίσει κανείς από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ την κυβέρνηση; Όχι και εξάλλου αυτό δεν ήταν το ζητούμενο από πλευράς όλων που βρίσκονται ενάντια στο Μνημόνιο. Το ζητούμενο είναι η καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και σίγουρα αποτελεί μεγαλύτερη πρόκληση για τον κύριο Παπανδρέου και την κυβέρνησή του. Πρέπει να πείσει όχι μόνο τους (λίγους αλλά αρκετούς για να μην περάσει) αντιφρονούντες, αλλά κυρίως την ελληνική κοινωνία στα μάτια της οποίας έχει απαξιωθεί πλήρως. Και αυτή η απαξίωση και το διογκούμενο κίνημα αγανάκτησης, είναι που κρατάει ακόμα υψηλές τις αντιστάσεις της ΝΔ, που διαφορετικά μάλλον θα είχε υποκύψει και θα υποστήριζε όλα τα μέτρα που ζητούνται από την τρόικα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εντυπωσιακή είναι η αύξηση των «λοιπών εσόδων» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο στην πενταετία 2011-2015. Δηλαδή, ενώ ξεκινούν τα «λοιπά έσοδα» (δεν υπολογίζονται έσοδα από κρατικές επιχορηγήσεις) φέτος από τα 2,67 δισ. ευρώ καταλήγουν το 2015 στα 3,37 δισ. «Πώς είναι δυνατό σε περίοδο ύφεσης τα έσοδα του κεντρικού κράτους να μειώνονται και της Αυτοδιοίκησης να αυξάνονται;». Το ερώτημα θέτει σε ανάλυσή της η ΚΕΔΚΕ και η απάντηση που δίνεται παραπέμπει μόνο στην αύξηση των δημοτικών τελών που έχουν, υποτίθεται, ανταποδοτικό χαρακτήρα (αποκομιδή απορριμμάτων, φωτισμός, συντήρηση δρόμων κ.λπ.) αλλά και την υιοθέτηση τοπικής φορολογίας νέας μορφής. Η αύξηση των λοιπών εσόδων είναι ακόμη μεγαλύτερη (1,68 δισ.) εάν ληφθεί ως έτος βάσης το 2011 και αθροιστούν τα επιπλέον έσοδα των ετών μέχρι το 2015. Ταυτόχρονα, προβλέπεται μείωση των συνολικών εξόδων που ξεκινούν φέτος από τα 7,64 δισ. και καταλήγουν το 2015 στα 6,96 δισ. Μέσα από τους παραπάνω υπολογισμούς, το Μεσοπρόθεσμο οδηγεί και σε μεγάλα πλεονάσματα. Ενώ δηλαδή το 2011 τα έξοδα είναι περισσότερα από τα έσοδα κατά 341 εκατ. ευρώ, προκύπτει πλεόνασμα 385 εκατ. το 2012, 1.011 εκατ. το 2013, 1.538 εκατ. το 2014 και 1.843 εκατ. το 2015. Παράλληλα δε, φόβοι εκφράζονται και για την κάλυψη των δαπανών μεταφοράς των μαθητών στο ερχόμενο σχολικό έτος καθώς, τα ποσά που διατίθενται δεν έχουν λάβει υπόψη τις συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων. Ο νέος εκπαιδευτικός χάρτης ειδικά στην περιφέρεια μεγαλώνει τις ανάγκες καθώς τα σχολεία που απομένουν βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση από τον τόπο κατοικίας των μαθητών.

Τα όσα αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΚΕΔΚΕ, τα είχαμε επισημάνει εδώ και καιρό (διαβάστε εδώ). Δυστυχώς όμως όταν είχαν γίνει αυτές οι επισημάνσεις, η ΚΕΔΚΕ υποστήριζε σθεναρά τις αλλαγές - χωρίς ιδιαίτερο λόγο πέραν του κομματικού συμφέροντος. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, όπου οι κυβέρνησεις όπου οι Δήμοι έχοντας πάρει ένα σωρό αρμοδιότητες (όχι όμως όλες τις σημαντικές βεβαίως-βεβαίως) ψάχνουν εναγωνίως έσοδα, τα οποία δεν υπάρχουν. Αναγκαστικά λοιπόν θα καταφύγουν στους συνήθεις υπόπτους, δηλαδή τους πολίτες...Και αλλίμονό μας...

Και κάτι τελευταίο... Με την υποχρεωτική παρουσία των συνταξιούχων στην τράπεζα, μια φορά κάθε χρόνο, ελπίζει το ΙΚΑ να βάλει τέλος στο φαινόμενο των συνταξιούχων-«φαντασμάτων». H διαδικασία θα ξεκινήσει την 1η Ιουλίου και θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου. Μέσα σε αυτό το διάστημα οι συνταξιούχοι θα πρέπει να προσέλθουν αυτοπροσώπως στην τράπεζα από την οποία λαμβάνουν τη σύνταξή τους, έχοντας μαζί τους το Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας και το Ενημερωτικό Σημείωμα Συντάξεων. Σε περίπτωση αδυναμίας, θα μπορούν να στείλουν πληρεξούσιο στο υποκατάστημα του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ του τόπου κατοικίας τους, με τα δικαιολογητικά και πρόσφατη εξουσιοδότηση, θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής. Παράλληλα, προωθείται διάταξη, η οποία θα προβλέπει την αναγραφή στις ληξιαρχικές πράξεις θανάτου του ΑΦΜ, του αριθμού ταυτότητας και του ΑΜΚΑ του θανόντος. Στόχος είναι η μηναία ενημέρωση του μητρώου των συνταξιούχων, ώστε το Ταμείο να προχωρά εγκαίρως στη διακοπή της συνταξιοδότησης των θανόντων.

Σ' αυτά βέβαια δεν μπορεί να σχολιάσει κανείς παρά μόνο ότι υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι που είναι κατάκοιτοι και που επαφίενται σε συγγενείς και φίλους για τα απλά και καθημερινά ή που έχουν ανίατες και σοβαρές ασθένειες (βλέπε Αλτζχάιμερ, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.ο.κ). Αυτοί δεν θα μπορούν ούτε στην τράπεζα να πάνε αλλά ούτε και στο αστυνομικό τμήμα (αν είναι δυνατόν!) ή σε κάποιο ΚΕΠ για να κάνουν εξουσιοδοτήσεις. Αυτούς τους σκέφτηκε κανείς;

Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "Ελευθεροτυπία"

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Προσπάθεια για συμφωνία αντιπολίτευσης - κυβέρνησης για το Μεσοπρόθεσμο; / Συνταγματικό το Μνημόνιο κατά το ΣτΕ

Πριν λίγες ημέρες αναφερθήκαμε στην ανακοινωθήσα αποχή της ελάσσονος αντιπολίτευσης από την επικείμενη ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Εκεί είχαμε χαρακτηρίσει την απόφαση αυτή ως "περίεργη", δεδομένου ότι σύμφωνα με την κυβερνητική ερμηνεία του Συντάγματος (που κακώς παρακάπτει την ανάγκη για ψήφισή διεθνών συνθηκών από 180 βουλευτές) η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου απαιτεί την πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών*, με μόνη ασφαλιστική δικλείδα τις 120 θετικές ψήφους (δηλαδή τα 2/5 του Κοινοβουλευτικού Σώματος). Κάτι τέτοιο βέβαια ευνοεί την κυβέρνηση δεδομένου ότι ο αριθμός των υποψήφιων "ανταρτών" αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνάει τους 10, πράγμα που με βάση τις παρούσες συνθήκες σημαίνει δυστυχώς και ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Δυστυχώς οι πληροφορίες που πήραμε επιβεβαίωσαν τους φόβους μας: Σύμφωνα με καθόλα αξιόπιστες πηγές, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησης των πολιτικών αρχηγών, ζητήθηκε από τον Πρωθυπουργό να αναζητηθούν τρόποι ώστε να υπάρχει ένας τρόπος υποστήριξης της κυβέρνησης από το σύνολο της αντιπολίτευσης στον γολγοθά που ανεβαίνει τις τελευταίες μέρες - ένας τρόπος δηλαδή έμμεσης "συναίνεσης". Μετά από διαβουλεύσεις, ζητήθηκε από τα κόμματα της αριστεράς να παίξουν το ρόλο του "Πόντιου Πιλάτου" απόσχοντας από τη διαδικασία της ψήφισης, "σιγουρεύοντας" την επόμενη δόση και απελευθερώνοντας έτσι μερίδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που έχουν εκφράσει τη διάθεσή τους να μην ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο. Η επιθυμία αυτή έγινε δεκτή και η απόφαση περί αποχής ελήφθει.

Να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα σχετικά με την πληροφορία: Eίναι γνωστή εδώ και λίγες μέρες σε δημοσιογραφικά πηγαδάκια και προέρχεται από καθόλα αξιόπιστη πηγή (και όχι από καφενειακού τύπου θεωρίες συνωμοσίας). Διάψευση της μπορεί να γίνει με την δημοσίευση των πρακτικών της συνεδρίασης των πολιτικών αρχηγών, κάτι που πιστεύουμε θα έκανε καλό για πολλούς λόγους.

Από την πλευρά μας, τη γνωρίζουμε από την πρώτη στιγμή, αλλά δεν τη δημοσιεύσαμε γιατί περιμέναμε να οριστικοποιηθεί η στάση των κομμάτων αντιπολίτευσης, αφού μέχρι υπήρχαν αμφιταλαντεύσεις - οποιαδήποτε διαρροή θα είχε σοβαρό αντίκτυπο στην εικόνα των κομμάτων, πράγμα που εμείς δε θέλαμε να συμβεί κατώ από οποιαδήποτε συνθήκες. Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται πλέον, οπότε τη δημοσιεύουμε, θέλοντας έτσι να φέρουμε προ των ευθυνών τους, τους πάντες - είτε πιστεύουν στο Μνημόνιο είτε όχι. Και θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε επίσης ότι αυτό που επιζητούμε είναι ειλικρίνεια: Αν τα κόμματα της αριστεράς (γιατί το ΛΑΟΣ δεν το λαμβάνουμε υπόψιν) που σήκωσαν τη σημαία της θεωρούν ότι πρέπει να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, επιζητώντας να χτυπήσουν επιμέρους αποφάσεις αργότερα, ας μας το πουν και ας δηλώσουν παρόν ή υπέρ στην ψηφοφορία. Όχι αποχή όμως, με ανούσιες δικαιολογίες.

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Μετά από συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδας ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε τελικά να παραστεί τόσο στη συζήτηση όσο και στην ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο. Το ίδιο έπραξε και το ΚΚΕ το οποίο ευτυχώς συνειδητοποίησε ότι η θέση του είναι στην Βουλή να υπερασπιστεί τα πιστεύω του. Πάντως για την εγκυρότητα της πληροφορίας μας εμμένουμε. Η συζήτηση έγινε και η συμφωνία υπήρξε. Άσχετα αν η διαρροή της (και από μας), την ακύρωσε.

Υποσημείωση (ο αστερίσκος του παραπάνω κειμένου): Το Σύνταγμα υποχρεώνει την ψήφιση διεθνών συνθηκών με πλειοψηφία 180 βουλευτών. Για τις υπόλοιπες προβλέπει τα κάτωθι:

Σύνταγμα της Ελλάδας - Oργάνωση και λειτουργίες της Πολιτείας > TMHMA Γ΄ - Bουλή > KEΦAΛAIO TETAPTO - Oργάνωση και λειτουργία της Bουλής
'Αρθρο 67: (Πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης)

H Bουλή δεν μπορεί να αποφασίσει χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών, που όμως ποτέ δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το ένα τέταρτο του όλου αριθμού των βουλευτών. Σε περίπτωση ισοψηφίας επαναλαμβάνεται η ψηφοφορία και, ύστερα από νέα ισοψηφία, η πρόταση απορρίπτεται.


Και κάτι τελευταίο... Οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάσισαν πως η σύμβαση δανεισμού της Ελλάδας δεν προσκρούει στις συνταγματικές επιταγές αλλά ούτε και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και τις Διεθνείς Συμβάσεις. Χαρακτήρισαν συμβατές με το Σύνταγμα τις περικοπές στις αποδοχές και τις συντάξεις κάτω από τις συγκεκριμένες συγκυρίες, που επικρατούν στην Ελλάδα ενώ το ΣτΕ θα κρίνει εκ νέου τα όποια νέα μέτρα έρθουν, με βάσει τις συνθήκες και συγκυρίες, που θα επικρατούν στο χρονικό εκείνο σημείο. Η απόφαση πάρθηκε έπειτα από πέντε μαραθώνιες διασκέψεις και σχεδόν με απόλυτη πλειοψηφία ενώ θα δημοσιευθεί επισήμως τον Σεπτέμβριο. Σημειώνεται πως σε επιμέρους ζητήματα, υπήρξαν μειοψηφίες έξι έως δέκα δικαστών. Παράλληλα, οι δικαστές έκριναν ότι το Μνημόνιο δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με την πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση. Τέλος η ολομέλεια του ΣτΕ δεν "είδε" παραχώρηση εξουσίας σε ξένες δυνάμεις αναφορικά με την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας και αντίθετα αποφάσισε πως η κυβέρνηση διατηρεί την κατ' άρθρο 82 του Συντάγματος εξουσία της για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας.

Δύο-τρία μικρά σχόλια από την πλευρά μας: Τυπικά η απόφαση δεν υπάρχει, αφού έγινε γνωστή με δελτίο τύπου (!!!) και όχι με ανάγνωση μπροστά στους ενάγοντες, μετά από πρόσκλησή τους όπως θα έπρεπε. Αυτό εγείρει ερωτηματικά σχετικά με τη διαδικασία και τον τρόπο λήψης της απόφασης - και δίνει βάση για προσφυγές σε ανώτατο βαθμό.

Από κει και πέρα αν το Μνημόνιο δεν είναι διεθνής σύμβαση, τότε τι είναι; Και πως γίνεται όλοι οι εκτός ΣτΕ συνταγματολόγοι, συμπεριλαμβανομένου του κυρίου Βενιζέλου να πιστεύουν ότι είναι, ενώ οι εντός να να υποστηρίζουν το αντίθετο; Δεύτερον, αν δεν είναι παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας η σαφής διατύπωση για πώληση οποιουδήποτε (μηδενός εξαιρουμένου) περουσιακού στοιχείου του Δημοσίου σε περίπτωση αδυναμίας εκτέλεσης των όρων της σύμβασης και το δικαίωμα ετεροδικίας των δανειστών μας τότε τι είναι; Και τέλος πως μπορεί και κρίνει το ΣτΕ αντί του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κρίνοντας ως θεμιτό το να χάνει ένας πολίτης το 30% του εισοδήματος του από την μια μέρα στην άλλη ενώ ο εργοδότης του (το Δημόσιο) μπορούσε να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο κάλυψης των αναγκών του, ενώ υπάρχει αντίθετο ευρωπαϊκο δεδικασμένο σε παρόμοιες αποφάσεις και εξεφρασμένη αμφιβολία για την συνταγματικότητά του από το Νομικό Συμβούλιο του κράτους; Το έχουμε γράψει και άλλη φορά στο παρελθόν. Δυστυχώς το ΣτΕ λειτουργεί με πολιτικά κριτήρια αφού δεν αντέχει τις πιέσεις που του ασκούνται. Το ομολογεί εξάλλου στην απόφασή του η οποία δε στηρίζεται σε δικονομικά κριτήρια, αλλά σε λόγους "ανώτερου εθνικού συμφέροντος", το οποίο βέβαια είναι και αόριστο και "επικίνδυνο" (αναρωτιόμαστε τι άλλο θα γίνει στο μέλλον με βάση αυτή τη δικαιολογία - γιατί για το παρελθόν γνωρίζουμε).

Πάντως ο αγώνας συνεχίζεται, αφού σειρά έχει η προσφυγή για τα επιμέρους άρθρα - ενώ ήδη έχει προαναγγελθεί η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μόλις ανακοινωθεί το σκεπτικό της απόφασης (το οποίο θα γίνει γνωστό κάποια στιγμή τον Σεπτέμβριο, γενικά και αόριστα - διακοπές έρχονται, μην μπερδευόμαστε με τέτοια).

Και η κοινωνική πρόνοια θύμα του Μνημονίου / 28% η μέση μείωση του Μείωση του οικογενειακού εισοδήματος στην χώρα μας

Είδηση: Τη συγχώνευση 91 μονάδων κοινωνικής φροντίδας σε 22 ανακοίνωσε χθες ο γ.γ. Πρόνοιας Γιώργος Κατριβάνος, εξηγώντας ότι οι υφιστάμενες μονάδες θα εξακολουθούν να λειτουργούν ως παραρτήματα του ενιαίου Οργανισμού με εξειδικευμένο αντικείμενο, ενώ οι υφιστάμενες θέσεις απασχόλησης ενσωματώνονται στον νέο φορέα.


Ειδικότερα, 72 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) ατόμων με αναπηρίες συνενώνονται σε 13 ΝΠΔΔ μ' έναν ενιαίο Οργανισμό, ο οποίος θα εκδοθεί με Προεδρικό Διάταγμα για τη «Σύσταση Οργανισμού Κοινωνικής Φροντίδας Ατόμων με Αναπηρία» (ΟΚΦΑΑ).

Ακόμη, 19 ΝΠΔΔ προστασίας του παιδιού συνενώνονται σε 9 ΝΠΔΔ, μ' έναν ενιαίο Οργανισμό, ο οποίος θα εκδοθεί με Προεδρικό Διάταγμα για τη «Σύσταση Οργανισμού Κοινωνικής Φροντίδας Παιδιού και Οικογένειας» (ΟΚΦΠΟ). Επίσης, ανέφερε ότι σε κάθε διοικητική περιφέρεια θα υπάρχει ένας ΟΚΦΑΑ και ένας ΟΚΦΠΟ.

Στόχος του υπουργείου, όπως αναφέρθηκε, είναι η «επίτευξη οικονομίας, η μείωση της γραφειοκρατίας, η διεκπεραίωση όμοιων εργασιών με ταχύτερες διαδικασίες, η καλύτερη αξιοποίηση του προσωπικού και των πόρων, αλλά και η παροχή καλύτερων υπηρεσιών».

Σήμερα, ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Κατριβάνος, "υπάρχουν ιδρύματα τα οποία έχουν έναν διοικητικό υπάλληλο, πολλές φορές δεν έχουν και κανέναν, και τη μισθοδοσία τη βγάζει όποιος τύχει μπροστά ή προσπαθούν να πείσουν ένα διπλανό ίδρυμα να τους βγάλει τη μισθοδοσία."

Σχόλιο: Αν η επιχειρούμενη αλλαγή ήταν μόνο διοικητική, με σκοπό την "καλύτερη λειτουργία" δεν θ' αντιδρούσε κανείς ή τουλάχιστον οι αντιδράσεις θα ήταν περιορισμένες. Δυστυχώς όμως η κατάργηση φορέων και ιδρυμάτων, οδηγεί αρχικά σε μείωση της χρηματοδότησης (αφού πλέον "χρειάζονται λιγότερα χρήματα" - αντί να ενισχυθούν με τα εξοικονομηθέντα χρήματα τομείς που υπήρχε πρόβλημα), μετά οδηγούμαστε σε κατάργηση φυσικής παρουσίας και περιορισμού δράσεων και κλείνουμε με οριστική διακοπή ή περιορισμού των "δικαιούχων" σε μια μικρή ομάδα αφού διαφορετικά "τα χρήματα δεν φτάνουν". Όλα αυτά, δυστυχώς, είναι ακριβώς αντίθετα με τα όσα χρειάζεται η σημερινή ελληνική κοινωνία όπως φαίνεται εδώ. Έτσι μετά την έλλειψη υλικών στα νοσοκομεία, την κατάρρευση του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι", έχουμε άλλη μια κίνηση-ένδειξη της σταδιακής κατάρρευσης του κράτους Προνοίας.

Κανείς δεν αντιλέγει ότι υπάρχουν στρεβλώσεις, ότι σε πολλούς και διάφορους τομείς υπάρχουν σπατάλες (αλλά εδώ στο γραφείο του Πρωθυπουργού γίνονται αυτά - πως είναι δυνατόν να μη συμβαίνουν και αλλού; ) και κακή κατανομή προσωπικού, αλλά μήπως οι στοχευμένες αλλαγές θα έφερναν καλύτερο αποτέλεσμα αντί για το κλείσιμο; Η κυβέρνηση ευαγγελίζεται την κοινωνική δικαιοσύνη και τη χρησιμοποιεί ως δικαιολογία για την συνεχή αφαίμαξη των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων - αλλά ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι αυτή εφαρμόζεται με το κλείσιμο των κρατικών γηροκομείων (στα οποία καταφεύγουν αυτοί που δεν έχουν) και τις παιδουπόλεις; Και όλοι αυτοί που έχουν ανάγκη που θα καταφεύγουν; Στους ιδιωτικούς οργανισμούς και την "φιλευσπλαχνία" κάποιων - λίγων; Το μέλλον είναι δυσοίωνο, αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και μεγάλα φιλανθρωπικοί οργανισμοί όπως το "χαμόγελο του παιδιού" είναι στα πρόθυρα του λουκέτου...

Είδηση 2η: Οκτώ στους δέκα καταναλωτές είδαν το οικογενειακό τους εισόδημα να μειώνεται κατά μέσο όρο σε ποσοστό 28% το τελευταίο δωδεκάμηνο, με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν σε δραστικές περικοπές δαπανών, ακόμα και σε καθημερινές τους ανάγκες. Οκτώ στους δέκα καταναλωτές είδαν το οικογενειακό τους εισόδημα να μειώνεται κατά μέσο όρο σε ποσοστό 28% το τελευταίο δωδεκάμηνο, με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν σε δραστικές περικοπές δαπανών, ακόμα και σε καθημερινές τους ανάγκες.

"Μαχαίρι" μπήκε και στις αγορές από το σούπερ μάρκετ, όπου καταγράφεται "στροφή" προς τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας και ελληνικής παραγωγής. Δύο στους τρεις καταναλωτές δεν βλέπουν ακτίνα φωτός στο τούνελ στο οποίο έχουν εισέλθει, ενώ για το 86% δεν υπάρχει δυνατότητα αποταμίευσης.

Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από τα αποτελέσματα έρευνας για τις επιπτώσεις του Μνημονίου σε επιχειρήσεις και καταναλωτές, που διενήργησε η εταιρεία "Interview" για λογαριασμό του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης.

Το 82,9% των ερωτηθέντων φυσικών προσώπων δήλωσε πως έχει προβεί σε μεγάλες περικοπές σε δαπάνες για ρούχα και παπούτσια. Ακολουθεί το "ψαλίδι" σε έξοδα για ψυχαγωγία-ταξίδια (67,2%), το σούπερ μάρκετ (25%), τη χρήση ΙΧ (23,4%), τον οικιακό εξοπλισμό και την αγορά Η/Υ (21,9%).

Πάνω από ένας στους τρεις (34%) δήλωσαν πως προτιμούν προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας (το 45% εξ αυτών το κάνουν πάντα), ενώ το 27% έχει περιορίσει και αυτές τις αγορές.

Το 87% εμφανίζεται απαισιόδοξο για την πορεία της οικονομίας, και το 64% περιμένει ακόμη χειρότερες μέρες το επόμενο εξάμηνο. Σε ό,τι αφορά στο Μνημόνιο, το 72% θεωρεί πως συνετέλεσε στην επιδείνωση της κατάστασης, ενώ το 49% προκρίνει το "κούρεμα" χρέους ως μέρος της λύσης. Στο επίπεδο των επιχειρήσεων, το 84% των μελών του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου που ρωτήθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας δηλώνει πως κατέγραψε μείωση τζίρου στο τελευταίο 12μηνο και το 64% αναμένει δυσκολότερες μέρες στο επόμενο εξάμηνο. Το 27% δηλώνει πως προτίθεται να προχωρήσει σε απολύσεις το επόμενο διάστημα. Αίσθηση προκαλεί πως μόνο 1 στους 10 επιχειρηματίες εμφανίζεται να συμφωνεί με το ότι το Μνημόνιο αποσόβησε τη χρεοκοπία της χώρας και τη στάση πληρωμών, ενώ ένας στους δύο προκρίνει ως μέσο αντιμετώπισης της κρίσης το "κούρεμα" χρέους. "Οι αντοχές μας εξαντλούνται" ανέφερε στην παρουσίαση της έρευνας ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, Π. Παπαδόπουλος, ο οποίος εκτίμησε πως μόνο μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης, με τη συμμετοχή και τεχνοκρατών, μπορεί να βγάλει τη χώρα από το τέλμα. "Χάσαμε την ευκαιρία να γίνει μια μεγάλη ανατροπή. Χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ", πρόσθεσε.

Σχόλιο: Οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες δε λένε πάντα την αλήθεια και όταν το κάνουν συνήθως θάβονται στις μέσα σελίδες των εφημερίδων ή ξεχνιούνται μόλις περάσει η πρώτη ανάγνωσή τους. Η έρευνα που παρουσιάζουμε (και που ανήκει στην πρώτη κατηγορία) δείχνει γλαφυρά μια πραγματικότητα που λέμε εδώ και καιρό: Η Ελλάδα είναι μια χώρα που το μέσο επίπεδο μισθών είναι στα επίπεδα του 2003 αντί να ανεβαίνει (διαβάστε τη σχετική μελέτη εδώ), όπου το κόστος ζωής ανεβαίνει, όπου τα πτυχία είναι βάρος αντί για εφόδιο (δείτε εδώ σχετικά) και που οι όποιες αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο γίνονται προς το χειρότερο και δια της πλαγίας οδού.

Πολλοί λένε ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό: "Ο Έλληνας δεν παράγει" (λες και ο Έλληνας είπε στην ΕΕ να πληρώνει τους αγρότες για να έχουν άσπαρτα τα χωράφια ή ο Έλληνας έδινε επιδοτήσεις στους βιομηχάνους για να πηγαίνουν ν' ανοίγουν εργοστάσια στα Σκόπια), "ο Έλληνας έμαθε να ζει με δανεικά" (λες και ο Έλληνας απελευθέρωσε την τραπεζική αγορά επιτρέποντας το αθρόο μοίρασμα δανείων και πιστωτικών καρτών), "ο Έλληνας έμαθε να ξοδεύει άσκοπα" (λες και το όλο σύστημα δεν ήταν αυτό που προώθησε την ιδέα του "ξόδευε και μη ερεύνα"), "ο Έλληνας βγαίνει πολύ - οι Ευρωπαίοι βγαίνουν από το σπίτι τους μια στις 15" (λες και οι Ευρωπαίοι που βγαίνουν μια στις 15 ζουν καλύτερα και περισσότερο από μας). Άρα αφού έμαθε να ζει έτσι, πρέπει ν' αλλάξει, και επειδή δεν "πρόκειται να μάθει αλλιώς", "δεν πειράζει, ας πέσει στην φτώχεια, για το καλό του είναι". Το μόνο που δε λένε οι φωστήρες αυτοί είναι να κοπεί η ηλεκτροδότηση στα σπίτια, να επιστρέψει η λάμπα πετρελαίου, να καταργηθούν τ' αμάξια και να επιστρέψουν τα γαϊδουράκια και γιατί όχι να γυρίσουμε στην εποχή του συσιτίου (από την οποία δεν είμαστε μακρυά).

Πράγματι ως κοινωνία αλλάξαμε ριζικά - προς ένα μοντέλο δυτικού τύπου, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό όμως δεν έγινε γιατί "προχωρήσαμε μπροστά". Αυτό συνέβει γιατί το μοντέλο ανάπτυξης επέβαλε την αλλαγή τρόπου ζωής, αφού έτσι θα εμφανιζόταν ταχύτατη αύξηση των αντίστοιχων δεικτών. Αυτή την ταχύτατη αλλαγή πληρώνουμε σήμερα: Αν η όποια κοινωνική αλλαγή συνέβει, συνοδευόταν από την παρουσία ενός ισχυρού κράτους, το οποίο θα είχε δημιουργήσει ένα πλέγμα ελέγχου σε όλους τους τομείς (από τον τραπεζικό εως την είσπραξη φόρων και εισφορών), με παράλληλες δράσεις ισόρροπης ανάπτυξης δε θα υπήρχε πρόβλημα. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Γι' αυτό βέβαια έχουμε όλοι ευθύνες, αλλά κυρίως οι κυβερνώντες που τάισαν ψέμματα, έφαγαν πολλοί απ' αυτούς (είτε άμεσα είτε έμμεσα) με χρυσά κουτάλια και τώρα μας στέλνουν το λογαριασμό...

Πηγές ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Κάμερες παντού... / Υπουργικές καρέκλες με αντάλλαγμα τη σιωπή; / Συμφωνία Μέρκελ-Σαρκοζί για νέο δάνειο

Πριν λίγο καιρό αναφερθήκαμε στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να επιτρέψει κάμερες παντού (δείτε εδώ σχετικά). Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, "ακροβατώντας ανάμεσα στην προστασία της ιδιωτικότητας και την ασφάλεια προσώπων και αγαθών", εξέδωσε μια απόφαση (ρεπορτάζ για την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ) που επιτρέπει, υπό πολύ ασαφείς ασφαλιστικές δικλείδες, την εγκατάσταση καμερών παντού (ακόμα και στα σχολεία), λειτουργώντας πολιτικά και όχι με βάση τα στοιχεία και την πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Πολύ απλά πουθενά στο κόσμο οι κάμερες δεν μείωσαν την εγκληματικότητα -αφού οι γεννεσουργές αιτίες (π.χ. ανεργία, μείωση βιοτικού επιπέδου, κοινωνική απομόνωση κ.ά) δεν εξαφανίστηκαν με τον ερχομό τους. Απλά δημιουργείται μια επίπλαστη αντίληψη ασφάλειας, που δυστυχώς συνοδεύεται με την κατάφορη παραβίαση της ιδιωτικότητας.

Αντί παραπέρα σχολίων παραθέτουμε ένα άρθρο του Δημήτρη Παπαθανασίου από την "Ελευθεροτυπία", αξίζει να το διαβάσετε:

"Ο ήλιος του Μάη ήταν πάντα ο πιο γλυκός. Θυμάμαι τότε, καμιά 25αριά χρόνια πριν, που την κοπανάγαμε από την τάξη και πηγαίναμε στην πίσω αυλή του Λυκείου Συκουρίου και ξαπλώναμε στο γρασίδι.
Εκεί, με άσο σκέτο, καφέ στο πλαστικό και «Μουσικές Ταξιαρχίες» στο μαγνητοφωνάκι, κάναμε σχέδια για το καλοκαίρι που ήταν προ των πυλών, για το μέλλον μας, για τη ζωή μας.

Εκεί αποφασίζαμε, τρομάρα μας, πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο, εκεί φλερτάραμε, άλλες φορές αθώα και άλλες όχι, εκεί ζήσαμε τους πρώτους μας έρωτες. Εκεί, στην πίσω αυλή με το γρασίδι, έφηβοι-παράνομοι, ταΐσαμε τα όνειρά μας με μεγάλες ελπίδες αλλά και μικρές ανοησίες... Και πάντα ήταν κάποιος στη γωνία να φυλάει τσίλιες μήπως έρθει ο λυκειάρχης.

Σίγουρα αυτή δεν είναι μια συνταγή επιτυχίας για μια κοινωνία και ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπως το σημερινό, που προετοιμάζει εργάτες-ανέργους για την πιο άγρια μορφή του καπιταλισμού. Είναι μια συνταγή όμως, που είχε ως βασικό συστατικό την ελευθερία.

Πολύ περισσότερο, δεν είναι μια συνταγή που ταιριάζει σε ένα αυταρχικό κράτος, σε μια κυρίαρχη δομή, που δείχνει ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να ανεχτεί τη διαφορετικότητα, την ελευθερία στην έκφραση, την αμφισβήτηση.

Προς επίρρωση αυτών, λίγες μέρες πριν από το Πάσχα, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ανατρέποντας προηγούμενη απόφασή της που απαγόρευε τη χρήση καμερών στα σχολεία, νομιμοποίησε τη βιντεοεπιτήρηση σχολικών συγκροτημάτων, ακόμα και κατά τις ώρες λειτουργίας τους. Η Ελλάδα του Μνημονίου θέλει τάξη και ασφάλεια.

Ηαλήθεια είναι πως Μέσα Ενημέρωσης, δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές και γονείς μάλλον δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία σε μια απόφαση που λίγα χρόνια πριν θα χάλαγε κόσμο. Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό των εξελίξεων ίσως να είναι κατανοητό. Από την άλλη, σκέφτομαι πως έχει κάνει τόση δουλειά η τηλεόραση με όλα αυτά τα «Μπιγκ Μπράδερ» που στους περισσότερους πλέον φαίνεται φυσιολογικό.

Πολλά χρόνια ετοιμάζεται με κυρίαρχο όπλο την τηλεόραση αυτή η οργουελική κοινωνία. Ο εθισμός μικρών και μεγάλων στην ιδέα ότι θα τους καταγράφει συνεχώς μια κάμερα, ο εθισμός στην ιδέα ότι θα παρακολουθούνται όλοι και παντού ως ύποπτοι είναι εδώ και πολλά χρόνια το ζητούμενο.

Στο Συκούριο το Πάσχα, στη θέα του σχολείου, αναπόλησα εκείνες τις υπέροχες στιγμές στο γρασίδι της πίσω αυλής. Εχοντας όμως στο μυαλό μου την πρόσφατη απόφαση της Αρχής Προστασίας, αναρωτήθηκα πώς μπορεί ένας έφηβος να λειτουργήσει ως έφηβος, όταν ξέρει ότι η κουβέντα του, το παιχνίδι του, το φλερτ του, η «αλητεία» του παρακολουθούνται. Πώς να κρυφτεί από το λυκειάρχη;

Ποιος να σκεφτεί στην Ελλάδα του Μνημονίου ότι η λειτουργία μιας κάμερας μέσα σε ένα σχολείο είναι μέτρο αντιπαιδαγωγικό και αυταρχικό, προσβάλλει την αξιοπρέπεια και την ιδιωτικότητα μαθητών και περιορίζει την ελευθερία του λόγου και της κίνησης που είναι και η ουσία της εκπαίδευσης.

Κάμερες στα σχολεία, λοιπόν. Δεν έφταναν οι κάμερες στα δημόσια κτήρια, στα γραφεία, τις τράπεζες, τα ξενοδοχεία, τις πανσιόν, τα εμπορικά κέντρα και καταστήματα, τα νοσοκομεία, τις κλινικές, τα ιατρεία, τα φυσικοθεραπευτήρια, τα διαγνωστικά κέντρα, τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, τους δημόσιους χώρους στάθμευσης, τους δρόμους, τα διόδια, τα πρατήρια υγρών καυσίμων, τα γήπεδα, τις πολυκατοικίες, τις εκκλησίες και τα νεκροταφεία. Κάμερες και στα Νηπιαγωγεία, τα Δημοτικά, τα Γυμνάσια, τα Λύκεια. Κάμερες παντού.

Ακόμη και τα «τελευταία οχυρά» των νέων, οι χώροι αναψυχής και διασκέδασης έχουν γεμίσει κάμερες. Επιχειρηματίες-επίδοξοι Κλουζό, στο όνομα δήθεν της ασφάλειας, παρακολουθούν τους νέους την ώρα της χαλάρωσης και της διασκέδασης. Για τις προϋποθέσεις που έχει ορίσει η Αρχή (πρέπει να υπάρχουν εμφανείς πινακίδες ότι ο χώρος βιντεοσκοπείται, απαγορεύονται οι κάμερες με δυνατότητα στρέψης και εστίασης, τα δεδομένα πρέπει να καταστρέφονται κ.ο.κ.) ούτε κουβέντα να γίνεται. Οποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει.

Εχουν φτιάξει μια χώρα-στούντιο, έχουν γράψει το σενάριο και απαιτούν από τους νέους να γίνουν κομπάρσοι σε αυτό το μεγάλου μήκους θρίλερ που σκηνοθετούν. Πιστεύουν οι ανόητοι πως φτιάχνοντας κοινωνίες-φυλακές ασφαλείας θα τιθασεύσουν την οργή -παραβατικότητα την έχουν βαφτίσει- των νέων. Είμαι σίγουρος πως δεν θα τους κάνουν το χατίρι. Τα σχέδιά τους θα έχουν όση επιτυχία θα έχει και το Μνημόνιό τους...

Λίγες μέρες πριν, η κόρη μου, η οποία τελειώνει φέτος το Δημοτικό, αντιλαμβανόμενη με το δικό της τρόπο το «χαφιεδισμό» που εισάγει στη σχολική ζωή και κοινότητα η χρησιμοποίηση των καμερών, με ρώτησε αν θα ήταν σωστή μια μη νόμιμη αντίδραση σε περίπτωση που του χρόνου αυτή και οι συμμαθητές της βρεθούν αντιμέτωποι με μια τέτοια καμερο-κατάσταση.

Η απάντησή μου "Φυσικά και να τις σπάσετε μωρό μου", ήταν άμεση, αυθόρμητη και χωρίς δεύτερη σκέψη."


Είδηση 2η: Επίθεση με το καλημέρα επιφύλασσαν δεκάδες χρήστες του facebook στο νέο αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Παντελή Οικονόμου, σφοδρό επικριτή μέχρι χθες του Μνημονίου και νυν μπροστάρη της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Στο προσωπικό του προφίλ στη δημοφιλή σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ο κ. Οικονόμου μάλλον δε δέχεται το καλωσόρισμα που περίμενε, αφού η πλειοψηφία των σχολίων που έχουν αναρτηθεί, είναι από επικριτικά έως υβριστικά.

Μία είναι η ερώτηση που κυριαρχεί: "Κύριε Οικόνομου για απαντήστε επιτέλους, όπως ρωτάνε όλοι από κάτω... Θα ψηφίσετε το Μνημόνιο τώρα;". "Κύριε Οικονόμου, γιατί σβήσατε από την ιστοσελίδα σας τις θέσεις σας για το μνημόνιο; Το ερώτημα λοιπόν είναι ξεκάθαρο: θα ψηφίσετε το Μεσοπρόθεσμο; Ναι ή όχι; Καρεκλάκια”.

"Συγχαρητήρια για το ήθος σας, κ. Οικονόμου. Στον βωμό μιας καρέκλας αποδεικνύετε περίτρανα ότι με τέτοιες αξίες καταντήσατε εσείς οι εκπρόσωποι του λαού την Ελλάδα εδώ που έφτασε. Τόσο αδίστακτος να αλλάζετε εν μια νυκτί όλη σας την σκέψη περί μνημονίου;" γράφει ένας άλλος χρήστης.

"Όλοι οι άνθρωποι έχουν στόμα και..., εξαρτάται όμως από το άτομο ποιό χρησιμοποιεί για να μιλήσει... ο Παντελάκος επέλεξε να μιλάει με το δεύτερο..!".

Ενώ ένας άλλος γράφει: "Δείτε καλά την φωτογραφία του για να μπορείτε να τον ξεχωρίζετε στον δρόμο η σε οποιοδήποτε σημείο τον συναντήσετε. Αποδέχθηκε να γίνει υπουργός στην κυβέρνηση του Μνημονίου, που πριν κατηγρούσε και θα ψηφίσει και το Μεσοπρόθεσμο, για να μας τελειώσει".

Ωστόσο υπάρχουν και μετριπαθείς φωνές: "Ούτε τον έχω παρακολουθήσει επισταμένα ούτε είμαι φίλος του, αλλά αυτή η μαζική παράκρουση αισθάνομαι ότι είναι λίγο εκτός πραγματικότητας. Είμαστε όλοι καμμένοι. Ας μένουμε όσο μπορούμε νηφάλιοι όμως. 'Ισως ένας άνθρωπος που είχε ασκήσει κριτική στο μνημόνιο και είχε προτείνει την όσο το δυνατόν ταχύτερη έξοδο από αυτό, να φανεί χρήσιμος για τον τόπο. Ίσως".

Σημειώνεται δε, πως ο ίδιος ο κ. Οικονόμου ή εν πάση περιπτώσει ο διαχειριστής της σελίδας του, έχει κάνει ένα... like, σε ένα σχόλιο που τον αποθεώνει, κάνοντας λόγο για "πολυετή συνέπεια και 37 χρόνια αγώνων".

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έχουμε αναφέρει εδώ και καιρό ότι επίκειται νέο Μνημόνιο, το οποίο στην ουσία είναι προαποφασισμένο εδώ και καιρό με ιδιαίτερα επαχθείς όρους, όπως φαίνεται εδώ. Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι "η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί -παρά τις επιμέρους διαφωνίες που είχαν- φαίνεται να συμφώνησαν ότι για χάρη του ευρώ, η σωτηρία της Ελλάδας με ένα νέο πακέτο οικονομικής βοήθειας είναι απαραίτητη. Η κ. Μέρκελ ανέφερε ότι επιθυμεί μια γρήγορη λύση για το νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα και πως θα διαβεβαιώσει προσωπικά στους κόλπους της Ε.Ε. ότι οποιαδήποτε εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα θα είναι σύμφωνη με τις οδηγίες της ΕΚΤ και εθελοντική." Θεατρικές κινήσεις, για ζητήματα τα οποία έχουν διαρρεύσει από τον Νοέμβριο, με ορισμένες τεχνικές λεπτομέρειες να είναι μόνο στην ουσία υπό συζήτηση (βλέπε συμφωνίες "τύπου Βιέννης" που παρουσιάζονται εδώ). Οι ανακοινώσεις του Eurogroup και οι δηλώσεις Ρομπάι απλώς λειτουργούν δίκην "μαστιγίου" για να πειστεί η κοινή γνώμη (μαζί με την αντιπολίτευση) να στηρίξουν το "μεγαλόπνοο" κυβερνητικό σχέδιο...

Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα" , "ΝEWS 24" / Έχουμε γράψει στο παρελθόν για την "αβάντα" από πλευρά μεγάλης μερίδας των ΜΜΕ στις κυβερνητικές επιλογές. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε ένα σχετικό άρθρο εδώ.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Στην λήθη η ΑΟΖ για την χώρα μας / Δημόσιο χρέος και προτάσεις αντί για Μνημόνιο (videos) / Πάλι η μονιμότητα στο στόχαστρο του Πάγκαλου


Ένα ενδιαφέρον άρθρο αντί άλλης ανάρτησης σήμερα, σχετικό με τη στάση της χώρας μας όσο αφορά τον καθόρισμο της "Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης" (ΑΟΖ). Μπορεί στον πρόσφατο ανασχηματισμό τα πρόσωπα ν' άλλαξαν, όμως η κεντρική πολιτική παραμένει σταθερή, όπως και ο κίνδυνος να αποκοπεί η ενότητα του θαλασσίου χώρου Ελλάδας-Κύπρου αν δε γίνουν άμεσα κινήσεις (Πηγή η εφημερίδα "Παρόν"):



Το δεύτερο θέμα της σημερινής ανάρτησης μας είναι σχετικό με το δημόσιο χρέος, πως δημιουργήθηκε καθώς και τι εναλλακτικοί δρόμοι υπήρχαν (και υπάρχουν) για έξοδο από την κρίση. Τα βίντεο που παραθέτουμε είναι από μια πρόσφατη εκδήλωση στα Χανιά της Κρήτης και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον - αξίζει να τα παρακολουθήσετε, αφού δίνουν απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα.





Και κάτι τελευταίο... Ο Θόδωρος Πάγκαλος σε πρόσφατη συνέντευξη αναφέρθηκε και στο αγαπημένο του θέμα, αυτό της μονιμότητας στο Δημόσιο, λέγοντας πως «πρέπει να περιοριστεί στην συνταγματική έννοια του όρου». Χαρακτηριστικά, επισήμανε πως μπορεί να διατηρηθεί για «τους αστυνομικούς, τους στρατιωτικούς, τους διπλωματικούς, άντε τους εκπαιδευτικούς, άντε και τους εφοριακούς». «Δεν καταλαβαίνω γιατί οι τραπεζοκόμοι πρέπει να είναι μόνιμοι υπάλληλοι», σημείωσε.
Δύο μικρά σχόλια σ' αυτό: Πρώτον, είναι τραγικό να γίνονται κουβέντες επιπέδου καφενείου του τύπου "άντε να βάλουμε κι αυτούς μέσα" δίκην "κολοκυθιάς", από ανώτερα κυβερνητικά στελέχη. Είναι το λιγότερο ανεύθυνο. Κάποιος ο οποίος έχει υπάρξει αναπληρωματικό μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ για να καταλήξει αντικομμουνιστής και αντιπρόεδρος "φιλελεύθερης" κυβέρνησης θα έπρεπε να γνωρίζει τουλάχιστον γιατί υπάρχει μονιμότητα στο Δημόσιο. Αν δεν το γνωρίζει, θα του το πούμε εμείς: Για να μην είναι κανένας εργαζόμενος του Δημοσίου, έρμαιο των κομμάτων και των εναλλασόμενων κυβερνήσεων, όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει με τις στρατιές των συμβασιούχων και όπως συνέβαινε σε παλιότερες εποχές για πολιτικούς λόγους. Αν τέτοιες εποχές φαντάζουν μακρινές. δυστυχώς δεν είναι. Οι εποχές δυστυχώς έχουν αλλάξει - προς το χειρότερο. Εδώ η κυβέρνηση δε δείχνει διαθετιμένη να τηρήσει το Σύνταγμα, θα κολλήσει στο να διώξει ορισμένους "αντιφρονούντες", προς όφελος "δικών της παιδιών" αν έχει τη δύναμη και πρέπει να πάρει ανάλογες αποφάσεις;

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Φορολόγηση των καταθέσεων του εξωτερικού / Πως θα ισχύει το ελαστικό ωράριο /Αναιμικές αντιδράσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο Μεσοπρόθεσμο;

Είδηση 1η: Τις διατάξεις για την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας θα επιστρατεύσει το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να φορολογήσει όσους μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό.

Το υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι περισσότεροι από 50.000 Έλληνες απέστειλαν χρήματα στο εξωτερικό το τελευταίο 12μηνο, υπό το φόβο της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάζει να επιβάλει φόρο 10% επί του ποσού που έχουν σε τράπεζες του εξωτερικού αυτά τα φυσικά πρόσωπα, παρέχοντας με τον τρόπο αυτό αμνήστευση σε όσους υπαχθούν στη ρύθμιση. Τα στελέχη του υπουργείου διευκρινίζουν πως ο φόρος θα επιβληθεί μόνον σε όσους δεν δικαιολογούν τα εισοδήματα τους και δεν θα μπορούν να αποδείξουν την προέλευσή τους.

Νομικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν «ατελέσφορη» την προσπάθεια του υπουργείου Οικονομικών. Υπενθυμίζουν πως η Κοινοτική Οδηγία 2007/64 δεν επιτρέπει νομικά εμπόδια στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και ξεκαθαρίζει πως οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και οι ιδιώτες έχουν πρόσβαση σε όλη την κλίμακα των διαθέσιμων στα κράτη μέλη επιλογών σε τραπεζικές υπηρεσίες, ενυπόθηκα δάνεια, τίτλους και ασφάλειες και μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα την προσφερόμενη υπηρεσία, η οποία ανταποκρίνεται καλύτερα στις ειδικές ανάγκες και απαιτήσεις τόσο του ιδιωτικού τους βίου όσο και των επαγγελματικών δραστηριοτήτων τους μέσα στην ενιαία αγορά.

Πάντως οι ίδιοι κύκλοι σημειώνουν πως οι Αρχές μπορούν να ασκήσουν έλεγχο και αξιώσεις επί των συγκεκριμένων εκπατρισμένων κεφαλαίων μόνο με την επίκληση της πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Σχόλιο: Μια απλή μελέτη της κατάστασης αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες για το φαινόμενο της μαζικής μεταφοράς καταθέσεων σε χώρες του εξωτερικού. Από την μία οι αναφορές σε "Τιτανικούς" (Γ.Παπακωνσταντίνου), από την άλλη η ομολογία του Πρωθυπουργού ότι "είμαστε διεφθαρμένοι" και "ανίκανοι να διαχειριστούμε μια κρίση" και τέλος το ακατάσχετο όργιο φημών για "έξοδο της χώρας από το Ευρώ" και για "στάση πληρωμών", που στην πραγματικότητα δεν είχαν καμία βάση αφού οι εκταμιεύσεις των δόσεων μέχρι σήμερα γίνονται καθαρά με πολιτικά κριτήρια και με την υπόσχεση της κυβέρνησης για μαζικές αποκρατικοποιήσεις-ξεπούλημα (λεπτομέρειες εδώ, δημιούργησαν πανικό σε μερίδα του κόσμου, που λειτούργησε με τη λογική της αγέλης.

Κανείς βέβαια δεν μπορεί να ζητάει κοινωνική ευθύνη αυτές τις στιγμές: Αν κάποιος ακούει ότι θα υπάρξει επιστροφή στη δραχμή με ταυτόχρονη υποτίμησή της, δε θα κοιτάξει να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα της χώρας του, αλλά να προστατεύσει τις οικονομίες μιας ζωής. Ιδιαίτερα δε, αν υπάρχουν τα φαινόμενα εκτεταμένης πολιτικής διαφθοράς στ' ανώτερα κοινωνικά στρώματα και τους πολιτικούς μας ηγέτες. Η κυβέρνηση βέβαια με τα μέτρα που προωθεί, ρίχνει "άδεια για να πιάσει γεμάτα": Οι τόκοι των καταθέσεων που βρίσκονται σε χώρες της Ε.Ε. φορολογούνται ως επί το πλείστον εκεί (και αφορούν την πλειοψηφία όσων "έδιωξαν" χρήματα τον τελευταίο καιρό), ενώ οι μεγαλοκαταθέτες που μετέφεραν "μαύρο χρήμα" στο εξωτερικό το έχουν κάνει σε off-shore τράπεζες που είναι δύσκολο να "πιαστούν" στα δίχτυα της εφορίας. Τους τελευταίους βέβαια είναι πιο εύκολο να πιάσει κανείς στην "πηγή του χρήματος" δηλαδή στην χώρα μας. Πράγμα που δύσκολα θα μπορέσει να πετύχει με το προτεινόμενο μέτρο - το πιο πιθανό είναι να την πληρώσουν μικρομεσαίοι καταθέτες, που ακολούθησαν το ρεύμα τη λάθος χρονική στιγμή.

Είδηση 2η: Ενας θα δεσμεύει τους 7 για ελαστικό 8ωρο. Η σχετική διάταξη, σε υλοποίηση των νέων δεσμεύσεων για τη χορήγηση του δεύτερου δανείου από την τρόικα, θα υλοποιείται με τις ακόλουθες περιπτώσεις: α) Με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, β) με συμφωνία του εργοδότη και της συνδικαλιστικής οργάνωσης, γ)με συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων, δ) με συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων.

Ομως, η ένωση προσώπων μπορεί να συσταθεί από το 25% (τουλάχιστον) των εργαζομένων της επιχείρησης όταν απασχολεί πάνω από 20 εργαζομένους και το 15% όταν απασχολεί μέχρι 20 εργαζομένους. Αρα, σε μια επιχείρηση με 8 άτομα, ένα εξ αυτών θα εμφανίζεται σαν ένωση προσώπων και έτσι θα μπορεί να δεσμεύσει τους άλλους 7. Επομένως, η εν λόγω λεόντειος συμφωνία θα ισχύει παρά τις ισχύουσες επιχειρησιακές ή κλαδικές συμβάσεις οι οποίες «μπορούν να καθορίζουν άλλο σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης». Σε περίπτωση συμφωνίας, το 10ωρο θα ισχύει για 6 μήνες και τον υπόλοιπο χρόνο θα επιστρέφεται ο επιπλέον χρόνος (ρεπό, άδειες ή 6ωρο).

Σχόλιο: Είχαμε αναφερθεί εδώ στις επικείμενες αλλαγές στα εργασιακά και όπως πολλοί είχαμε επισημάνει τις ιδιαίτερα δυσμενείς αλλαγές. Οι διευκρινήσεις που έγιναν για τον τρόπο εφαρμογής του συστήματος είναι χαρακτηριστικές: Κοντολογίς, οδεύουμε σε ένα σύστημα όχι μόνο στρέβλωσης της αντιπροσωπευτικότητας αλλά και υποχρεωτικής εργασίας (καθημερινό 10ωρο) πέραν του συμβατικού 8ωρου. Η δημιουργία, δήθεν "αντιπροσωπευτικών" εργατικών σωματείων που εφαρμόστηκε κατά κόρον στην χώρα μας τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 (στα χρόνια της Χούντας αλλά και λίγο αργότερα) επανέρχεται με καινούργιο προσωπείο και καλυμμένη πίσω από την αδιαφορία του μέσου εργαζομένου για να συνδικαλιστεί. Γι' αυτό και το κακό που έκανε η σύνδεση των συνδικαλιστικών ενώσεων με τα κόμματα και η εξέλιξη των εργατοπατέρων σε βουλευτές-προστάτες του συστήματος ήταν τεράστιο. Όπως και να έχει ακόμα και αν σε μεγάλες επιχειρήσεις υπάρξει η προστασία των ήδη οργανωμένων εργατικών σωματείων στις μικρές και μεσαίες θα επικρατήσει εργασιακός μεσαίωνας - πιο "βαθύς", απ' όσο υπάρχει ήδη και έχουμε περιγράψει γλαφυρά εδώ κι εδώ.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Επιτέλους μια αξιοπρεπής στάση από κάποιον βουλευτή (τον βουλευτή Λάρισας του ΠΑΣΟΚ Έκτωρα Νασιώκα) που κατάλαβε ότι έχει ευθύνες απέναντι στον κόσμο. Βέβαια, για μας θα εκπροσωπούσε καλύτερα τους Έλληνες πολίτες σαν ανεξάρτητος, μέσα στην Βουλή, αλλά από το να ψηφίζει Μεσοπρόθεσμα και Μνημόνια χωρίς να έχει νομιμοποίηση, καλύτερα έτσι.


Δυστυχώς για την πλειοψηφία των υπολοίπων δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο. Γαντζωμένοι στην καρέκλα, φοβούμενοι ν' αναλάβουν την υποχρέωση που έχουν να προστατεύσουν το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας μακριά από Μνημόνια, εκτονώθηκαν γι' άλλη μια φορά σε μια συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής τους ομάδας. Όπως και φαίνεται και αυτοί, όπως και ο αρχηγός τους, δεν έχουν συλλάβει το γιατί ο κόσμος βγήκε στις πλατείες και τους δρόμους. Τις τοποθετήσεις τους διαβάστε τις εδώ.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Παζάρια για ελληνικό χρέος & Συμφωνία της Βιέννης- ερωτήσεις & απαντήσεις / Σημασία απουσίας της αντιπολίτευσης από τις ψηφοφορίες για το Μεσοπρόθεσμο

Είδηση: Συνεχιζόμενα παζάρια γίνονται όσο αφορά το ελληνικό χρέος. Κοινός παρονομαστής των δύο υπο συζήτηση «σχεδίων» είναι η εθελοντική ανταλλαγή των ομολόγων που λήγουν με νέα. Η μεθόδευση αυτή φαίνεται ότι γίνεται αποδεκτή από τους οίκους αξιολόγησης, χωρίς περαιτέρω υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των χωρών στην κατηγορία D (από το πρώτο γράμμα της λέξεως Default - χρεοκοπία), η οποία συνεπάγεται και την αποπληρωμή των ασφάλιστρων κινδύνου (CDS), που έως τότε έχουν εκδοθεί.

Τουλάχιστον έτσι έγιναν τα πράγματα με το χρέος των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, που ρυθμίστηκε με τη συμφωνία της Βιέννης. Για το ελληνικό χρέος η διαπραγμάτευση είναι ακόμη ανοικτή και οι οίκοι αξιολόγησης θέτουν αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, προκειμένου η «εθελοντική ανταλλαγή» να μη χαρακτηριστεί ντε φάκτο χρεοκοπία (πιστωτικό συμβάν, σύμφωνα με την ορολογία τους).

1.Τι ακριβώς προέβλεπε η Συνθήκη της Βιέννης;

Η Συνθήκη της Βιέννης ή αλλιώς «Vienna Initiative» ήταν μια τριμερής συμφωνία που υπεγράφη το 2009 μεταξύ ανατολικοευρωπαϊκών χωρών που ήδη βρίσκονταν στο ΔΝΤ, ευρωπαϊκών τραπεζών και διεθνών οργανισμών, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Με τη συμφωνία οι ευρωπαϊκές τράπεζες αποδέχθηκαν να διατηρήσουν και να αναχρηματοδοτήσουν τα δάνεια που είχαν προσφέρει οι θυγατρικές τους στις χώρες αυτές. Τα δάνεια είχαν γίνει σε σκληρό νόμισμα και όχι σε εθνικά νομίσματα. Σε αντάλλαγμα οι χώρες συνέχισαν να προσφέρουν στις θυγατρικές τράπεζες άφθονη ρευστότητα σε εθνικό νόμισμα. Κατά γενική ομολογία η συμφωνία ήταν αποτελεσματική.

2.Πού διαφέρει η ελληνική περίπτωση;

Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο κίνητρο που είχαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες για να αποδεχθούν την εθελοντική αντικατάσταση των ομολόγων. Ο δανεισμός στην προκειμένη περίπτωση των χωρών της Α. Ευρώπης είχε γίνει από τις θυγατρικές τράπεζες. Αν οι μητρικές δεν στήριζαν το σχέδιο, θα κατέρρεε η οικονομία των χωρών αυτών συμπαρασύροντας έτσι τις θυγατρικές τράπεζες. Επομένως θα απαξιώνονταν οι επενδύσεις δισεκατομμυρίων που είχαν πραγματοποιήσει στην περιοχή. Η ζημιά δηλαδή θα ήταν διπλή, γιατί θα έχαναν, μαζί με τα κεφάλαια τα οποία είχαν δανείσει στις χώρες, και αυτά που είχαν επενδύσει.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, το ίδιο κίνητρο θα μπορούσε να «ανιχνευθεί» μόνο στην αποδοχή του σχεδίου από τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες κατέχουν περίπου το 20% του δημόσιου χρέους. Χωρίς βέβαια αυτό να αποκλείει τη συμμετοχή ξένων τραπεζών, οι οποίες είτε έχουν επενδύσει στην Ελλάδα (για παράδειγμα η γαλλική Credit Agricole) ή διαθέτουν άλλα συμφέροντα στη χώρα. Αλλωστε, κανείς δεν θέλει νέο κύκλο κρίσης στην Ευρώπη.

3.Η εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου θα επηρεάσει το δημόσιο χρέος;

Κατά γενική ομολογία η συμμετοχή των ιδιωτών με τον τρόπο αυτό δεν μεταβάλλει τις υποχρεώσεις της χώρας έναντι των δανειστών, γι' αυτό άλλωστε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «πιστωτικό γεγονός». Με άλλα λόγια το δημόσιο χρέος θα παραμείνει ανέπαφο, στα ίδια δυσθεώρητα ύψη, με αποτέλεσμα να είναι ερώτημα κατά πόσο η χώρα θα μπορεί να το εξυπηρετεί στο μέλλον. Επομένως το σχέδιο δεν βελτιώνει τη λεγόμενη «βιωσιμότητα του χρέους». Επιλύει μόνο το «ταμειακό πρόβλημα» που αντιμετωπίζει το Δημόσιο για το 2012 και το 2013, το οποίο δεν μπορεί να καλύψει από την αγορά. Για παράδειγμα, μόνο το 2012 η χώρα μας έπρεπε να δανειστεί, εκτός από τα χρήματα που θα λάβει από το Μνημόνιο, επιπλέον 28 με 30 δισ. ευρώ.

4.Ποιοι υποστηρίζουν το σχέδιο αυτό;

Εκτός από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι όμως κατά καιρούς έχουν προτείνει και άλλα σενάρια, όπως αυτό της ήπιας αναδιάρθρωσης (reprofiling), το σχέδιο στηρίζεται ένθερμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η ΕΚΤ, η οποία διαθέτει αυτή τη στιγμή στο χαρτοφυλάκιό της περίπου το 15% του δημόσιου χρέους, αποδέχεται μόνο τη λύση της ανταλλαγής, απορρίπτοντας κατηγορηματικά οποιαδήποτε άλλη και απειλώντας ότι αν επιλεγεί πιο «σκληρή» λύση δεν θα δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση για να δίνει ρευστότητα.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, αν προχωρήσει λύση τύπου Βιέννης, η Κεντρική Τράπεζα τελικά θα αποδέχεται ως ενέχυρο για την παροχή ρευστότητας τα νέα ομόλογα, τα οποία θα προσφέρει το ελληνικό Δημόσιο στις τράπεζες που θα προσχωρήσουν στο σχέδιο. Ετσι διευκολύνεται η συμμετοχή ξένων τραπεζών και θεσμικών επενδυτών σ' αυτό. Σε κάθε περίπτωση, η αποδοχή του σχεδίου θα εξαρτηθεί, όπως παραδέχεται η UBS σε σχετικό σημείωμά της, από το κατά πόσο θα είναι δελεαστικοί οι όροι με τους οποίους το ελληνικό Δημόσιο θα προσφέρει τα νέα όμολόγα.

5.Τι θέση έχουν πάρει οι οίκοι αξιολόγησης;

Οι περιώνυμοι οίκοι κρατούν το δεύτερο κλειδί της αποκάλυψης (το πρώτο το έχει η ΕΚΤ), γιατί μπορούν να ανατρέψουν όλο τον σχεδιασμό στην περίπτωση που αποφανθούν ότι η διακράτηση και η εθελοντική ανταλλαγή των ομολόγων από τους επενδυτές συνιστούν ντε φάκτο χρεοκοπία.

Πρώτη προϋπόθεση που θέτουν, για να μην προχωρήσουν σε μια τέτοια αξιολόγηση, είναι ο «εθελοντικός χαρακτήρας του σχεδίου». Τόσο η Standard & Poors όσο και η Fitch έχουν αποσαφηνίσει ότι, αν υπάρξει υπόνοια ότι οι επενδυτές εξωθήθηκαν να αποδεχθούν το σχέδιο, προφανώς υπό την έμμεση απειλή ότι στην αντίθετη περίπτωση θα υποστούν αρνητικές συνέπειες, θα χαρακτηρίσουν την ανταλλαγή «καταναγκαστική», ανοίγοντας έτσι την πόρτα για την ενεργοποίηση των CDS.

Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά τους όρους ανταλλαγής. Αν αυτοί θεωρηθούν επαχθέστεροι σε σύγκριση με τους όρους των υφιστάμενων ομολόγων, το γεγονός αποτελεί σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης «οιονεί χρεοκοπία». Ομως και οι ίδιοι οι αναλυτές των οίκων αυτών αποδέχονται ότι η αξιολόγηση των όρων είναι ελαστική, καθώς η σύγκριση δεν είναι εύκολο να γίνει από τη στιγμή που τα νέα ομόλογα δεν αντικαθιστούν τα υφιστάμενα αλλά χορηγούνται αντί το Δημόσιο να εξοφλήσει τους επενδυτές τοις μετρητοίς.

6.Τα νέα ομόλογα θα είναι πιο ασφαλή από τα υφιστάμενα;

Το Δημόσιο, αν θέλει να κάνει πιο ελκυστικά για τους επενδυτές τα νέα ομόλογα, μπορεί να συμπεριλάβει σε αυτά τις λεγόμενες ρήτρες συλλογικής δράσης. Οι κάτοχοί τους δηλαδή θα βρίσκονται σε πιο πλειονεκτική θέση έναντι των άλλων δανειστών στην περίπτωση χρεοκοπίας. Οι ρήτρες αυτές σε συνδυασμό με τα άλλα χαρακτηριστικά των ομολόγων αυτών, όπως το ύψος του επιτοκίου τους (κουπόνι) και η διάρκειά τους, θα ληφθούν υπ' όψιν από τους οίκους αξιολόγησης, όταν θα χρειαστεί να τα «βαθμολογήσουν». Από την άλλη πλευρά, αν η ανταλλαγή εκληφθεί ως «πιστωτικό γεγονός», τότε, όπως έχουν προειδοποιήσει, οι οίκοι αξιολόγησης θα προχωρήσουν στην υποβάθμιση νέων και υφιστάμενων ομολόγων.

7.Τι θα αλλάξει στην Ελλάδα, μετά την εφαρμογή μιας τέτοιας συμφωνίας;

Το πιθανότερο είναι ότι η στάση των οίκων αξιολόγησης απέναντι στην Ελλάδα δεν πρόκειται να μεταβληθεί. Η εφαρμογή μιας τέτοιας συμφωνίας δεν μεταβάλλει θεμελιώδη δεδομένα (ύψος του χρέους) της ελληνικής οικονομίας. Κατά συνέπεια η χώρα θα παραμείνει στον «προθάλαμο» μιας νέας υποβάθμισης, όπως έχουν ήδη προειδοποιήσει.

Για τις ελληνικές τράπεζες η λύση της διακράτησης είναι πιθανόν να προκαλέσει ορισμένες πιέσεις στη ρευστότητά τους, οι οποίες όμως μπορεί να ξεπεραστούν εφόσον η ΕΚΤ θα συνεχίσει να αποδέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση.

Κοινώς αρκετά τα οφέλη για τους δανειστές, ελάχιστα για μας αφού τα μέτρα δεν πρόκειται ν' αποφευχθούν με τέτοιες λύσεις. Εναλλακτικές προοπτικές υπάρχουν βέβαια και μπορείτε να τις διαβάσετε εδώ.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το γενικό πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου πάει προς συζήτηση στη Βουλή. Από την ψηφοφορία, εκτός από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα απουσιάζει και ο ΛΑΟΣ, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος Γιώργος Καρατζαφέρης. Το ΚΚΕ σε γραπτή ανακοίνωσή του δηλώνει ότι «η κοινοβουλευτική του ομάδα δεν θα συμμετάσχει σε καμία διαδικασία της Βουλής για το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» που φέρνει η κυβέρνηση, γιατί αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και ισοπεδώνει τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα». Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, καλεί την κυβέρνηση να αποσύρει το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», ενώ τονίζει ότι δεν πρόκειται να νομιμοποιήσει με την παρουσία και την ψήφο των βουλευτών του «μια πρωτοφανή διαδικασία αλλοίωσης της λαϊκής βούλησης». Το μυστικό πάντως βρίσκεται αλλού: Σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου απαιτεί την πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, όχι όμως λιγότερες από 120 θετικές ψήφους (τα 2/5 του Κοινοβουλευτικού Σώματος). Με λίγα λόγια, αν δεν παραστεί η ελάσσον αντιπολίτευση, τότε την κυβέρνηση δεν την απασχολεί αν το δρόμο του Λιάνη και του Αθανασιάδη τον ακολουθήσουν κι άλλοι - μπορούν να το κάνουν μέχρι 28 συνολικά από την κοινοβουλευτική του ομάδα, πράγμα αδύνατον. Αν είναι όμως όλοι παραστούν, 6 θ' αρκέσουν...Επομένως με τον μην παραμείνουν στην ψηφοφορία, τα κόμματα της αριστεράς παίζουν δυστυχώς και αυτά το παιχνίδι του Μνημονίου. Το θέμα αναλύεται διεξοδικά εδώ.

Και κάτι τελευταίο... Το μεγαλύτερο απεργιακό συλλαλητήριο και η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων χρόνων πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 15 του Ιούνη. Η "Ελευθεροτυπία" την χαρακτήρισε "μητέρα όλων των απεργιών" - και μάλλον δίκαια. Την τεράστια συμμετοχή του κόσμου προσπάθησαν ν' αμαυρώσουν "αντεξουσιαστές", που συνεπικουρούμενοι τα ΜΑΤ, έκαναν επιθέσεις στους συγκεντρωμένους (στη φωτογραφία και το βίντεο που δημιοσιεύουμε, φαίνονται αστυνομικοί, ντυμένοι αντεξουσιαστές, να συγκεντρώνουν "υλικό" για τη δημιουργία επεισοδίων).
Να σημειωθεί ότι οι συγκεντρωμένοι (αγανακτισμένοι εντός κι εκτός εισαγωγικών) απώθησαν τους "κρανιοφόρους" με αποτέλεσμα τα επεισόδια να λάβουν μέρος σε συγκεκριμένα σημεία και να μην επεκταθούν, πράγμα που μάλλον είναι ήττα γι' αυτούς και τους "σπόνσορές" τους (ως και το ΛΑΟΣ έβγαλε ανακοίνωσε ζητώντας διευκρινήσεις από την αστυνομία!).

Οι αντιδράσεις του κόσμου είναι που οδήγησαν τον Μ. Παπακωνσταντίνου να δηλώσει ότι διατηρείται το αφορολόγητο και δεν θα εξισωθεί ο ΕΦΚ των πετρελαίων κίνησης και θέρμανσης (τ' άλλα μέτρα που έχουμε αναφέρει εδώ παραμένουν) και τους 35 ανθρώπους του πνεύματος ν' απευθύνουν επιστολή στον, μονίμως απόντα, Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι αυτές επίσης που οδήγησαν τον Πρωθυπουργό να προτείνει κυβέρνηση "συνεργασίας" χωρίς αυτόν και τα "πρωτοπαλίκαρά" του, αντιδρώντας πάντως στην ιδέα του η κυβέρνηση αυτή να επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο. Στην συνέχεια η αγανάκτηση του κόσμου τον οδήγησε στον ανασχηματισμό και την "ψήφο εμπιστοσύνης" πράγμα που αποδεικνύει ότι ο κύριος Παπανδρέου δεν έχει συλλάβει το νόημα της κατάστασης και ζει σ' ένα δικό του, γυάλινο πύργο: Το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα. Είναι τα μέτρα. Και ψήφος εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του κόμματός του, δεν τον νομιμοποιεί να συνεχίσει...
Πηγές ειδήσεων: "Το Βήμα", "Ελευθεροτυπία"